Νότα αισιοδοξίας

Υπάρχει γύρω μας αισιοδοξία, αρκεί να ανοίξουμε τα μάτια της ψυχής.
Αναζητώντας μια νότα αισιοδοξίας, προσπαθώντας να ξεφύγει κανείς από το μαύρο ή το γκρίζο της καθημερινότητας, μοιάζει σαν τον σκύλο που κυνηγάει την ουρά του. Όμως, επειδή όσο ζούμε ελπίζουμε και επειδή τη ζωή έχουμε υποχρέωση να την παίρνουμε στα χέρια μας, είναι υποχρέωσή μας να βρούμε αυτή τη νότα αισιοδοξίας.
Υπάρχουν στη ζωή μας πράγματα και καταστάσεις που μπορούν να αλλάξουν και άλλες που δεν μπορούμε να τις αλλάξουμε. Όταν λοιπόν κάτι δεν μπορούμε να το αλλάξουμε, τότε το αποδεχόμαστε προσπαθώντας να το διαφοροποιήσουμε έστω και ελάχιστα, ώστε το μαύρο του, το γκρίζο του να μας πλακώνει λιγότερο. Όταν πάλι κάτι μπορούμε να το αλλάξουμε, τότε απλά ενεργούμε άμεσα και δεν το αφήνουμε να μας καταχνιάζει για καιρό.
Η Φύση για παράδειγμα, αλλάζει. Διώχνει τις συνθήκες του χειμώνα, η θερμοκρασία ανεβαίνει, ο ήλιος λάμπει περισσότερο, τα χελιδόνια ήρθαν, πολλά λουλούδια άνθισαν, τα γυμνά κλαδιά αρχίζουν να σκάνε και να πετάνε φύλλα. Η Φύση αλλάζει, εμείς γιατί μένουμε στάσιμοι. Μας αρέσει τόσο πολύ η μιζέρια και η γκρίνια;
Η Φύση μας δίνει την ευκαιρία να αναζωογονηθούμε. Ήδη πολλοί πέταξαν τα παλτά και τα σκουφιά και απολαμβάνουν τις νέες συνθήκες που δημιουργούνται γύρω μας. Παρατηρώντας λοιπόν τη Φύση, έχουμε την ευκαιρία και τη δυνατότητα να πάρουμε μαθήματα ζωής και να κάνουμε βήματα προς βελτίωση της ζωής μας.
Δεν χρειάζονται χρήματα αν θελήσουμε να περπατήσουμε λίγο στην εξοχή, ανάμεσα στα δέντρα, στο πράσινο, στα λουλούδια τα πολύχρωμα. Διάθεση μόνο χρειάζεται. Αυτό πρέπει να το βάλουμε εμείς. Χωρίς κόστος, διότι είναι δική μας, εσωτερική μας κατάσταση, που έχουμε υποχρέωση να μπορούμε να ελέγξουμε. Έστω και λίγα λεπτά να ξεκλέψουμε από την καταχνιά μας, είναι ώρες ζωής, αισιοδοξίας, δύναμης.
Η θάλασσα, γαλήνια ή ταραγμένη, ας παρομοιασθεί με τον ψυχολογικό μας κόσμο, και ας παρατηρήσουμε τα χρώματά της, το αθόρυβό της ή τον θόρυβό της, το πώς χαϊδεύει τα βράχια, την αμμουδιά. Όλα γύρω μας υπάρχουν για να μας διδάσκουν, αρκεί κάποιος να προσέχει τη Φύση και να θέλει να διδαχθεί από τα μηνύματά της.
Και για να προχωρήσουμε λίγο πέρα από τη Φύση και να αγγίξουμε την συνείδησή μας, ας θυμηθούμε τρεις αλήθειες που τις ξεχνάμε κυρίως στα δύσκολα, ενώ αντίθετα τότε έπρεπε να τις θυμόμαστε: 1. Η Ψυχή του ανθρώπου είναι αθάνατη και το μέλλον της δεν έχει όρια. 2. Η Αρχή που δίνει τη ζωή είναι μέσα μας και έξω από μας και δεν πεθαίνει ποτέ. 3. Κάθε άνθρωπος είναι κατά ένα απόλυτο τρόπο νομοθέτης του εαυτού του. Είναι κριτής της ζωής του, της ανταμοιβής και της τιμωρίας του.
Είναι καλό να θυμόμαστε ότι καλές είναι οι πέντε αισθήσεις μας, αλλά έχουν περιορισμένα όρια. Δεν μπορούν να μας δώσουν ήχους, εικόνες, συναισθήματα που αποδεδειγμένα υπάρχουν κι όμως δεν τα αντιλαμβανόμαστε μέσω αυτών. Ρωτήστε έναν ερωτευμένο.
Όλοι οι παραπάνω προβληματισμοί μας δίνουν εσωτερική σοφία που δεν ταυτίζει την ψυχή με τον παροδικό και εφήμερο άνθρωπο. Η φωνή της διάνοιας άλλωστε δεν ακούγεται παρά μόνο στο πεδίο της διάνοιας.
Ας στρέψουμε λίγο την προσοχή μας μέσα μας και ας διαβάσουμε κάποια πράγματα γύρω μας με τα μάτια της ψυχής.
Είναι αλήθεια ότι την άποψη που έχει ο καθένας για τη ζωή είναι άχρηστο να θέλει να την επιβάλλει σε κείνους που δεν είναι έτοιμοι. Πάντα όμως πρέπει να κάνει μέχρι τρεις προσπάθειες να προβληματίσει τους γύρω του και να τους κάνει να αναζητήσουν και να ερευνήσουν και την “άλλη άποψη”, αν το θέλουν.
Υπάρχουν νότες αισιοδοξίας και έξω από εμάς, και κατάλληλοι σπόροι μέσα μας. Έγκειται στον καθέναν μας να ενεργοποιήσει τον εαυτό του προς τη σωστή κατεύθυνση και να ξεφύγει από το μαύρο, το γκρίζο.