Νίκος Γιαννακάκις: Είμαι ένας Αγιογράφος

Ενα χέρι, αγιογραφεί…
Το πινέλο, τονίζει το πορφυρό χρώμα στην ολομέταξη καλύπτρα της Παναγίας… Το πρόσωπό Της, ιερό και γλυκύ, αγιοποιεί τον “εικαστικό λυρισμό” της εξαίσιας εικόνας…
Μίας εικόνας, που δημιουργεί συγκίνηση, ευλάβεια, σιωπή…
Το εξώφυλλο, σε χρώματα γήινα και ερυθρά, αποδίδει τους ωραίους, ευγενικούς συνειρμούς της ασχολίας, και την ιερότητα των ουσιαστικών κινήτρων που οδηγούν τον Αγιο-γράφο, να “ομιλήσει” πάνω στο Είδος του Θείου!!
…Ο κ. Γιάννης Φίλης, επιμελείται το βιβλίο, θετικός και πρόσφορος δέκτης, με ευαισθησία και γνώση και δυνατότητα “επεξεργασίας” ψυχοπνευματικά και αισθητικά εννοείται, των πληροφοριών που λαμβάνει…
Των πληροφοριών που λαμβάνει, τις οποίες του παραχωρεί ο αγιογράφος μας, εν είδει πλουραλιστικού και πηγαίου αφηγηματικού λόγου… εξομολογητικού.
Ειλικρίνεια, σεβασμός στην καταγωγή, και νοσταλγικές μνήμες παρεισφρέουσες ευκρινώς, στις χυμώδεις οσμώσεις, του παραδοσιακού πλούτου, που έτσι κι αλλιώς τρέφει το νου μας, τα έσω μας, γονιμοποιητικά!
Ο Νίκος Γιαννακάκις, ο ταλαντούχος Κισαμίτης αγιογράφος, με Ιστορία, πορεία, επιτυχία για δεκαετίες, προβάλλει μέσα από τις 80 περίπου σελίδες, ενός βιβλίου μικρού, εύχρηστου, χαριτωμένου…
Στο οποίο πιστεύω, η… πρώτη “Αγιογραφική Ποίηση”, είναι εκείνη η αυθεντική και ανόθευτη παράθεση των αναμνήσεων και των εικόνων της ζωής της παιδικής, της νεανικής, της καθοριστικής.
Που συνιστούν το ιστορικό και κοινωνικό τοπίο της δυτικότερης Κίσαμος, αρχής γενομένης από το 1940, χρονολογία γέννησης του Νίκου.
Φόντο πέτρινου καιρού, δίχως να λείπουν αναφορές στο μερικώς περιθώριο των φτωχών παιδιών της υπαίθρου, στην εθογραφική πραγματικότητα και την ανάγκη, και ασφαλώς στης Γερμανοκρατούμενης πατρίδας, τις ματωμένες εμπειρίες των δεινών…
…«Ο Νίκος Γιαννακάκις είναι ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους αγιογράφους. Το έργο του έχει ανοίξει αυτό που οι κριτικοί της τέχνης ονομάζουν Νεοβυζαντινή Σχολή. Στο βιβλίο αυτό, σκιαγραφείται η ζωή και η πάλη του να βρει καινούργια έκφραση στην τέχνη της αγιογραφίας».
Γράφει ο κ. Φίλης στο οπισθόφυλλο, κι ενισχύει αυτή τη μικρή έκδοση, εισερχόμενος στο κάδρο, με το να επιμεληθεί το πόνημα, και να καταθέσει τον φιλικό τον λόγο!
Καλώς, και για το Νίκο, και για το βιβλίο του…
Γιατί η οντότητα του πρώην πανεπιστημιακού δασκάλου, εκτείνεται σε ιδιότητες κύρους με πολύ ενδιαφέρον.
Επιστήμονας, συγγραφέας, οικολόγος, ποιητής και φίλος, γνωστός και μη εξαιρετέος στην πόλη των Χανίων και όχι μόνο.
…Αρχές δεκαετίας του ’90, σε κύκλο λαογραφικό των “Γραμβουσίων” είχα θυμούμαι, τότε παρουσιάσει τον Νίκο στον τόπο του, την Καλυβιανή, καλεσμένη από το Δ.Σ. του Συλλόγου, που του είχε επιφυλάξει τιμητική εκδήλωση!
Το χωριό του, είχε αναχθεί τότε, σ’ ένα θερμό χειροκρότημα για ένα τέκνο του άξιο… Είκοσι πέντε χρόνια μετά, η αναγνώριση καλά κρατεί, για κείνο που ο ίδιος λέει «επώδυνο αγώνα με το χρώμα».
Πολλές ευχές Νίκο, για δημιουργική -πάντα- συνέχεια…