@ Συχνά, επικεντρωνόμαστε ως πολίτες, σε αναλύσεις για κάποιο θέμα, ένα γεγονός, οι οποίες χαρακτηρίζονται από μία διάθεση από τους γράφοντες, να μην ξεφύγει ο πολίτης από το δρόμο που του χαράζουν, γνωστοί μάλιστα κι ως καθοδηγητές κοινής γνώμης. Οι επονομαζόμενοι opinion leader. Με απασχόλησε αρκετά, αν θα είχε αξία να καταθέσω μία άλλη προσέγγιση σχετικά με τα αποτελέσματα του 1ου γύρου των εσωκομματικών εκλογών του ΚΙΝΑΛ ΠΑΣΟΚ. Σκέφτηκα αυτό που έλεγε ο Παύλος Μπακογιάννης. «Η γνώμη σου μετράει». Οπότε, με προσωπική αφιέρωση των όσο παραθέτω παρακάτω στους Ανδρουλάκη, Παπανδρέου, ξεδιπλώνω τις σκέψεις μου για την μέχρι σήμερα και εν συνεχεία έως την ερχόμενη Κυριακή εξέλιξη, των ίσως προδιαγεγραμμένων αποτελεσμάτων.
@Η μαζική συμμετοχή στις εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ ΚΙΝΑΛ ήταν το ζητούμενο. Ο στόχος ως παράταξη επετεύχθη, με το αύριο να περιμένει από σήμερα κιόλας, την απολύτως ορθή διαχείριση εκ μέρους των διαχειριστών και υπευθύνων της παράταξης, σε ότι αφορά την διάσωση και ανάταξη της, ως βασικό εκφραστή του Κεντρώου χώρου.
@ Τα ποσοστά που η Κρήτη έδωσε από νομό σε νομό, στον Νίκο Ανδρουλάκη, αποδεικνύουν πως το νησί, δεν είναι Παπανδρεϊκό όπως το χαρακτήριζαν δεκαετίες πριν την εμφάνιση του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι όπως αποδείχθηκε, το νησί οι κάτοικοι του οποίου δεν μπορούν να διαρρήξουν με ευκολία τη σχέση τους με την Κεντρώα ιδεολογία, η οποία εκφράζει μεταξύ άλλων, την απροθυμία τους να αλυσοδεθούν με τον προοδευτισμό που προτάσσει ο ιδεολογικός καμβάς της Αριστεράς, ή με τη συντηρητική αποτύπωση των αρνητικών στοιχείων του καπιταλισμού, η οποία κυριαρχεί στην ιδεολογία της δεξιάς.
@ Οπότε το Κέντρο του Βενιζέλου, αλλά και το ιδεολογικό Κέντρο του Ανδρέα Παπανδρέου και των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών μαγνητίζει τη φύση, τη φτιάξη, την ταυτότητα και το ανθρωποκεντρικό ταπεραμέντο του Κρητικού.
@ Ο Κρητικός δεν είναι ονοματοδέτης και προσωπολάτρης. Αναπαύεται όπου τα γρανάζια της ψυχής του και της καρδιάς του, κουμπώσουν με τη λογική και την καθημερινότητα του, την οποία κυρίως διέπει το ανεξάρτητο, το ανεξάντλητο, η υπερβολή και ο ανθρωπισμός με τα όρια του φυσικά έτσι όπως τα αντιλαμβάνεται κάθε Κρητικός.
@ Τούτα, μπορεί να αναγνώσει ένας που ασχολείται με την ανθρωποκεντρική γεωγραφία και τη θέση αυτής, στα πολιτικά τεκταινόμενα, σε ότι αφορά την επιλογή του προσώπου Ανδρουλάκη ως πρόεδρο για το ΠΑΣΟΚ ΚΙΝΑΛ αφήνοντας έτσι με την ψήφο της η Κρήτη, πίσω της τον Παπανδρεϊσμό, για τον οποίο αδίκως είχε κατηγορηθεί ανά περιόδους, μα και είχε τραυματισθεί εμφανώς σε αρκετές τοπικές κοινωνίες του νησιού.
@ Η επόμενη Κυριακή και οι εκπλήξεις της. Ένας ενδιαφέρων τίτλος, αν θελήσουμε να ασχοληθούμε με το ότι υπάρχουν κρυφά κέντρα που καθοδηγούν συνειδήσεις. Υπάρχουν;;; Είναι το ερώτημα. Υπάρχουν, είναι η απάντηση. Η κάθοδος του Γιώργου Παπανδρέου μετά από την πολιτική, κομματική, προσωπική πορεία στη ηγεσία και σε σημαντικές θέσεις της χώρας, με δυσάρεστες τόσο για τον ίδιο όσο και για τη χώρα εκπλήξεις, οδηγούσε στο συμπέρασμα πως ο συγκεκριμένος πολιτικός, είχε ολοκληρώσει –όπως άλλωστε πολλοί ψιθύριζαν- την πολιτική του καριέρα.
@ Η απόφαση του να κατέλθει στις κομματικές εκλογές, εξέπληξε. Η διαχεόμενη εκτίμηση στην κοινωνία τόσο από τις Μικρές Τοπικές Βουλές όσο και από δημοσκοπήσεις, έδειχναν τη συντριβή του πολιτικού προσώπου, η οποία δε σας κρύβω, συναισθηματικά και ανθρώπινα, με ταλαιπωρούσε ως σκέψη. Όμως η κατάκτηση, της 2ης θέσης στις εκλογές, αποδεικνύουν πως τα κέντρα υπάρχουν, είναι ικανά να εγείρουν μνήμες και συναισθήματα, μπορούν να στύψουν μέχρι να βγει και η τελευταία σταγόνα ενδιαφέροντος, για να πετύχουν την πολιτική υφή, πολιτική γεύση, το αποτέλεσμα που θέλουν.
@ Ίδωμεν λοιπόν… Κυριακή, ξανά, κοντή γιορτή, με την ευχή φυσικά αυτός ο τόπος να γιορτάζει πάντα με συναίσθημα, ενότητα, ομόνοια και δημιουργία. Άλλωστε τι είναι αυτός ο τόπος… Συννεφιά και γαλήνη μαζί. Χώμα και βροχή. Χαμόγελο και δάκρυ. Κοίτα να δεις που συνταιριάζει κάπως η ταυτότητα της Κρήτης, με την μεταπολιτευτική ταυτότητα της χώρας τούτης.
@ Η ερχόμενη Κυριακή 12 Δεκεμβρίου, του Αγίου Σπυρίδωνος, προαισθάνομαι ότι θα είναι γεμάτη από εκπλήξεις και δεδομένα, τα οποία θα ξεκινήσουν να ξεδιπλώνονται ανά ημέρα όλο και πιο έντονα, καθ΄ όλη τη διάρκεια της εβδομάδας. Από τη στιγμή που το ιδεολογικό Κέντρο στην Ελλάδα ταλαιπωρήθηκε για δεκαετίες από τις συντηρητικές και δεξιές αντανακλάσεις, οι οργανωτές 1974, 1981, 1988 και συνεχιστές του συγκεκριμένου κεντρώου χώρου 1993 και εντεύθεν, μάλλον δεν είναι έτοιμοι να παραδώσουν αμαχητί τις καρέκλες του κομματικού ηγουμενοσυμβουλίου, άσχετα αν μνημονεύουν, εξομολογούνται, παραδέχονται τα λάθη τους που οδήγησαν στη συρρίκνωση του ΠΑΣΟΚ, έως κινδύνου εξαφανίσεως του.
@ Θεωρούν οι παλιοί και μάλιστα το επικοινωνούν στην κοινωνία, πως οι νέοι –βλ. Ανδρουλάκης και επιτελείο του- δεν έχουν την ικανότητα για μία αξιόμαχη περιπέτεια συγκρούσεων με την Αριστερά και την Δεξιά. Αυτό διαπιστώθηκε και στα αποτελέσματα της Αττικής εκεί δηλαδή που εδρεύουν τα συγκεκριμένα κέντρα, σύμφωνα με τα οποία ο Νίκος Ανδρουλάκης ήταν τρίτος και ο Ανδρέας Λοβέρδος πρώτος σε ψήφους.
@ Η Περιφέρεια ήταν εκείνη που έδωσε το προβάδισμα. Διότι η περιφέρεια, σύμφωνα και με τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη, είναι η μεγάλη εδώ και δεκαετίες αδικημένη, με βάση το κυρίαρχο σύνθημα του ΠΑΣΟΚ από το 1981 που έκανε λόγο για αποκέντρωση, ενίσχυση της περιφερειακής Ελλάδας, της υπαίθρου και των τοπικών κοινωνιών. Στην περιφέρεια ο Νίκος Ανδρουλάκης βρέθηκε στην πρώτη θέση, με τον Ανδρέα Λοβέρδο στην κυριολεξία καταϊδρωμένο.
@ Να περιμένουμε λοιπόν, ότι την επόμενη Κυριακή ίσως δούμε τη μάχη, όχι μεταξύ Ανδρουλάκη, Παπανδρέου, αλλά μία μάχη που σιγόκαιγε η εκδήλωση της για χρόνια, έβραζε κατά το κοινώς λεγόμενο, μεταξύ Αθηνοκεντρικού και περιφερειακού δικαίου.
@ Η Κρήτη πάντως, επιμένει ότι η ανανέωση, όπως απέδειξε και με τα προχθεσινά αποτελέσματα είναι ζητούμενο. Δεν αρνείται την ταυτότητα της, το ιδεολογικό Κέντρο δηλαδή, μήτε τις καταβολές της. Αρνείται επί της ουσίας να χάσει ένα κόμμα, το ΠΑΣΟΚ το οποίο στήριξε και μεγάλωσε μαζί του. Αρνείται να σβύσει από τον πολιτικό χάρτη το κόμμα που γειώνει τον Κρητικό με τους πολιτικούς προγόνους του και την ιστορία του. Αρνείται όμως παράλληλα, να τον εξουσιάζουν και να τον οδηγούν έντεχνα στην «ειδωλολατρεία»…
