Ντροπιαστικά “διδάγματα”

Οι διαμαρτυρίες γονέων κατά προσφυγόπουλων που ξεκινούν το σχολείο αποτελεί την πεμπτουσία του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, αλλά πάνω απ’ όλα όνειδος από το γεγονός και μόνο ότι στρέφονται κατά αθώων παιδιών. Για τα δικά τους βέβαια παιδιά ισχύει το αξίωμα του “αμόλυντου”. Δεν βλέπουν οι γονείς αυτοί τι σημαίνει ντροπιαστικό δίδαγμα στις επόμενες γενιές. Δεν πρόκειται ποτέ να μάθουν τι σημαίνει πολυπολιτισμικότητα γιατί πολύ απλά δεν θέλουν.
Δεν επιθυμούν να βλέπουν τους φτωχούς ξένους στους συρμούς και τα λεωφορεία, με χαρά όμως θα προσκυνούσαν τον πλούσιο Γερμανό όταν δημιουργεί επένδυση και τους προσλαμβάνει με μισθούς πείνας, όταν καμαρώνουν για τους “καθαρούς” ξένους που επισκέπτονται τα κάθε λογής πολιτιστικά μνημεία, αφήνοντας χιλιάδες ευρώ στα ταμεία του κράτους. Αλλά ακόμη και αυτούς τους “καθαρούς” ενίοτε τους καθυβρίζει γιατί θα έπρεπε, κατά τη γνώμη του, να τους αφήνει περισσότερα.
Οι διαμαρτυρίες των κάθε λογής “νοικοκυρέων” δεν θα πάψουν εδώ. Προέχει το πατριωτικό έναυσμα για να προβούν σε παρόμοιες ενέργειες. Τι τους νοιάζει αν απέναντί τους έχουν παιδιά; Ουδόλως τους απασχολεί γιατί προέχουν τα δικά τους παιδιά. Ας κοιταχθούν στον καθρέφτη και ας κάνουν την απαραίτητα ενδοσκόπηση. Αλλά επειδή ούτε που θα το κάνουν, θα ζουν μια ζωή στον εφιάλτη τους. Ειδικά όταν θα τους ακούμε να λένε το πως «δεν είμαστε ρατσιστές, είμαστε γονείς…». Η απόλυτη λεκτική κακοποίηση.