O καθείς αρέσκεται να χαράζει με την αόρατη πένα του facebook και του twitter τις επιγραφές μιας κενής από γνώσεις εποχής και ενός κόσμου βυθισμένου στην σιωπή, που διαταράσσεται μόνο σαν υπάρχει κάποιος σημαντικός λόγος που αφορά το ατομικό συμφέρον.
Όλοι μαζί, διάσημοι εικονικοί γραφιάδες μερίδας των ΜΜΕ που έχουν ξεχάσει πως είναι να γράφεις στο χαρτί, που έχουν απωλέσει την δυνατότητα κριτικής σκέψης, πασχίζουν να διαιωνίσουν το τωρινό μοντέλο κυριαρχίας, λες και αυτό είναι η πεμπτουσία της ζωής, να ζεις με ψευδαισθήσεις και αναλγησία σε βάρος όλων αυτών που ανέκαθεν τα έβγαζαν δύσκολα πέρα.
Μιλάμε πολύ απλά για μία εποχή κατά την οποία το να δηλώσεις πως αντέχεις ακόμη, παρά τις συνεχείς επιθέσεις στην σκέψη σου, εκλαμβάνεται ως μία ακόμη πρόκληση από μεριάς σου, αφού στην έντονη αυτή δοκιμασία της ιδεολογικής σου αντιπαράθεσης βγήκες για μια ακόμη φορά νικητής.
Γιατί, πράγματι, περί νίκης πρόκειται το να αντέχεις την σιωπή, το να ανέχεσαι όλους αυτούς που σπεύδουν να καρπωθούν από την παθητικότητα και την αδιαφορία. Περί νίκης στα σημεία.