Νοέμβρης μήνας…

…Ρέουν οι μέρες του Αποβροχάρη μήνα, και παρακολουθώντας τις δροσοσταλίδες που λάμπουν στον Ήλιο του, και τον Ήλιο που “δικαιώνεται” στη δική τους λαμπυρίδα, θα σταθώ σε δέκα+1 εμβλήματα των ημερομηνιών του! Εμβλήματα “μείξης” θρησκευτικής διάστασης, και πολιτισμικής και Ιστορικής…
Εκ Θεού άρξασθαι λοιπόν, κι ο Νοέμβρης, χαιρέτησε αμέσως στον ερχομό του δυο πανάξιους θεράποντες των ασθενειών… Τον Κοσμά και τον Δαμιανό, τους Ανάργυρους!..
Κι ύστερα, πλησιάζει τις προθήκες στο Μουσείο του Μοναστηριού, στο Αρκάδι της Λεβεντογέννας! Σκύβει ταπεινά, σεμνά, και παίρνει στα χέρια του την καστανή μπουκλίτσα, από την κορασίδα που θυσιάστηκε… Φίλησε τα μαλλάκια βουρκωμένος, και μετά επέστρεψε το ιερό κειμήλιο στη θέση του, και το παρέδωσε ασφαλώς στη “διηνεκή συγκίνηση” των επισκεπτών, στον τόπο του Ολοκαυτώματος!
Περίφροντις ο Μήνας, έφυγε ανατολικά, κι αναφώνησε αλλάζοντας διάθεση αμέσως. «Χαίρε καβαλάρη του Κάστρου»!! Ο Άγιος Μηνάς έλαμψε με την άλω Του, και στην αυλή του Ναού Του, εκατοντάδες περιστέρια κάτασπρα, γκρίζα, πανέμορφα φτερουγάτα φιλούσαν την Αγιότητά Του!
Ύστερα πάλι, κρατεί κεράκι αναφτό, στη Μνήμη του Αλέξη Μινωτή που έφυγε την ίδια μέρα, το ’89, αλλά και Πυθαγόρα που πέρασε στην αθανασία κρατώντας τη Μικρά Ασία του καμαρωτά, καθώς και του Γιάννη Ρίτσου… Και όπως ψηλαφίζει το Μνημείο στα Κεραμειά για τη Μάχη της Παναγίας από τους ψυχωμένους αριστερούς κυρίως πατριώτες, διαβάζει τη χαραγμένη προτρεπτική ποίηση του αγωνιστή…
«όταν λείψεις για όσα πρέπει»…
Κατηφορίζοντας στην πύλη του Πολυτεχνείου, την Πέμπτη, δεν αρνείται σε… συνέντευξη, ν’ αναφερθεί σε ορισμένες μορφές της νεανικής εξέγερσης.
Λαλιώτη, Παπαχρήστου, Καρυστιάνη, Μορωπούλου, Δαφέρμου, Δαμανάκη και άλλες…
Ύστερα πάλι, αποκαλύπτεται σε μια παιδούλα! Ναι, μια μικρούλα, μοναδική, πανέμορφη, πεντάχρονη, ασπροφορούσα, μεσ’ το Φως! Η Παναγία! ΕΙΣΕΡΧΕΤΑΙ… Στον ΝΑΟ ΤΗΣ!
Είκοσι και μία ημέρες του, κι είναι πολύ περήφανος ο Νοέμβρης!
Και η Μεγαλομάρτυς όμως Αικατερίνη, του χαρίζει ένα καντιφεδάκι από την Εικόνα Της!
Πριν κλείσουν 24 ώρες από το μεγάλο γεγονός Αντίστασης του Γοργοποτάμου. Ο Πρωτόκλητος Ανδρέας εξάλλου, με λιγάκι δεντρολίβανο, του ψιθυρίζει πως τέλειωσαν οι μέρες του, τριάντα ακριβώς, κι ο Χριστουγεννιάτης, επί θύραις!
Ο Μήνας δεν θλίβεται. Χαμογελά…