Απανωτά χαστούκια, για να πονέσουµε ή για να συνέλθουµε;
Οι µέρες πέρασαν, οι ζέστες εδραιώθηκαν, οι συναυλίες και τα πέρα δώθε υψηλών προσώπων ενθουσίασαν, τα αιρκοντίσιον στις αίθουσες συνεδριάσεων κοµµατικών οργάνων δεν µπορούν να αποδώσουν χαµηλές θερµοκρασίες, διότι µε αυτά που ακούνε οι κυψέλες των σωµάτων τους, έχουν πάθει πολιτικο-ιδεολογικά εγκαύµατα.
Η υπόθεση Αυγενάκη, πλήγωσε τον κοινοβουλευτισµό, τα όσα συζητιόνται για φορολογικά θέµατα καλλιτεχνών έχουν δηµιουργήσει vertigo, οι φωτιές και η σεισµική δραστηριότητα του τελευταίου διαστήµατος αποπροσανατολίζουν και τα χαστούκια στα πορτοφόλια των νοικοκυριών και στα ταµεία των εµπορικών επιχειρήσεων έχουν ζαλίσει το σύµπαν.
Απίστευτα δυνατό χαστούκι ο θρήνος για τις οικογένειες και την κοινωνία µας, οι τόσοι θάνατοι και σοβαροί τραυµατισµοί από τα τροχαία στους δρόµους, τα οποία µάλιστα έχουν σοκαριστική αύξηση από πέρυσι, χωρίς να µπορεί να κάνει κανείς τίποτα, πλην ηµερίδων, διαφηµιστικών σποτ, δελτία τύπου και υπενθυµίσεις.
Χαστούκι και στη Νέα ∆ηµοκρατία που απέκτησε εσωτερική αντιπολίτευση, η οποία δεν κρατάει νεροπίστολα όπως διεφάνη κατά την παρουσίαση του βιβλίου του Μανόλη Κοττάκη, στη διάρκεια οµιλίας του Αντώνη Σαµαρά. Μία οµιλία καθαρή κριτική, προς την πολιτική, τους σχεδιασµούς και το πώς αντιλαµβάνεται τα προβλήµατα της κοινωνίας ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, καθώς επίσης το πώς οραµατίζεται ως πρωθυπουργός το µέλλον της Ελλάδας, στην οποία έξι στους δέκα επέλεξαν να απέχουν από το δικαίωµα τους στην ψήφο.
Η οµιλία του Αντώνη Σαµαρά άνοιξε τον ασκό του Αιόλου, έδωσε το έναυσµα να ξεκινήσουν εσωκοµµατικές συζητήσεις, να γίνεται λόγος για κατάθεση της προσωπικής πικρίας και ενόχλησης του Αντώνη Σαµαρά, για το ότι δεν εισακούεται ο λόγος του ή δεν λαµβάνονται υπόψη οι κατά καιρούς παρεµβάσεις του.
Στο ερώτηµα που ευλόγως τέθηκε για το εάν ο κ. Σαµαράς στρέφει τα κιάλια του, τα κιτάπια του και τον διαβήτη του, προς την καθαρά οριοθετηµένη ιδεολογική περιοχή της ∆εξιάς ιδεολογίας, η απάντηση λοιπόν είναι, όχι… ∆εν υπάρχει καµία περίπτωση παρά τις ζωηρές και ζωντανές διαφωνίες του να προχωρήσει στη δηµιουργία ∆εξιού κόµµατος.
Πολλοί αναρωτήθηκαν αν ο πρωθυπουργός θα διέγραφε τον Σαµαρά… Φυσικά και δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση και φάνηκε… ∆ιότι η Νέα ∆ηµοκρατία δεν θα συναρµολογούσε βάθρο ηρωοποίησης του πρώην πρωθυπουργού και πρώην αρχηγού της Νέας ∆ηµοκρατίας, δίνοντας παράλληλα την ευκαιρία -µεγάλη πιθανότητα- να ενώσει τα µικρά κοµµάτια, ενός ιδεολογικού παζλ, το οποίο για χρόνια βρίσκεται σε διαφορετικά τραπεζάκια, µε αποτέλεσµα να µην µπορεί να επιτευχθεί η όποια ενοποίηση τους.
Αυτό που αξίζει πάντως να µείνει ως τροχιοδεικτικό δεδοµένο, των οµιλιών Σαµαρά, Καραµανλή, είναι πως επιβεβαιώθηκε η περί ∆εξιού Χώρου αντίληψη του κ. Σαµαρά, σε αντίθεση µε την περί Μεσαίου Χώρου αντίληψη του κ. Καραµανλή.
Χαστούκια πολιτικά, αλλά και κοινωνικών προεκτάσεων χαστούκια, δίνουν και παίρνουν σε µία εποχή ρευστή, στην οποία οι αλλαγές ανοιγοκλείνουν πονηρά το µάτι στο µέλλον, µε τους πολίτες να µην έχουν άλλα δάκρυα.
Χαστούκι τα αποτελέσµατα και η καταγεγραµµένη αποχή στις Ευρωεκλογές µε τα φιλελεύθερα κόµµατα του τόξου Φον Ντε Λάιεν, να γονατίζουν, µέχρι την ακροδεξιά που βλέπει το αλεξίπτωτο της να ανοίγει σε ούριο άνεµο, από τα όρη που έχουν στρατοπεδεύσει ξενόφοβοι, πλανεµένοι εθνικιστές και αδηφάγοι συντηρητικοί.
Χαστούκι και για τον Εµανουέλ Μακρόν ο οποίος βρέθηκε αρχικά στην 3η θέση, να αγωνίζεται σήµερα και να ελπίζει σε στρατηγικές κινήσεις µπας και γλυτώσει και από την Ακροδεξιά και από τον νικητή της Αριστεράς.
Χαστούκι ακόµη ένα πιο δυνατό, στο πρόσωπο της κοινωνίας, από την τρελή αύξηση στα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, όπου σύµφωνα µε στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ ξεπερνούν φέτος το 90% σε σχέση µε τα πίσω χρόνια, έχοντας από δίπλα και την αύξηση του συγκεκριµένου δείκτη σε Ευρώπη που δείχνει αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας κατά 60% τα τελευταία δύο χρόνια.
Σε χαστούκι αφορούν και όλα όσα συµβαίνουν στα κόµµατα ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ όπου οι κόντρες οι εσωκοµµατικές, µέχρι να οδηγήσουν στην ανάκαµψη και στην ανάσταση, θα έχει χυθεί πολύ ιδεολογικά και στελεχών “αίµα”.
Ο Παύλος Πολάκης που είπε ότι «…η λογική να ενωθούµε µε το ΠΑΣΟΚ για να µην χαθούµε, είναι γραµµή που οδηγεί σε καταστροφή», δεν έχει άδικο. Οµοιάζει σα να έχεις ρίξει πολύ αλάτι στο φαγητό, πολύ ξύδι στο νερό και να τα ανακατεύεις µπας και σώσεις το γεύµα.
Τα χαστούκια για να µειωθούν, χρειάζεται πρώτα εξυγίανση, αν και όποτε µε τη βοήθεια του Θεού και µετά να οδεύσουµε προς τα µεγάλα γλέντια.
Και για να κλείσουµε τα χαστουκοµπουµπουνητά, ας συµφωνήσουµε πως, διανύουµε µία εποχή όπου το φως αντί να µπαίνει από τις γρίλιες, λες και κάποιος έχει ανοίξει τα παντζούρια, διαχέεται σε διάφορους χώρους, επαγγελµατικά µετερίζια και τα “Βαµπίρ” λες και αποσυντίθενται. Νοµοτέλεια λέγεται η κατάσταση όπως ξεδιπλώνεται.
Αν όλο αυτό συν πολλά άλλα, οδηγήσουν σε άλλους κώδικες ζωής και κοινωνίας των ανθρώπων, πιο κατανοητούς, πιο ανθρώπινους, πιο ουσιαστικούς, πιο αληθινούς, ίσως αξίζει να αναµείνουµε χωρίς µέχρι τότε να αντιδρούµε σπασµωδικά.
