Ο “Αγιος Φεβρουάριος” των αγροτών

Της κυβέρνησης αυτό θα έλλειπε να έχει να αντιμετωπίσει μαζί με όλα τ’ άλλα και τους αγρότες, που κατά συγκυρίαν, Φεβρουάριο μήνα, όταν τα τρακτέρ αφήνουν τα χωράφια και πιάνουν την άσφαλτο, προβάλλουν τις διεκδικήσεις τους και λίγο ως πολύ τις πετυχαίνουν.
Εχει προβλήματα ο αγροτικός πληθυσμός. Τα αιτήματά τους ικανοποιούνται αποσπασματικά, διότι δεν υπάρχει συντεταγμένη αγροτική πολιτική, ώστε να λυθούν οριστικώς. Ο,τι έχουν κατακτήσει οφείλεται στις κινητοποιήσεις τους, οι οποίες γίνονται χειμωνιάτικα με τρακτέρ, να κλείνουν τους δρόμους, να παρακωλύουν τις συγκοινωνίες, παραλύοντας τη χώρα, εκβιάζοντας την κυβέρνηση, να μην υποχωρούν και να καταγγέλουν για αθέτηση υποσχέσεων όχι μόνο των προηγούμενων κυβερνήσεων, αλλά και των προεκλογικών εξαγγελιών των κυβερνώντων. Οι υποσχέσεις εδίδοντο αφειδώς, παρά του ότι γνώριζαν ότι οι κανονισμοί της Ε.Ε. δέσμευαν την ελληνική Πολιτεία να ασκήσει ανεξάρτητη αγροτική πολιτική.
Το 2002 Φεβρουάριο μήνα είχαμε τις κινητοποιήσεις των βαμβακοπαραγωγών με τα τρακτέρ στα Τέμπη και στη Μακεδονία που ζητούσαν τη διευθέτηση της ποσόστωσης και της τιμής του βαμβακιού. Το 2009, πάλι Χριστουγεννιάτικα, είχαν βγει τα τρακτέρ στον Πλατύκαμπο Λαρίσης και στον κόμβο της Γυρτώνης ζητώντας απ’ τον Καραμανλή πριν μοιράσει τα 28 δισ. στις τράπεζες, να ενισχύσει απ’ αυτά το χαμένο τους αγροτικό εισόδημα και να εφαρμοσθεί ό,τι τους έταζε ο κ. Χατζηγάκης το 2002, “όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά”. Μην ξεχνάμε τη συμπαράσταση των Κρητών, που είχαν φθάσει στον Πειραιά, Φεβρουάριο πάλι μήνα με τρακτέρ και αγροτικά τους οποίους τότε αντιμετώπισε ο Κρης αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών κ. Μαρκογιαννάκης.
Τούτη τη φορά 5 χρόνια μετά οι αγρότες απαιτούν χειμωνιάτικα ρύθμιση αγροτικών χρέων και αλλαγές στο φορολογικό καθεστώς, που τους αφορά, μετά την ψήφιση του προσφάτου Ν/Σ.
Το ασυνήθιστο όμως είναι ότι αντί να ξεσηκωθούν οι αγρότες, να δημιουργήσουν προβλήματα στην κυβέρνηση, δραστηριοποιήθηκαν 32 βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και με κοινή συμπόρευση κατέθεσαν τροπολογία περί “ακύρωσης φορολογικών ρυθμίσεων” των αγροτών, κατάργησης των λογιστικών βιβλίων και τακτοποίησης των “κόκκινων” ενυπόθηκων δανείων που είχαν πάρει απ’ την ΑΤΕ. Η ΑΤΕ για να δώσει δάνειο υποθήκευε περιουσιακά στοιχεία του αγρότη σε ποσοστό έως 300%. Οι αγρότες ζητούν να γίνει “κούρεμα” στις προσημειώσεις και να παραταθεί η εξόφληση από 5 – 10 χρόνια με χαμηλό επιτόκιο. Αυτά τα δάνεια ανέρχονται σε 800 εκ. ευρώ και η κυβέρνηση προειδοποιεί ότι “δεν υπάρχει περιθώριο για ακύρωση έστω και επί μέρους διατάξεων του νόμου”.
Ποια θα είναι η τύχη της τροπολογίας, που κατατέθηκε στο πολυνομοσχέδιο του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, θα φανεί τις επόμενες μέρες. Πάντως δεν είναι απίθανο, να δούμε, Φεβρουάριο πάλι, τα τρακτέρ στους δρόμους, όπως απειλούν εκβιαστικά οι αγρότες και να ξαναζήσουμε τον βραχνά των μπλόκων. Η επιλογή του χρόνου κατάθεσης της τροπολογίας δεν έγινε τυχαία. Είναι αποτέλεσμα των πιέσεων των αγροτών προς τους βουλευτές. Οι τελευταίοι αντιτάσσουν στην κυβέρνηση το προηγούμενο της υπαναχώρησής της στο 25ευρω και πρέπει κι εδώ να δείξει κατανόηση.
Το αγροτικό είναι και εθνικό πρόβλημα. Αφορά το μέλλον της αγροτικής δραστηριότητας της χώρας, να μην \ η παραγωγή και ει δυνατόν να πάψει να είναι κατευθυνόμενη από την Ε.Ε., ότι δήθεν τα κοινοτικά προγράμματα ωφελούν και πρέπει να προσαρμοσθούμε.
Μπορεί οι εκάστοτε κυβερνήσεις να αδιαφόρησαν για την ύπαρξη μακροπρόθεσμης αγροτικής πολιτικής δικαιολογούμενοι ότι δεν επετρέπετο απ’ τις Βρυξέλλες. Δεν ξεκαθάρισαν τη θέση τους, αδράνησαν και σπατάλησαν χρόνο και χρήμα, βοήθησαν τον συνδικαλιστή και όχι τον αγρότη, ούτε τα προϊόντα του. Ο,τι έγινε προήλθε από απειλές, είχε την προχειρότητα και εξυπηρετούσε προεκλογικές σκοπιμότητες. Ολόκληρη η αλήθεια δεν ειπώθηκε.