Ο υπογράφων απ’ όλη αυτή την τραγική ιστορία του ηχητικού ντοκουμέντου που κατέθεσε ο επιχειρηματίας Σάμπυ Μιώνης στην προανακριτική επιτροπή, δεν κατάλαβα ποιός είναι ο Μπίμπης.
Φσστ Μπόϊνγκ, δηλαδή γιατί στην Δημοκρατία πάντα στο τέλος κερδίζει η αλήθεια.
Για σκεφθείτε το καλά.
Ολες οι αίθουσες Δικαστηρίων είναι γεμάτες εξομολογήσεις.
Δεν έχει σημασία αν εξομολογείται ο “Ρασπούτιν” ή η Μαρία Αντουανέττα.
Ο Μπίμπης θα είναι κάπου εκεί, ανάμεσα τους και θα κρυφογελά για το πώς τα κατάφερε πάλι και άναψε μια μεγάλη φωτιά για τους θεσμούς, για το κράτος Δικαίου, για την ίδια την υπόσταση του Δημοκρατικού πολιτεύματος.
Τι γίνεται μωρέ Μπίμπη;
Ποιο είναι το “μαγαζί”; Πόσα εισπράττει και ποιος κάνει outsourcing;
Εδώ κολλάει να γίνει και νέο τηλεοπτικό σποτάκι με ξανθιά κυρία να πηδάει να πιάσει τα πενηντάρικα.