ΠΟΛΥ σωστά η ελληνική κυβέρνηση απέρριψε ως «απαράδεκτη» κάθε αναφορά σε ανταλλαγή ή συμψηφισμό των δυο συλληφθέντων Ελλήνων στρατιωτικών για αθέλητη παραβίαση των συνόρων στον Εβρο, με τους οκτώ Τούρκους αντικαθεστωτικούς που ζήτησαν εκουσίως άσυλο στη χώρα μας.
ΕΞΟΦΘΑΛΜΗ η παράνομη απαίτηση για συμψηφισμό «ανταλλαγών»! Ανταλλαγές «ομήρων» ή και πληθυσμών γίνονται μόνο σε περιπτώσεις πολέμων και κατόπιν διεθνών συνθηκών ή διακρατικών συμφωνιών. Συμψηφισμοί και μάλιστα με το «έτσι θέλω» (Ερντογάν), μόνο από δικτατορικά καθεστώτα απαιτούνται. Σε καμιά δε περίπτωση δεν συμβαίνει να γίνονται συναλλαγές ανόμοιων πραγμάτων. Μόνο αν υπερισχύσει ο φόβος του μικρότερου (Ελλάδα) απέναντι στον μεγαλύτερο (σε όγκο, Τουρκία), είναι δυνατή η παράβαση αυτού του διεθνούς
-και φυσικού- δικαίου. Μια τέτοια ιταμότητα είναι αδύνατον να ισχύσει στην Ελλάδα του σήμερα.
ΑΛΛΑ κι ο ΠτΔ, ο κ. Παυλόπουλος, σε σχετική αναφορά του, είπε τα εξής: «Ευπρόσδεκτη η δήλωσή του (Ερντογάν, για «ειρηνική επίλυση των προβλημάτων»), μόνο που ξεκαθαρίζουμε ότι οι προθέσεις δεν αρκούν. Οι καλές προθέσεις δεν αποτελούν βάση φιλίας, τα έργα αποτελούν βάση φιλίας… Ευχόμαστε να συμβαδίσουν. Το λέω αυτό, γιατί αν αποδόθηκαν σωστά αυτά τα οποία είπε (ο Ερντογάν), υπήρξε μία απαράδεκτη σύνδεση ανάμεσα στους Ελληνες στρατιωτικούς, οι οποίοι κρατούνται επί μακρόν, αυθαιρέτως και κατά παράβαση κάθε έννοιας φιλίας και καλής γειτονίας, με Τούρκους υπηκόους, οι οποίοι ήλθαν στην Ελλάδα ζήτησαν άσυλο και με την εφαρμογή των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου, τους εδόθη άσυλο».
ΣΤΗΝ πολιτική, αλλά και εν γένει στη ζωή, όπως λέει κι ο Αριστοτέλης, τίποτε δεν είναι πιο άδικο (άνισο) από το να συγκρίνεις (εξισώνεις) ανόμοια πράγματα…
