Νοτιοδυτικά Βαλκάνια

Η αιματοχυσία και οι ανυπολόγιστες καταστροφές με τον ρωσοουκρανικό πόλεμο σημάδεψαν την παγκόσμια ενεργειακή κρίση. Ο Πούτιν επιδιώκει τον διαμελισμό της Ουκρανίας να προσαρτήσει στη Ρωσία όσες ρωσόφωνες περιοχές καταλάβει. Εμείς ασχολούμεθα με τις υποκλοπές και το σύστημα “predator”, δίδοντας το δικαίωμα στα διεθνή Μέσα Ενημέρωσης να ομιλούν περί στρουθοκαμηλισμού. Με τη μεσολάβηση των προέδρων Ρωσίας και Ιράν προσεγγίζει η Άγκυρα τη Δαμασκό για να προστατευτεί η Τουρκία από τους Κούρδους και Β/Α Συρίας. Τούτο θα επιφέρει το τέλος του πολέμου στη Συρία, που υποκινήθηκε από τις ΗΠΑ, να ανατραπεί ο Άσαντ στη Μ. Ανατολή.
Εκπλήσσεται κανείς από τη μη επέμβαση της Ε.Ε. για τέτοιες αναταράξεις, που αποσταθεροποιούν το υπόγαστρό της στα δυτικά Βαλκάνια, που παραδοσιακά δεν θα μπορούσαν να είναι έξω απ’ το “παιχνίδι”. Υπήρξαν το θέατρο των δύο παγκοσμίων πολέμων. Στην περίοδο που ζούμε, τρεις χώρες διαγκωνίζονται, Μαυροβούνιο, Κόσοβο και Βουλγαρία, ποια απ’ αυτές θα πρωτοστατήσουν σε ένταση, για να εξασφαλίσουν τη γεωπολιτική υπεροχή στις επερχόμενες εξελίξεις.
Μη μας διαφεύγει ο ρόλος της Αλβανίας, η οποία, επειδή στο Κόσοβο υπερτερεί το αλβανικό στοιχείο και η σερβική μειονότητα είναι υπολογίσιμη, προκαλεί εντάσεις που ανάγκασαν την κυβέρνηση του Κοσόβου να μην αναγνωρίζει τις σερβικές πινακίδες στα αυτοκίνητα και να νομοθετήσει αντικατάσταση τους με κοσοβαρικές.
Οι νατοϊκές δυνάμεις στο Κόσοβο, που διάγει το 14ο έτος της ύπαρξης του, είναι έτοιμες να επέμβουν, επειδή Σερβία και Κόσοβο έχουν αντιμαχόμενες συμμαχίες. Η Μόσχα έχει καλές σχέσεις με τη Σερβία απ’ το παρελθόν, ενώ το Κόσοβο δεν κρύβει τον φιλοαμερικανισμό του, αφού οι ΗΠΑ επενέβησαν στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, για να υπάρξει το κράτος αυτό. Αναγνωρίζεται από τα μισά κράτη του Ο.Η.Ε. εκτός από τα δύο μόνιμα μέλη του Σ.Α. του Οργανισμού, Ρωσία και Κίνα, που εμποδίζουν και την ένταξη του στον Ο.Η.Ε.
Συγκρουσιακές εστίες δημιουργούνται στα Βαλκάνια, με τη Σερβία να συντηρεί διπρόσωπη εξωτερική πολιτική. Από τη μία μεριά να επιδιώκει την ένταξη της στην Ε.Ε. και από την άλλη να συναγελάζεται με τη Ρωσία, η οποία δεν έχει ελαττώσει ούτε την ποσότητα ούτε τις τιμές των καυσίμων που την προμηθεύει.
Όσον αφορά στη Βουλγαρία, που οφείλει την ύπαρξη της στη Ρωσία, βρίσκεται σε πολιτική αστάθεια, αφού μέσα σε δύο χρόνια οδεύει σε τέταρτη εκλογική αναμέτρηση. Το κόμμα Μπορίσοφ, αν και κατηγορείται από το κόμμα Πέτκοφ για διαφθορά, προηγείται στις δημοσκοπήσεις. Ο Πέτκοφ τηρεί σταθερή τακτική υπέρ της Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ, ενώ γνωρίζει πολύ καλά τις ιστορικές σχέσεις που είχε με τη Μόσχα μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και που μετά τον Β΄ πέρασε στην επιρροή της ΕΣΣΔ.
Η μεγαλύτερη κρίση στη βαλκανική γειτονιά σοβεί στο Μαυροβούνιο μετά και την ετεροβαρή Συμφωνία Σερβίας – Μαυροβουνίου, όπου η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία ανακίνησε θέματα περιουσιακών ζητημάτων. Η στάση της Μόσχας στη Σερβία δεν αλλάζει ούτε και στη Βουλγαρία, παρά τις διαμάχες μεταξύ των δύο χωρών, όταν διαφαίνεται η φιλοδυτική πολιτική του Βούλγαρου Πέτκοφ.
Μακάρι τα Βαλκάνια να μη γίνουν για τρίτη φορά αιτία αποπροσανατολισμού της παγκόσμιας γεωπολιτικής σκηνής.