Μην πάρεις το για προσβολή αν κουζουλό σε πούνε,
των γνωστικών τα όνειρα οι κουζουλοί τα ζούνε
Μυτιληνιός από γενιά
που κατοικεί στη Κρήτη,
φιλιά με ντόπιο έπιασε
Δυτικοκισαμίτη.
Μια κόντρα ξεκινήσανε
κάποια στιγμή μεγάλη,
με στίχους σατιρίζουνε
το εθνικό μας χάλι.
’Νιαχωριανός
Για τσ’ εκλογές μας ομιλεί,
ο ’Νιαχωριανός.
Για τσ’ εκλογές τση Κυριακής, αδερφοχτέ να πούμε,
στη κόντρα τη σημερινή, επίκαιροι να βγούμε.
Με καταιγίδες ψήφισε, ολόκληρ’ η Ελλάδα,
μα τη Δευτέρα ξαστεριά, είχαμε και λιακάδα.
Πολλοί την περιμένανε, τη νίκη του Αλέξη,
μ’ η έκτασή της φάνηκε, λίγο προτού να φέξει.
Στο εύρος εβοήθησε, πολύ το Μεργκελάκι,
που θέλησε στη μύτη μας, να βάλει κερκελάκι.
Για τούτονα τση κόψαμε, με τσ’ εκλογές τη φόρα,
που είχε πάρ’ η καψερή, κάμποσα χρόνια τώρα.
Το ’παιζε Αυτοκράτειρα, στην Ηνωμέν’ Ευρώπη,
μα τση ’δειξαν οι Έλληνες, πως είναι κι άλλοι τρόποι.
Τα «βούγια» ξεκινήσανε, πρώτ’ από την Ελλάδα,
να ξαλαφρώνουν το ζυγό κι ανάψανε λαμπάδα.
Τώρα θ’ ακολουθήσουνε κι άλλοι λαοί του Νότου,
που όμοιο έχουν πρόβλημα, δούλου και εργοδότου.
Μόνοι ν’ αποφασίζουνε, για τα συφέροντά τους
κι οι κάθε είδους τρόικες, να κάτσουνε στ’ αβγά τους.
Ο νέος μας πρωθυπουργός, μακάρι να πετύχει,
ολόψυχα του εύχονται, οι γι ειδικοί μου στίχοι.
Μα πρέπει την Ελλάδα μας, καλά να θωρακίσει,
από κλεφτρόνια που ’χουνε, στη μάσα συνηθίσει.
Και να ψηφίσει αυστηρούς, νόμους για τα λαμόγια,
όσα μας υποσχέθηκε, μη μείνουνε στα λόγια.
Για να το δούμε το νερό να τρέχει στο αυλάκι,
τα κλοπιμαία να ’ρθουνε οπίσω κάθε Άκη.
Μονάχα τότε αλλαγή, θα δούμε στην ουσία,
σαν καιροσκόποι φύγουνε, από την εξουσία.
’Νιαχωριανός
Μετεκλογικά κουτσομπολιά
κι απ’ το Σφηναριώτη.
Την Κυριακή των εκλογώ, έβλεπες να γελούνε,
που όλοι περιμένανε, για να λευτερωθούνε.
Μεγάλη νίκη ήτονε, δύσκολο να πιστέψεις,
μα τση Ελλάδας το καλό, μπορείς να το προβλέψεις.
Οπού ο Τσίπρας άλλαξε, τση χώρας μας τη ρότα,
κι α δε λαλεί σα κουζουλός, θα πάμε όπως πρώτα.
Γλακούν οι μπλε κι οι πράσινοι, δεν είναι ουτοπία,
κανένας δεν τ’ απάντεχε, ν’ αλλάξει γι ιστορία.
Πριν λίγα χρόνια άγνωστο, ήτανε το κοπέλι,
τον βάλανε για πρόεδρο, του Συριζα τα μέλη.
Πολλά μικρός εφαίνετο, με δίχως να ’χει πείρα,
αντρίστικα πορπάτηξε, κι ειντά ’γραφε η μοίρα.
Πρωθυπουργός μας να γενεί, μετά πολλούς αγώνες,
κι οι πιο πολλοί το χάρηκαν, μαζί και οι κοκόνες.
Και πρέπει του να κάνουμε, όλοι ευχή μεγάλη,
να τον φωτίσ’ η Παναγιά, σ’ όλους μυαλό να βάλει.
Κι Ελλάδα ν’ αγαπήσουνε, να πάψουν τα ρουσφέτια,
στα ξένα τα συφέροντα, ν’ ορθώσουνε τα μπέτια.
Παρανομιές και σκάνταλα, σκληρά να τιμωρούνται
κι αν όλα τούτα γίνουνε, αμέτε να του πούτε.
Ισόβιος πρωθυπουργός, θα θέλουμε να μείνει,
δεν γίνεται άλλος κανείς, το αίμα να μας πίνει.
Ένα ακόμα θα του πω, του Τσίπρα του Αλέξη,
μην του φουσκώσουν τα μυαλά και πάει να μας παίξει.
Νέος πολύ ανέβηκε, σε τούτη να τη θέση,
μεγάλα ζάλ’ επιχειρά, τση Μέργκελ, δεν αρέσει.
Τσίπρας, Καμμένος στη Βουλή, είναι καινούργιο κράμα,
‘γηθειά θα κάμω μάθια μου, μη σας λαβώσει πράμα.
Σφηναριώτης
