Νικ δε Γκρικ!

» Ο Νικολάκης πάντοτε, θες από καλοσύνη, θες επειδή ήτανε μωρόπιστος, πίστευε τους πολιτικούς.
Η γυναίκα του, η Νικολάκαινα, είχε να το κάνει με την αγαθοσύνη του.
Του Νικολάκη του άρεσαν τα ζαχαρωτά και η τηλεόραση.
Προχθές έκατσε να δει τη συνέντευξη του κ. Στουρνάρα.
«Δεν υπάρχει υπερφορολόγηση στην Ελλάδα» λάλησε ο κ. υπουργός κι ο Νικολάκης έτρεξε αμέσως στη ντουλάπα που είχε το ντοσιέ με το “χαράτσι” το ΕΤΑΚ, το ΦΑΠ, τον ΦΠΑ…
«Βρε, λές να έχω τρελαθεί;».
O Νικολάκης ίδρωσε και γύρισε στην πολυθρόνα του.
Εκλεισε με νεύρα την τηλεόραση κι άνοιξε το παράθυρο να μπει καθαρός αέρας.
Τσιμουδιά στη γειτονιά…
Ούτε ένα φως ανοικτό.
«Μωρέ λες και να ’χει δίκιο ο Υπουργός».
Και εγώ που κάθε τρεις και λίγο που πληρώνω να φταίω γιατί κατά μέσο όρο, σύμφωνα με την Eurostat, φορολογούμαστε λιγότερο απ’ τους Ευρωπαίους;
Σάμπως δηλαδή έχουν τη δική μας οικονομική κρίση ή τα δικά μας εισοδήματα, δηλαδή οι Ευρωπαίοι;
«Μπα εγώ θα είμαι κακόπιστος;»
σκέφτηκε.
Αφού το λέει ο κ. υπουργός έτσι και θα ’ναι.
Ο Νικολάκης έπεσε να κοιμηθεί κι ονειρεύτηκε βουνά από ζαχαρωτά και καραμέλες, που πάντα τις τρώγαν οι άλλοι.