Αρνηση παροχής εγγράφων, εσωτερικές διαμάχες και εκφοβισμοί από τα στελέχη του ευρωπαϊκού τμήματος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, αποκαλύπτονται μεταξύ άλλων από την έκθεση του Ανεξάρτητου Γραφείου Αξιολόγησης για τον χειρισμό της ευρωπαϊκής κρίσης που έφερε στο φως η εφημερίδα New York Times.
Το καλοκαίρι, το Ανεξάρτητο Γραφείο Αξιολόγησης του Ταμείου, μια αυτόνομη ομάδα σκοπός της οποίας είναι να κρίνει όλες τις πτυχές της συμπεριφοράς και των πολιτικών του ΔΝΤ, εξέδωσε έκθεση 86 σελίδων για τις επιδόσεις του ΔΝΤ κατά τη διάρκεια της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους.
Η έκθεση περιείχε ασυνήθιστα «ωμές» επικρίσεις για το πώς χειρίστηκε τα προβλήματα χρέους της Ελλάδας το Ταμείο.
Σύμφωνα με την έκθεση, μέλη του προσωπικού του ΔΝΤ εκφοβίστηκαν από τους εταίρους τους στο Ευρωπαϊκό Τμήμα, δεν είδαν τα πρώιμα σημάδια των προβλημάτων και δεν έκαναν αρκετά για να πιέσουν ώστε να υπάρξει αναδιάρθρωση χρέους.
Πριν τη δημοσιοποίηση της έκθεσης το καλοκαίρι, αξιωματούχοι του Ταμείου απαίτησαν το Ανεξάρτητο Γραφείο Αξιολόγησης να μειώσει και σε ορισμένες περιπτώσεις να αφαιρέσει κομμάτια της έκθεσης που ανέφεραν ότι το ΔΝΤ δεν έδινε στους αξιολογητές τα έγγραφα που ζητούσαν.
Από το 2012, όταν το Γραφείο γνωστοποίησε για πρώτη φορά την πρόθεσή του να εξετάσει τις δραστηριότητες του ΔΝΤ στην ευρωζώνη, αντιμετώπισε αντιδράσεις, όχι μόνο από τα μέλη του προσωπικού του ΔΝΤ, αλλά και από ευρωπαίους που ήταν μέλη του ΔΣ του Ταμείου, σύμφωνα με τους New York Times.
Οι διευθυντές της Γαλλίας και της Γερμανίας δεν ήθελαν να γίνει η έρευνα, χρησιμοποιώντας ορισμένες φορές έντονη γλώσσα στις συναντήσεις με τα στελέχη του Γραφείου, σε μια προσπάθεια να τους αναγκάσουν να εγκαταλείψουν το εγχείρημα, παρά το ότι δημοσίως υποστήριζαν την αποστολή του Γραφείου.
Όταν έγινε σαφές ότι το Γραφείο θα προχωρούσε την έρευνα, ευρωπαίοι διευθυντές ζήτησαν αν είναι δυνατόν να μην δημοσιοποιηθεί η έκθεση, σύμφωνα με ανθρώπους που εμπλέκονταν στη διαδικασία.
Η αντίθεση προς την έρευνα ήταν πιο αισθητή στο ισχυρό Ευρωπαϊκό Τμήμα, που επέβλεπε τις διασώσεις της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας.
Ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Τμήματος, Πολ Τόμσεν, ο οποίος ήταν επίσης ο «αρχιτέκτονας» του ελληνικού προγράμματος διάσωσης, αποστασιοποιήθηκε αρχικά από τους ερευνητές, και η έκθεση κατέληξε να είναι κρίσιμης σημασίας για τις εργασίες του Ταμείου στην Ελλάδα, αν και ο Τόμσεν δεν αναφέρεται ονομαστικά στην έκθεση.
Ο Τομσεν τελικά συνεργάστηκε, δίνοντας χιλιάδες emails και έγγραφα και συμφωνώντας να πραγματοποιήσει τρίωρη συνέντευξη με το στέλεχος του Γραφείου που συνέταξε την έκθεση. Σε ανακοίνωσή του ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Τμήματος δήλωσε πως το τμήμα του «συμμορφώθηκε πλήρως με τα αιτήματα του Ανεξάρτητου Γραφείου Αξιολόγησης για πληροφορίες και έγγραφα, χωρίς εξαιρέσεις».
