@Ό,τι πιο τραγικό, να φεύγουν άνθρωποι από σφαίρες άλλων ανθρώπων, για μια χούφτα γης, για έναν εγωισμό που δεν μπόρεσε να τιθασευτεί, για λόγια που δεν μπόρεσε η νόηση να συνθλίψει πριν την εκφορά τους. Δεν παίζει ρόλο αν είναι στον Μυλοπόταμο, στη Μάνη, στην Αριδαία ή όπου αλλού. Παίζει ρόλο ότι οι μικρές κοινωνίες δεν έχουν βρει ακόμη τη δύναμη, με τη βοήθεια της πολιτείας φυσικά, να αναγνωρίσουν το πόσο μεγαλειώδες είναι μια αρμαθιά άνθρωποι, λίγοι, γνωστοί μεταξύ τους με την απόλυτη έννοια του συνάνθρωπου, μιας και ο ένας ξέρει τόσο καλά τον άλλον, να μην μπορούν να αξιολογήσουν την σπουδαιότητα της ομάδας και της συνύπαρξης.
@Χάθηκε πάλι ένας 22χρονος. Ένας πατέρας και σύζυγος, που δε θα ξανανταμωθεί με τους συντοπίτες του, επειδή δύο παραπάνω κουβέντες, για δύο παραπάνω πρόβατα, σε δύο παραπάνω χειμαδιά, ήταν μεγαλύτερης αξίας από το ενός μηνός παιδί του, από την ίδια τη ζωή του ανθρώπου, από το λάθος να μην μπορούν οι άνθρωποι να κάνουν ένα και δύο και τρία βήματα πίσω, τη στιγμή που πρέπει.
@Θαρρώ πως τελικά, αρέσκονται οι κοινωνίες στο θρήνο και τα μοιρολόγια, αφού δεν μπορούν από μόνες τους να συγκρατήσουν το μαύρο όταν ξεκινήσει να απλώνεται σε σπίτια και γειτονιές. Σε λίγο καιρό, θα ξεχαστούν όλα, πίσω από τα παραθύρια θύματος και δράστη η ιστορία θα υπάρχει, αλλά θα είναι βουβή. Το φονικό θα πάψει να παίζει σε ιστοσελίδες, ειδήσεις και ρεπορτάζ και όλοι θα κάνουν λόγο για την κακιά στιγμή, την κακιά ώρα, τον κακό δολοφόνο και τις κακές σχέσεις. Είναι τόσο λίγο όλο αυτό που συμβαίνει συνέχεια και συνέχεια, αφήνοντας μου την αίσθηση ότι τελικά για να ασχοληθεί μαζί μας ο θεός, οφείλουμε να μπορούμε να τον κοιτάμε στα μάτια, όπως ακριβώς συμβαίνει με τον διάολο. Που τον έχουμε πάρει αγκαζέ και βολτάρουμε εδώ και εκεί νομίζοντας ότι είμαστε δυνατοί και άξιοι. Μια γαζοντενέκα απόβλητα είμαστε και θα είμαστε, όσο οι κοινωνίες μας αρέσκονται στη βία, στο σπέρμα, στο αίμα.
@Πολύ όμορφη η Πλατεία στην Τριμάρτυρη. Όντως. Λοιπόν, ο Ιησούς προσκάλεσε τα παιδιά, λέγοντας στους γονείς: «… αφήστε τα παιδιά να έρχονται κοντά μου και μη τα εμποδίζετε, γιατί σε εκείνους που θα μοιάσουν με αυτά, ανήκει η βασιλεία των ουρανών… ἄφετε τὰ παιδία ἔρχεσθαι πρός με καὶ μὴ κωλύετε αὐτά· τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ». Τούτη η σκέψη τριγυρνάει στο κεφάλι μου, τις τελευταίες ημέρες, έχοντας διαπιστώσει ότι υπάρχει πρόβλημα για ορισμένους, από τα πιτσιρίκια που τρέχουν, φωνάζουν, γελούν, παίζουν κρυφτό κυνηγητό, μπάλα και σπρώχνονται όπως η ηλικία τους ορίζει, εκεί στην Πλατεία της Τριμάρτυρης. Αποκλείεται η τοπική εκκλησία να απαγορεύσει στα παιδιά να παίζουν, όπως αποκλείεται να περάσουν οι όποιες ενστάσεις των όποιων που από τα πέριξ ενοχλούνται… λέει…
@Είναι αφύσικο, να επικρατεί η σιωπή και να εξαφανιστούν οι παιδικές φωνές. Όπως αφύσικο είναι, να βγουν στην είσοδο του Καθεδρικού οι όποιοι σεβαστοί ιερωμένοι και αντί να χαμογελάσουν με την ύπαρξη των παιδιών στην Πλατεία, να πάρουν το φραγγέλιο και να τα φοβίσουν, να τα διώξουν, να τα πετάξουν. Κανένα ενοίκιο κανενός καταστήματος και κανένα παγκάρι καμιάς εκκλησίας δεν υπάρχει περίπτωση να είναι πιο αθώο, πιο αγνό, πιο αληθινό από όσα μπορεί να πει το παιχνίδι, το γέλιο, η αθωότητα ενός παιδιού. «Αληθινά σας λέω, εκείνος που δεν θα δεχθεί την βασιλεία του Θεού με την εμπιστοσύνη μικρού παιδιού, δεν θα εισέλθει εις αυτή… ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὃς ἐὰν μὴ δέξηται τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ὡς παιδίον, οὐ μὴ εἰσέλθῃ εἰς αὐτήν». Δεν το λέω εγώ, ο αναρχικός εκείνος που για μας είπε το, άφες αυτοίς… Εκείνος το είπε.
@Ξεκίνησαν πάλι τα όργανα σε FA Ματζόρε ως συνοδευτικά των όσων ακούγονται για πρόωρες εθνικές εκλογές. Και άρχισαν τώρα πάλι… Διότι, οφείλουμε ως γνήσιοι νεοΈλληνες να αποδείξουμε ότι δεν αντέχουμε την μεταξύ μας ειρήνη, τη συμπόρευση. Δεν μπορούμε με τίποτα την από κοινού αντιμετώπιση των προβλημάτων. Ποιος δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι πρόβλημα είναι ο αναθεωρητισμός και οι παραφιλολογία του Ερντογάν. Οι κουτσαβακισμοί ενάντια στον πρωθυπουργό, δηλαδή σε κάθε Έλληνα ξεχωριστά. Ή μήπως δεν είναι πρόβλημα η διεθνής αποσταθεροποίηση που υπάρχει στο οικονομικό πεδίο, που επηρεάζει σε τόσο μεγάλο βαθμό τα της χώρας μας οικονομικά. Πρόβλημα δεν είναι το ότι ψάχνουμε να βρούμε βηματισμό για να εδραιώσουμε την ταυτότητα και τη θέση της Ελλάδας, στο νέο Ευρωμεσογειακό χώρο και την Ευρώπη γενικότερα; Πρόβλημα δεν είναι ότι το σύνολο σχεδόν επιχειρήσεων και νοικοκυριών αγκομαχούν με βάση τα όσα συμβαίνουν στην καθημερινότητα τους; Τι άλλο δηλαδή πρέπει να συμβεί για να παρθεί η απόφαση από τους μέγιστους και τους πρωτοκλασάτους, ώστε να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι και με ομόνοια να βρουν λύσεις.
@Ένα διάλειμμα στην ανοησία, στον μικροκομματισμό και στις φανφαρονίες, το έχει ανάγκη αυτή η ταλαίπωρη χώρα. Το έχουν ανάγκη οι νέοι και οι νέες μας, τα παιδιά και οι γέροντες μας. Αυτό το διάλειμμα, πιστεύουν πολλοί, πως θα ομοιάζει ενός restart για τα γρανάζια όχι μόνο του συστήματος αλλά και των εγκεφάλων μας, της διάθεσης μας μα πάνω από όλα του ηθικού μας.
@Όλες οι απρέπειες που γίνονται στην πόλη μας, από ανθρώπους, που δεν εκτιμούν μήτε την εικόνα, μήτε τη γαλήνη σε μία κοινωνία, δε χρειάζεται να προκαλούν εκνευρισμό. Είναι ευκαιρία να κουβεντιάσουμε τελικά, πως αυτός ο μικρός αλλά τόσο όμορφος τόπος, μπορεί να γίνει σεβαστός, ακόμη και από εκείνους οι οποίοι είτε επιθυμούν να προκαλέσουν, είτε δεν έχουν μέσα στην καρδιά τους τη γη των γονιών τους και των παππούδων τους, με ότι αυτό συνεπάγεται. Είναι πολύ εύκολο για κάθε δημοτική αρχή να συστήσει ένα κοινοβούλιο νέων, να τους δώσει εργαλεία, να μην ανακατευτεί καθόλου στις εργασίες του και απλά να ζητήσει από τα μέλη του… ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ. Τις οποίες φυσικά οι δημοτικοί άρχοντες θα κάνουν πράξη χωρίς πολλά ΜΟΥ και χωρίς πολλά ΣΟΥ. Γκέγκε; Γκέγκε…
*Ο Μιχαήλ π. Λαμπαθάκης γράφει …
με το αποτύπωμά του
michaillampathakis@hotmail.com
