Δυο κουζουλοί εσμίξανε, τις ρίμες τους να πούνε, των γνωστικών τα όνειρα, αληθινά να βγούνε Όλ’ η φαμίλια δούλεψε τα πορτοφόλ’ αδειάσαν εξόντωση προκάλεσαν τον ύπνο τους τον χάσαν Σκληρές οι πανελλήνιες παλέψαν τα κοπέλια, για να περάσουν προσδοκούν, με τα πολλά τα ‘φέλια. Σφηναριώτης Σφηναριώτη οι προβληματισμοί Λόγος απόψε γίνεται, για κάτι εξετάσεις, που δίνουν τα κοπέλια μας, σαν φύγουν απ’ τις τάξεις. Απ’ του Λυκείου εννοώ και όχι του στρατώνα, που έξι χρόνια ’κει λαλούν, σε γενικό κανόνα. Μα τούτες είναι δύσκολες, μαζί και ψυχοφθόρες, που χρόνια αγωνίζονται, για λίγες μόνο ώρες. Κι αν πράμα γίνει εκιά δα και κάτι πάει λάθος, στο βρόντο όλα θα βρεθούν κι ας δούλευαν με πάθος. Σαν τότε σου μια κοπελιά, που μπέρδεψε τς ασκήσεις, γεωμετρία ξέχασε κι είπε μου άλλες λύσεις. «Καρδιά μου με κατάστρεψες, γίνηκα οκτάγωνο, κι η ζωή κατάντησε, ρίζα στο τετράγωνο. Θα κάνω την αγράμματη, για να ‘ρθεις να με ψάξεις, να κάνουμε ιδιαίτερα, σωστά να με διδάξεις. Αγαπητέ εξεταστή, σαν θα με διορθώσεις, θέλω να μην τσιγκουνευτείς, κάνα βαθμό να δώσεις. Πολύπλοκα τα κλάσματα, τα θεωρώ απάτη, και απεργία ξεκινώ, θα μείνω στο κρεβάτι. Μ’ αυτά που φέτος βάλατε, στην ίδια τάξη μένω, του χρόνου κλείνω ραντεβού, εδώ θα σε προσμένω. Γεωμετρία δίδαξες, να μάθω ομορφιά μου, μόνο π’ αντί για τρίγωνα, εγώ ‘χω την καρδιά μου. Τον κύκλο μου εζήτηξες, να σχηματίσω σπίτι, και φώναξα το γέρο μου, που έχει διαβήτη»! Θωρώ σε ‘δα ‘Νιαχωριανέ, πως θα την προβιβάσεις, μ’ αντί για μαθηματικών, σε ριμαδόρων βάσεις. Θα την καλέσουμε θαρρώ, παρέα να γενούμε, κι αντί για μαθηματικά, τις ρίμες να θλογούμε.
Σφηναριώτης Και του ’Νιαχωριανού απόψεις Προτού να βγάλουν σήμερα, τρίτη λυκείου τάξη, τα περισσότερα παιδιά, έχουν κατασταλάξει. Γνωρίζουν τις δυνάμεις τους και ξέρουν τι ζητούνε, και ψάχνουνε σ’ ανάλογη, σχολή να εισαχθούνε. Τ’ επάγγελμα που προτιμούν, πρέπει να τους αρέσει, κι αν είναι και λειτούργημα, σειρήνα να βαρέσει. Σειρήνα συνειδήσεως, εις του μυαλού το χώρο, και καμπανάκι να χτυπά, χωρίς να κάνει ντόρο. Μα για να εισαχθούν σκληρές, δίνουνε εξετάσεις, για τούτο πρέπ’ από νωρίς, γερές να ‘χουνε βάσεις. Και διαβασμένος μαθητής, πολλές φορές τα χάνει, σε κακή μέρα σαν βρεθεί, λάθη μπορεί να κάνει. Κι ειν’ αμαρτία απ’ το Θεό, να ‘χει πολύ διαβάσει, κι από αιτι’ απρόβλεπτη, μικρό βαθμό να πιάσει. Σύστημα εκπαιδευτικό, έχουνε σ’ άλλες χώρες, π’ οι διαδικασίες του, δεν είναι ψυχοφθόρες. Καθένας υποψήφιος, γράφεται όπου θέλει, μα η σχολή του ύστερα, διώχνει κάθε τεμπέλη. Όσοι δουλεύουνε σκληρά, όμως δεν πάνε στράφι, βρίσκονται στο στοιχείο τους, σε γόνιμα εδάφη. Κι αναδεικνύονται μετά, ‘πιστήμονες μεγάλοι, σε όλη την υφήλιο, και όχι παπαγάλοι. Στους άριστούς μας φοιτητές, δίνουν υποτροφίες, ξένα Πανεπιστήμια, που ψάχνουν αυθεντίες. Ύστερα εις την ξενιτιά, δικαίωση θα τύχουν, και εις την επιστήμη τους, θριάμβους θα πετύχουν. Και η Ελλάδ’ από μακριά, τους καμαρώνει πάντα, γιατί μοσκομυρίζουνε, άρωμ’ από λεβάντα. ’Νιαχωριανός
