@Φτωχότερος ο κόσμος των Εφημερίδων με το χαμό του εκδότη της εφημερίδας «Μεσόγειος» Κώστα Γραμματικάκη. Εκδότης με αξιόλογο πνεύμα, δυνατή πένα, ακέραιος ως κοινωνική παρουσία και αγώνες για την διατήρηση του κύρους των περιφερειακών εφημερίδων, του Έντυπου γενικά Τύπου. Παρά τις δυσκολίες και χτυπήματα της μοίρας, ο δάσκαλος Κώστας, διατήρησε το ενδιαφέρον του, τη μαχητικότητα του, την προσήλωση του στο δημοσιογραφικό και εκδοτικό λειτούργημα, στοιχεία που είχαν αντίκτυπο, πέρα από το Ηράκλειο σε όλη την Κρήτη αλλά και την χώρα.
@Διαπιστώνω μία υστέρηση, μία αμηχανία της δημοτικής αντιπολίτευσης, στο να ορθώσει λόγο για τα τεκταινώμενα στο δήμο Χανίων. Να σταθεί με δυνατές ερωτήσεις ή δυνατές προτάσεις, για όλα όσα απασχολούν το κοινωνικό πεδίο αλλά και το μέλλον του τόπου μας. Συζητήσεις και κάποιες αναλύσεις για το φαινόμενο αυτό, αναδεικνύουν μία φοβία στους δημοτικούς συμβούλους της αντιπολίτευσης, από όλες τις παρατάξεις, που μάλλον υπάρχει και ίσως οφείλεται στο τι προμηνύεται, στα όσα θα διαδραματισθούν κατά την ερχόμενη προεκλογική περίοδο, στην πορεία προς τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Κάποια ονόματα ακούγονται, όμως ακόμα δεν έχουν καταφέρει να δείξουν κάποιο πλαίσιο στο οποίο θα κινηθούν, γεγονός που ερμηνεύεται ως ανασφάλεια, για το εάν έχουν ελπίδα να συγκροτήσουν ομάδα, ίσως και κάποιο ενδιαφέρον πρόγραμμα για το δήμο Χανίων.
@Το άλλο που συμβαίνει και χαρακτηρίζεται ως μία τραγικότητα, είναι ότι αρκετοί, δηλώνουν, φωνασκώντας ή σιγοψιθυρίζοντας, πως θα είναι υποψήφιοι σε δήμους, με στόχο να δημιουργούν αφενός συζήτηση γύρω από το όνομα τους, αφετέρου να δημιουργήσουν ομιχλώδες τοπίο, προς όφελος της τακτικής, του διαίρει και βασίλευε. Το σίγουρο είναι πως από τη μία οι γεωπολιτικές εξελίξεις, από την άλλη, σε εθνικό επίπεδο όλα όσα συμβαίνουν κι αφορούν στο βιοτικό επίπεδο, στην αίσθηση ανασφάλειας των πολιτών που οι τάσεις δείχνουν να θεριεύει, όλα αυτά θα φέρουν εξελίξεις οι οποίες δεν είναι τόσο πολύ-αναμενόμενες. Για παράδειγμα, γνωστοί μη εξαιρετέοι για την αυτοδιοικητική τους παρουσία συμπολίτες μας, αν και δηλώνουν ότι θα παραμείνουν στις θέσεις που ήδη κατέχουν, πληροφορίες τους θέλουν να κουβεντιάζουν πολύ έντονα, κινήσεις, ώστε να διεκδικήσουν θέσεις σε άλλα μετερίζια.
@ Θα δούμε δηλαδή και θα μάθουμε οσονούπω, πως δήμαρχοι στο νομό Χανίων ψάχνονται για βουλευτικές καρέκλες, αντιπεριφερειάρχες για δημαρχιακούς θώκους ή για κάποια γραμματοσειρά σε ψηφοδέλτιο, περιφερειακοί σύμβουλοι για αλλαγή παράταξης και κάποιοι δήμαρχοι για αλλαγή δημαρχιακής καρέκλας σε άλλο δήμο μεγαλύτερο από αυτόν στον οποίο έχουν εκλεγεί. Σίγουρα η κινητικότητα βοηθάει στο να μη βαλτώνουν πρόσωπα και καταστάσεις. Όμως οφείλουν, όσοι βρίσκονται πάνω από στρατηγικούς χάρτες με αυτοδιοικητικά τοπία και σχεδιάζουν πορείες, να γνωρίζουν ότι τόσο ο Μητροπολιτικός Δήμος, όσο και οι υπόλοιποι δήμοι του νομού, δεν κατοικούνται από φυρόμυαλους ή αδέξιους σε κρίση ψηφοφόρους. Επίσης να γνωρίζουν όσοι ευελπιστούν ότι θα τους βγει σε καλό ή όποια προσπάθεια αλλαγής της θέσης τους, πως στις επερχόμενες εκλογές θα επικρατήσει η λογική της σταθερότητας ενισχύοντας δημάρχους στο να ολοκληρώσουν το έργο τους.
@Από την άλλη, υπάρχουν πολιτικά παιχνίδια που έχουν ξεκινήσει και αφορούν σε υποψηφιότητες, στα οποία συμμετέχουν σημαντικά κομματικά στελέχη, σύμφωνα με τα οποία καλούνται ήδη αυτοδιοικητικοί, να κάνουν κινήσεις τέτοιες, το αποτέλεσμα των οποίων θα είναι να ενισχυθούν οι προσπάθειες των κομμάτων τους. Άλλωστε στην Ελλάδα οι σχέσεις μεταξύ κομμάτων και τοπικής αυτοδιοίκησης, διέπονται από μία παρατεταμένη κρίση, κυρίως λόγο αποκλίσεων που υπάρχουν μεταξύ κομματικών υποσχέσεων και αυτονομίας κινήσεων των τοπικών φορέων και δήμων. Οπότε τα κόμματα θα προσπαθήσουν να δημιουργήσουν ένα φαινομενικά τουλάχιστον τοπίο, υγιών σχέσεων με τις τοπικές κοινωνίες και τους αυτοδιοικητικούς.
@ Η Απλή Αναλογική στις εθνικές εκλογές, αν ισχύσει τελικά, αποδεσμεύει πολλούς ψηφοφόρους. Παράλληλα όμως, το γεγονός ότι η παλιά φρουρά των αυτοδιοικητικών έχει αποχωρήσει, δίνει τη δυνατότητα στους ψηφοφόρους στις δημοτικές εκλογές, να επιλέξουν πρόσωπα τα οποία θα έχουν, λόγο, αξιοπιστία, μηδενική εμπλοκή με παλαιομοδίτικα τοπικά συστήματα, καθαρότητα και φυσικά θα μπορούν να εμπνεύσουν. Οι δημοσιοσχετίστες και οι ξερόλες, όσοι πιστεύουν και διαδίδουν ότι σέρνουν ψήφους και αυτοπροβάλλονται ως οι δυνατοί των δυνατών, σε αυτές τις εκλογές θα εισπράξουν το χαστούκι της λογικής, της αξιοπρέπειας των πολιτών. Αυτό μου κουβέντιαζε κι ένας γηραιός της αυτοδιοίκησης, λέγοντας μου ότι, ο κόσμος έχει κουραστεί τόσο πολύ από την καθημερινότητα του, που το μόνο που δεν θέλει είναι να τον εμπαίζουν.
@Το τέλος του Πούτιν όπως αυτό θα το καταγράψει η ιστορία, για μένα είναι δεδομένο. Όσο κι αν τις τελευταίες ημέρες υπάρχουν δημοσιεύματα τα οποία προσπαθούν να εξηγήσουν λογικά, είτε ιστορικά, τους λόγους που ο Ρώσσος πρόεδρος έλαβε τη σιχαμερή αυτή απόφαση κήρυξης πολέμου εναντίον της Ουκρανίας, η πραγματικότητα είναι μία. Αφορά στον πόνο, τον τρόμο, το αίμα, το διαμελισμό, την τραγωδία, την κόλαση που έχει σπείρει ο πόλεμος του, αλλά και την παγκόσμια ανασφάλεια από τις απειλές του για πυρηνικό πόλεμο. Η λογοκρισία του Πούτιν στα Ρωσικά μέσα ενημέρωσης είναι δεδομένη και καταγεγραμμένη από τις διεθνείς δημοσιογραφικές ενώσεις. Έξι ΜΜΕ στη Ρωσία ήδη έχουν φιμωθεί από τον Πούτιν, επειδή δεν ακολούθησαν την προπαγάνδα του. Η φίμωση αυτή θα είναι η τελική υπογραφή στη νέα του ταυτότητα, ως ο Παρίας της Παγκόσμιας Πολιτικής Σκηνής.
@ Από την άλλη, τρομάζει το Πογκρόμ Ευρώπης και Δύσης που αφορά στην απαγόρευση στην Τέχνη, τον Πολιτισμό, την έκφραση κάθε ονείρου κάθε συναισθήματος, κάθε αλήθειας μέσω των καλλιτεχνών από τη Ρωσία. Αλίμονο αν σε κάθε βόμβα που πέφτει, στην Ουκρανία, εμείς ως αντίθετοι στον πόλεμο, συνθλίβουμε τα πόδια στις μπαλαρίνες, σκίζουμε τις σελίδες Ντοσκογιέφσκι και Γκόγκολ ή Ναμπόκοφ, λερώνουμε τους πίνακες Ρέπιν, Καντίσκι, Λισίτσκι. Αλίμονο αν σε κάθε ρουκέτα του σκληρού Πούτιν που σπέρνει τον όλεθρο και βάφει με αίμα την Ουκρανική γη, εμείς οι αντιδρώντες απαντάμε με απάρνηση στην καλλιτεχνική ιστορία που κατέγραψαν Ρώσοι ηθοποιοί θρύλοι, όπως οι Μαγιακόφσκι, Καράλλι, Τσέχωφ. Η Τέχνη έχει τόσο τεράστια αγκαλιά, που χωράει όλο τον κόσμο. Μέσω της Τέχνης μπορούν διαφορετικά χέρια να αγκαλιάσουν το ίδιο σώμα και διαφορετικά μάτια να κοιτάξουν το ίδιο χάραμα, το ίδιο σούρουπο. Η Τέχνη δεν είναι ούτε ειρήνη μήτε πόλεμος. Η τέχνη είναι ζωή και όποιος την απαγορεύσει, τη σκοτώνει.
@ Μεθαύριο θα ξημερώσει Καθαρή Δευτέρα… Φυσικά, θα πετάξουμε τον Χαρταετό μας, θαρρώ όμως ότι είναι για μία ακόμη φορά η ευκαιρία, να πάρουμε απόφαση, ότι κάποια στιγμή οφείλουμε στην ύπαρξη μας, να Καθαριστούμε τόσο Πνευματικά όσο και Σωματικά. Δε θα αναπτύξω ούτε τα περί πνευματικής κάθαρσης μήτε τα περί σωματικής. Το μόνο που νιώθω την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας, αφορά στην… απόφαση. Γιατί όλα τελικά στη ζωή, μία απόφαση είναι… και μακριά από όσους ως μόνο στόχο στη ζωή τους έχουν, να πετάνε συνεχώς τον χαρταετό τους.
*Ο Μιχαήλ π. Λαμπαθάκης γράφει …
με το αποτύπωμά του
michaillampathakis@hotmail.com
Αυτό που διαπερνά τις αναφορές σας στην αυτοδιοίκηση είναι η υποτίμηση της οικονομικής πραγματικότητας της χώρας!
Οι αυτοδιοικητικοί αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάνε όταν διαμορφώνουν τα προγράμματα τους η όταν τα εκτελούν!