Δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο κυβέρνηση που να μην έρχεται στον πειρασμό να θέλει να ελέγξει την τέταρτη λεγόμενη εξουσία -τον Τύπο και τα Μ.Μ.Ε. Από την άλλη, κάθε «μεγιστάνας» της ενημέρωσης δεν αντέχει κι αυτός στον πειρασμό να μην ασκεί, μέσω ελεγχόμενων κυβερνήσεων, εξουσία της αρεσκείας του!
Ετσι, ο πόλεμος ανάμεσα στις τρεις πρωταρχικές μορφές εξουσίας και την τέταρτη, θα συνεχίζεται εσαεί εφόσον φυσικά θα υπάρχει δημοκρατία στον κόσμο και όχι ολοκληρωτικά καθεστώτα. Συνεπώς είναι εύλογη η τελευταία ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ (28-1-16) σχετικά με την απεργία των μελών της: «Είναι φανερό -έγραφε μεταξύ πολλών- ότι θέλουν την πλήρη υποταγή της είδησης στην πληροφορία και της ενημέρωσης στην επικοινωνία – προπαγάνδα».
Αν, βέβαια, δούμε ιδιαίτερα το πως παρουσιάζεται μια είδηση στα κεντρικά κανάλια (ιδιωτικά και κρατικά), η αλήθεια είναι ότι οι ειδήσεις συσκοτίζονται από ποικίλες σκόπιμες πληροφορίες, ενώ και η ενημέρωση εκτός του ότι είναι επιλεκτική, πολλές φορές δεν παύει να είναι μεροληπτική.
Ετσι, «κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο (και τη νομοθεσία) της ενημέρωσης», για να παραφράσουμε τον Σαίξπηρ. Αλλά ποια κυβέρνηση θα προβεί στην κάθαρση, όταν ενημέρωση και εξουσία φαίνεται να είναι σχεδόν πάντα διαπλεκόμενες;
