Νότης Μαριάς – ημέρα της γυναίκας

Η εφαρμογή της πολιτικής ισότητας των δύο φύλων αποτελεί προτεραιότητα των κοινωνιών για την καταπολέμηση των διακρίσεων στους χώρους εργασίας εις βάρος των γυναικών. Στη ζωή «δρόμοι ανοίγονται σωρό…» για να παραφράσω δε το στίχο του λαϊκού τραγουδιού, και στην πολιτική ανοίγονται δρόμοι πολλοί, ένας απ’ αυτούς το πολιτικό κίνημα “Ελλάδα ο Αλλος Δρόμος” του κατ’ εξοχήν δραστήριου Ελληνα Ευρωβουλευτή και καθηγητή θεσμών της Ε.Ε. κ. Νότη Μαριά.
Μεταξύ των 2500 και πλέον παρεμβάσεων του στο Ευρωκοινοβούλιο για θέματα της επικαιρότητος έχει αναφερθεί κατά καιρούς και περί της ισότητας των δύο φύλων. Για αυτό το θέμα ο κ. Μαριάς διοργάνωσε σχετική ομιλία στο Royal Hotel στην Αθήνα (14/3/2019) στο πλαίσιο του εορταστμού της ημέρας της γυναίκας. Σημειωτέον, ότι όταν η γυναίκα δεν εργάζεται λέγεται… νοικοκυρά (!) εν σχέσει με τον μη εργαζόμενο άνδρα, που λέγεται άνεργος(!).
Οι προτάσεις του ευρωβουλευτή επί του αντικειμένου επικεντρώθηκαν στην καταπολέμηση της διάκρισης των δύο φύλων, που παρατηρείται στους χώρους δουλειάς, στον διαχωρισμό εις βάρος των γυναικών ως προς τους μισθούς και συντάξεις, στην υπερεκπροσώπηση των γυναικών στη μερική απασχόληση και υποεκπροσώπησή της στην πλήρη απασχόληση. Επεσήμανε ότι κατά την περίοδο της οικονομικής κρίσης οι γυναίκες υπήρξαν τα μεγαλύτερα θύματα, στο δε μισθολογικό μεταξύ ανδρών και γυναικών και στα εργασιακά σημειώθηκε τεράστιο χάσμα. Αναφέρθηκε στις γυναίκες, που απασχολούνται υπό μορφήν αδήλωτης εργασίας και είναι χωρίς καμιά κοινωνική προστασία και δικαιώματα.
Ομιλώντας στην κατάμεστη αίθουσα του ξενοδοχείου ο κ. Μαριάς, αναφέρθηκε για τις συνθήκες, που επικρατούσαν και επικρατούν σχετικά με την ίση αμοιβή για ίδια εργασία. Μίλησε για την υπόθεση της αεροσυνοδού Ντεφρέν, που κάνοντας επίκληση του άρθρου 119 της τότε Ε.Ο.Κ., κατέφυγε στα Δικαστήρια της Ε.Ε. ζητώντας, να αμείβεται όπως και οι άνδρες αεροσυνοδοί, που έπαιρναν περισσότερα, καθ’ όσον και αυτή παρείχε όμοια εργασία με την ίδια επικινδυνότητα. Το Δικαστήριο τη δικαίωσε και κατέστησε με ευθύνη κάθε κράτους μέλους, να περιλάβει στη νομοθεσία του αυτή τη διάκριση. Στην Ελλάδα θεσμοθετήθηκε με συνταγματική επιταγή, ότι «όλοι οι εργαζόμενοι ανεξάρτητα από φύλο, ή άλλη διάκριση έχουν δικαιώματα ίσης αμοιβής για παρεχόμενη εργασία ίσης αξίας» (άρθρο 22 παρ. 2 Σ/τος). Εφαρμόζεται επιλεκτικά ή όχι;
Για τα δικαιώματα των γυναικών έχουν εκδοθεί οδηγίες περί της ισότητας, της μητρότητας, της αμοιβών κ.λπ. συγκροτούν μια κοινωνική κατάσταση, που παίρνει πολιτική διάσταση και αποκτά πολιτικά χαρακτηριστικά, διαμορφώνοντας την έννοια του πολίτη με την ίδια φορτισμένη λέξη για τον άνδρα και τη γυναίκα, για να μπορούν οι γυναίκες, να έχουν ισότιμη εκπροσώπηση στα κέντρα λήψεως αποφάσεων.
Η εξασφάλιση της ισότητας, μεταξύ των δύο φύλων, μπορούμε να πούμε, ότι τα αποτελέσματα της, επήλθε με βραδύτητα και με κουραστικές προσπάθειες. Με την κρίση των μνημονίων επιχειρήθηκε να επανέλθει το προηγούμενο καθεστώς, αλλά οι κινήσεις των γυνακείων οργανώσεων ενώθηκαν σε κοινό αγώνα και κατά το δυνατόν αναχαίτισαν την πορεία προς νέου είδους ανισότητας.
Πάντως ο αγώνας είναι σκληρός και συνεχίζεται, να αποφευχθεί η στρέβλωση των ανισοτήτων, που μπορεί να επιφέρει στην ανθρωπότητα αινιγματικά προβλήματα.