Mια βολά, μιάς γράς, απόθανε τση κακομοίρας ο γέρος τση. Κλαίει τονε δυo τρεις μέρες, μιά βδομάδα, δυό βδομάδες και σταματημό δεν είχανε τα δάκρυα τζη. Μιας κοπανιάς αποκοτούνε τα κοπέλια τζη, είχε δυό του παντρεμάτου, να τη ρωτήξουνε γιάντα κλαίει και δεν αρνεύει.
“Δε μπορώ, παιδιά μου, δεν μ’ ακούει.”
“Να πάμε στου γιατρού;”
“Ώσκες, γεραθειά ‘ναι και ίντα θα μου πει κι ο γιατρός; Αστε με να πάω να βρω τον πατέρα σας.”
Η γρα ‘ξακολούθιε τα ίδια, δεν επολιότρωε κι έκλαιγε. Τα κoπέλια, ως μάνναν τώνε, τη ρωτήξανε ίντα ‘ει κι ίντα θέλει.
“Ίντα θέλεις μάνα να σου το φέρομε να μη σε θωρούμε σ’ ευτό το χάλι; Πες μας το!”
Έτσι αποφάσισε η γρα να το πει.
“Θέλω το Μανωλιό το γεροντοπαλίκαρο!”
Ντουσουντίζονται τα κοπέλια πολλώ λογιώ. Νά ’ναι τση μάνας τώνε ο πόδας στο λάκο τζη κι ευτή να λαγονεύει παντρειά. Πως να τση το πούνε και πως να μη τζη το πούνε. Σκέφτουντε να της πούνε, πως το ‘πανε στο Μανωλιό κι είπε πως άνε μπορεί να ξεματίζει κουκιά στο φεγγάρι θα τήνε πάρει.
“Κατέεις μανί, ανε βγεις στον ανηφορά να ξεματίσεις τούτηνε τη σακκούλα με τα κουκιά στο φεγγάρι θα σε πάρει ο Μανωλιός.”
Ήτονε Γεννάρης κι είχε χιονισμένα, μα η γρα άφηκε τα γρινιάσματα και βγαίνει στο δώμα. Οσοι την είδανε και την περιπαίζανε των ήλεγε:
“Απόψε με τα τούρτουρα κι αύριο με τον Αγγουρο!”
Κι οντίμως ως ταϋτέρου η γρά εκοκκάλιασε απού το κρύο και μούτε ο Μανωλάκης τση χρειάστηκε μήτε ο άγγουρος
ΛΕΞΕΙΣ
•Μιας κοπανιάς: κάποια στιγμη
•αποκοτώ:αποτολμώ
•αρνεύω:ηρεμώ
•δεν μ’ ακούει: είμαι άρρωστος,
•ντουσουντίζομαι: αναστατώνομαι,
•ανηφοράς: καμινάδα, φεγγίτης,
•ταϋτέρου: την επομένη
Μπράβο στον Ματθαιο Τσιριμονακη που μας μαθαίνει τόσα ενδιαφέροντα πράγματα από τις καταβολές μας και τις λαϊκές παραδόσεις μας. Ιδιαίτερα όλοι εμείς που δεν έχουμε καταγωγή απο την Κρήτη, επειδή την αγαπούμε πολύ, χρειαζομασταν έναν τέτοιο συγγραφέα που να μας μυήσει στο πνεύμα και την κουλτούρα αυτού του πολύ ξεχωριστου τόπου.
Εξαιρετικό κείμενο,μας γεμίζει νοσταλγία,υπερηφάνεια,αγάπη για τη μοναδική κι ασύγκριτη Κρήτη μας. Αρκετές λέξεις με παρέπεμψαν με συγκίνηση,στα παιδικά μου χρόνια,θυμουμενη τον παππού μου να μιλά .
Σας ευχαριστώ γι αυτό κύριε Τσιριμονακη..
Εύχομαι υγεία και πάντα να μας μυειτε με επιτυχία στον απαράμιλλο αυτό θησαυρό:ΤΟΝ ΚΡΗΤΙΚΟ ΛΟΓΟ
Εξαιρετικό κείμενο,με πλημμυρισε με νοσταλγία,υπερήφανια,αγάπη για τον απαράμιλλο κρητικό λόγο..
Αναπόλησα με συγκίνηση,το ύφος με το οποίο μας μιλούσε ο παππούς μου και χαμογέλασα με καμάρι για τους θησαυρούς του κρητικού ιδιώματος..
Κύριε Τσιριμονακη συγχαρητήρια,εύχομαι να συνεχίσετε με επιτυχία για πολλά χρόνια ακόμη το συγγραφικό έργο σας.
Με εκτίμηση..
Άξιος συγχαρητηρίων ο συγγραφέας Ματθαίος Τσιριμονάκης για την προβολή της γνήσιας και αξιοζήλευτης κρητικής διαλέκτου,που πρέπει να μας φωτίζει και να μας διδάσκει, με τον πλούτο των εννοιών της, σε κάθε δραστηριότητά μας.
Τα κείμενα αυτά έχουν τις ρίζες τους στα αγνά και λεβέντικα κρητικά ήθη και έθιμα, που ο συγγραφέας, με το χιούμορ που τα παρουσιάζει ,μας ενθουσιάζει και μας κάνει περήφανους για την καταγωγή μας.
Σας ευχαριστώ πολύ κύριε Τσιριμονάκη για την υπέροχη δουλειά που κάνετε και για την χαρά που μου δίδετε.
Άξιος συγχαρητηρίων ο συγγραφέας Ματθαίος Τσιριμονάκης για την προβολή της γνήσιας και αξιοζήλευτης κρητικής διαλέκτου που πρέπει να μας φωτίζει και να μας διδάσκει,με τον πλούτο των εννοιών της,σε κάθε δραστηριότητά μας.
Τα κείμενα αυτά έχουν τις ρίζες τους στα αγνά και λεβέντικα κρητικά ήθη και έθιμα ,που ο συγγραφέας με το χιούμορ που τα παρουσιάζει ,μας ενθουσιάζει και μας κάνει περήφανους για την καταγωγή μας.
Σας ευχαριστώ πολύ κύριε Τσιριμονάκη για την υπέροχη δουλειά που κάνετε και για την χαρά που μας δίνετε.