Ένας πίνακας (του Ιvan Berryman που ειδικεύεται στα στρατιωτικά έργα τέχνης) στον κεντρικό διάδρομο των γραφείων διοίκησης της 340 Μοίρας στην 115 Πτέρυγα Μάχης μας προκάλεσε την εντύπωση κατά τη τελευταία μας επίσκεψη στο χώρο.
Απεικονίζει ένα BF109E-4 με πιλότο τον Αδόλφο Γκάλαντ, άσσο της Γερμανικής αεροπορίας το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο που έφτασε στο βαθμό του στρατηγού της “Λουφτβάφε”.
Θέσαμε το θέμα σε ανώτερο αξιωματικό της 115 ΠΜ που μας απήντησε πως για τους πιλότους υπάρχει ένας σεβασμός για τους αντιπάλους και μια αναγνώριση των πτητικών ικανοτήτων τους χωρίς καμία πολιτική προέκταση.
Σεβαστή η εξήγηση, αλλά πώς θα μας φαινόταν αν σε μια επιλαρχία αρμάτων βλέπαμε πίνακες με τα άρματα του Γκουντέριαν ή ακόμα χειρότερα για μας τους Κρητικούς στην 1η ΜΑΛ έναν πίνακα με τους αλεξιπτωτιστές του Στούντεντ;
Γιατί οι πτητικές ικανότητες του Αδόλφου Γκαλαντ δεν είναι “αποστειρωμένες” από την πολιτική του κατεύθυνση και τους γεγονότος ότι στήριξε το ναζιστικό καθεστώς μέχρι το τέλος παρά τις προσωπικές του αντιδικίες με τον Χ. Γκέρινγκ.
Άποψη του γράφοντος είναι πως τέτοιοι πίνακες δεν μπορεί να είναι σε κοινή θέα σε καμία ελληνική στρατιωτική μονάδα, τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.