«Άσατε τω Κυρίω πάσα η γη και εν ευφροσύνη ανυµνήσατε, λαοί, ότι δεδόξασται».
∆εύτερη µεγαλύτερη περίοδος νηστείας µετά την Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι εκείνη των Χριστουγέννων, γνωστή στη γλώσσα του ορθόδοξου λαού µας και ως σαρανταήµερο. Η νηστεία των Χριστουγέννων αρχίζει στις 15 Νοεµβρίου και λήγει στις 24 ∆εκεµβρίου. Μία ακόµη ευλογηµένη περίοδος ξεκινά, µε πνευµατικό αγώνα και προσπάθεια, για να στρέψουµε το νου µας προς το Θεό, ο καθένας µε τις δυνάµεις του και το πνευµατικό του «φιλότιµο».
Ιστορικά στοιχεία για τη νηστεία Χριστουγέννων
Μέχρι τα µέσα του 4ου αιώνα, η Ανατολική Εκκλησία γιόρταζε την ίδια µέρα, µαζί και τη γέννηση και τη βάπτιση του Χριστού, τα Επιφάνεια, στις 6 Ιανουαρίου. Τα Χριστούγεννα ως ξεχωριστή γιορτή, εορταζοµένη στις 25 ∆εκεµβρίου έφτασε στην Ανατολή από τη ∆ύση γύρω στα τέλη του ίδιου αιώνα.
Με τη διαίρεση της άλλοτε ενιαίας γιορτής και την καθιέρωση τριών ξεχωριστών, της Γέννησης στις 25 ∆εκεµβρίου, της Περιτοµής στις 1 και της Βάπτισης στις 6 Ιανουαρίου, διαµορφώθηκε το λεγόµενο ∆ωδεκαήµερο, δηλαδή το γιορτινό χρονικό διάστηµα από τις 25 ∆εκεµβρίου ως τις 6 Ιανουαρίου. Έτσι διασώθηκε κατά κάποιο τρόπο η αρχαία ενότητα των δύο µεγάλων γιορτών, της Γέννησης και της Βάπτισης του Κυρίου.
Πώς ξεκίνησε;
Η µεγάλη σηµασία που απέκτησε µε την πάροδο του χρόνου στη συνείδηση της Εκκλησίας η νέα γιορτή των Χριστουγέννων και η ευλάβεια των πιστών και ιδιαίτερα των µοναχών, δηµιούργησαν τις προϋποθέσεις για την καθιέρωση και της προ των Χριστουγέννων νηστείας. Σ’ αυτό ασφαλώς επέδρασε και η διαµορφωµένη της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, που προηγείται του Πάσχα.
Οι πρώτες ιστορικές µαρτυρίες, που έχουµε για τη νηστεία προ των Χριστουγέννων, ανάγονται τον 5ο αιώνα στη ∆ύση και τον 6ο στην Ανατολή. Ενώ η νηστεία στην αρχή, όπως φαίνεται, ήταν µικρής διάρκειας. Πιθανότατα ξεκίνησε σαν επταήµερη, όµως υπό την επίδραση της νηστείας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής έγινε και αυτή σαράντα ήµερες, χωρίς είναι τόσο αυστηρή όσο εκείνη του Πάσχα.
Μέσα λοιπόν σε αυτή την περίοδο του αγώνα, ας θυµηθούµε πιο έντονα την ελεηµοσύνη στους συνανθρώπους µας, τόσο την υλική, η οποία είναι πάντοτε απαραίτητη, πόσο µάλλον στην εποχή µας εξαιτίας των οικονοµικών προβληµάτων που αντιµετωπίζουν πολλοί συνάνθρωποί µας όσο και η πνευµατική ελεηµοσύνη, η οποία πολλές φορές αποδεικνύεται σηµαντικότερη της υλικής, για την οποία χρειάζονται αγάπη και χρόνος.
Καλή και ευλογηµένη Σαρακοστή και καλό στάδια!!!
