Μην πάρεις το για προσβολή αν κουζουλό σε πούνε,
των γνωστικών τα όνειρα οι κουζουλοί τα ζούνε.
Ετούτεσες οι εκλογές,
με κόμματα πληθώρα,
απρόσμενα προκύψανε,
πριν έρθει τους η ώρα.
Μικροί μεγάλοι τρέξετε,
λεύτεροι παντρεμένοι,
πρωτευουσιάνοι χωριανοί,
στσι κάλπες μαζωμένοι.
Σφηναριώτης
Θα είναι προεκλογική
η ρίμα τούτη ‘πόψε
απ’ το Σφηνάρι που ‘ρχεται
και λίγ’ αν θέλεις κόψε.
Για τσ’ εκλογές είναι καιρός, δυο λόγια για να πούμε,
π’ αν μάθατε οψές αργά, μαζί θα κατεβούμε.
Γι αδερφοχτός από τη μια, Γιάννης Μαλαξιανάκης
κι ο Σφηναριώτης από δω, Γιώργης Καμβυσελλάκης.
Σ’ ένα μιτάτο βάλαμε, μοσχάρια κι αγελάδες
και θα ξεκονομήσουμε, ένα σωρό παράδες,
που στη Βουλή θα ψάξουμε, να βγάλουμε τα τζίνια,
εκεί για να δουλεύουνε, οι κλέφτες, τα σαΐνια.
Σε δυο μερούλες μοναχά, τα βάσανα τελειώνουν,
ώρα τους είναι μερικοί, μπαγκάζια να μαζώνουν.
Άλλοι θα κλαίνε θα γελούν κι άλλοι θ’ αναστενάζουν,
εις τη Βουλή αν μπήκανε, ετούτο θα κοιτάζουν
Κι αν κακαρίζουν μερικοί, σαν κουζουλά κοπέλια,
ογλήγορα θε να γλακούν, με την ουρά στα σκέλια.
Τρόμος πολύς και απειλές, γινήκαμε μια ζούγκλα,
κι η Μέργκελ απ’ το ζόρι της, ξερίζωσε μια μπούγκλα.
Και νάτος εξεφύτρωσε, να παίζει τ’ οργανάκι,
που ο μπαμπάς του έδωκε, σαν ήτανε παιδάκι.
Ο Βάγγος έχ’ εκτόπισμα, έντεκα μεγατόνων,
σε τούτο να στηρίζετε, στη κάλπη των αγώνων.
Και ο ψηλός ωρύεται, τραβάει τα μαλλιά του,
να μη του φύγει το πουλί, μεσ’ απ’ την αγκαλιά του.
Ήρθε κι ο Σταύρος χαρωπός σα νάβγ’ απ’ το κουρούπι,
τον έφερε ο ποταμός και δε κουνάει ρούπι.
Να κι ο Αλέξης ζωηρός που όλο κι ανεβαίνει,
ως το ‘λεγε η καφετζού, μεγάλη πόρτα μπαίνει.
Στις κάλπες θα προσέλθουμε, προβλέπω όλ’ οφέτο,
να χάσουμε τη ψήφο μας, δεν είναι τούτο πρέπο.
Σφηναριώτης
Νέα καλά θε να σας πει
το Εννιαχωριανάκι
κυβέρνηση θα κάνουμε
την Κυριακή βραδάκι
Σαν έμαθα τι είδανε, στο ιντερνέτ δυο φίλοι,
αδερφοχτέ τρελάθηκα, μού ‘ρθ’ ουρανός σφοντύλι.
Ένα μισθό επήρανε, οι βουλευτές ρεγάλο,
αφ’ ότου έκλεισ’ η Βουλή, για να χορέψουν …μπάλο.
Στον κρατικό τον κορβανά, αφού λεφτά υπάρχουν,
άπλωσαν το χεράκι τους, εκείνοι που μας άρχουν.
Κανονικά θα έπρεπε, να πάρουνε κι οι νέοι
πρωτάρηδες πολιτικοί, μα και στην καρδιά γενναίοι.
Που θα ‘ναι υποψήφιοι, μ’ ένα δικό τους κόμμα,
για να το ετοιμάσουνε, έχουν καιρό ακόμα.
Να το ξανασκεφτώ κι εγώ, με φίλο Σφηναριώτη,
να κατεβούμε σ’ τσ’ εκλογές, σ’ εμφάνισή μας πρώτη.
Λεφτά θα πούμ’ υπάρχουνε, όπως το είπαν κι άλλοι
και βρήκαν συμπαράσταση, απ’ το λαό μεγάλη.
Και με καμπόσ’ ακόμα θα, κερδίζουμε τη μάχη
και ύστερα θα κάτσουμε, εις του λαού τη ράχη.
Τσ’ εθνοπατέρες τσι παλιούς, θα κάνουμε στη μπάντα
και με σατιρικούς σκοπούς, θ’ αλλάξουμε τα πάντα.
Για υπουργούς ορκίζουμε, μονάχα λαογράφους
κι αρχαιολόγους που ‘βρηκαν, τ’ Αλέξανδρου τρεις τάφους.
Έμπιστους συμβουλάτορες, θα πάρουμε πέντ’ έξι,
αν εντοπίσουν σκάνδαλα, να μην αρθρώσουν λέξη..
Σε λίγα χρόνια θα ‘μαστε, εκατομμυριούχοι,
και θα ‘βρουν τα παιδόγγονα, λεφτά με το τσαρούχι.
Κάμποσα στην κυβέρνηση, χρονάκια ν’ απομείνεις
κι ύστερα κλείνεις τη Βουλή, φεύγεις πάσης ευθύνης.
Εβίβα στα κορόιδα, θα λες στους ψηφοφόρους
κι όπου κινείσαι φύλακες, θα έχεις οπλοφόρους.
‘Νιαχωριανός
