Ο Σαμαράς… και ο Σαμαράς

» Μετά τον Σαμαρά των τριπλών εκλογών έρχεται ο Σαμαράς του Μουντιάλ. Η απέριττη πίστη σε μια ακόμη διάκριση, το ποδόσφαιρο που για χατήρι του τον Μάη του ’68 ο κ. Μπεντίτ, έφυγε από τα οδοφράγματα για να δει το Παγκόσμιο Κύπελλο. Μετά τον πρώτο Σαμαρά έρχεται εκείνος ο δεύτερος (παιχτούρα ατελείωτη) για να ζήσουμε και εμείς καλοκαιρινές βραδιές με πάθος και ένα ασίγαστο πόθο νίκης. Αυτό που λείπει από τον οραματικό λόγο του πρώτου Σαμαρά! Να πιούμε μια μπύρα, να ιδρώσουμε από ηδονιστική αγωνία, να φωνάξουμε, να σηκωθούμε όρθιοι για να πανηγυρίσουμε. Εχει ανάγκη σήμερα (περισσότερο από ποτέ) η Ελλάδα να διακρίνεται. Διψά να μεθύσει από επιτυχία. Η Ελλάδα που πάντα στέκεται όπου κι αν κληθεί, που φωνάζει, που έχει ένα θούριο ζωής. Καλή τύχη μάγκες…