«Ανέτειλε το έαρ,
δεύτε ευφρανθώμεν
εξέλαμψεν η Ανάστασις Χριστού,
δεύτε ευφρανθώμεν
Η του αθλοφόρου μνήμη, τους πιστούς φαιδρύνουσα ανεδείχθη»
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
23-4-1892
Σύμφωνα με τους Ιερούς κανόνες της εκκλησίας μας γιορτάζεται η μνήμη του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του τροπαιοφόρου στις 23 Απριλίου και εάν είναι πριν το Πάσχα μετατίθεται για τη Δευτέρα της Διακαινισίμου.
O Αγιος Γεώργιος είναι από τους δημοφιλέστερους αγίους σ’ ολόκληρο το Χριστιανικό κόσμο. Διακρίθηκε πολλές φορές στους πολέμους, ως αξιωματικός του Ρωμαϊκού στρατού και με θάρρος διακήρυσσε τη Χριστιανική του Πίστη. Εμεινε ακλόνητος στην ομολογία του, πήρε το στεφάνι του μαρτυρίου και αξιώθηκε της αιωνίου ζωής.
Είναι ο ένδοξος ιερομάρτυς, ο μαργαρίτης ο πολύτιμος, ο αστήρ ο πολύφωτος, του Χριστού οπλίτης, της ουρανίου στρατιάς ο συνόμιλος.
Ηταν και είναι θαυματουργός. Θαύματά του έχουν καταγραφεί κατά τη διάρκεια του μαρτυρίου του και πολλά γνωρίζομε από την παράδοση και τη λαογραφία. Για τον Άγιο Γεώργιο Παϊδοχωρίου καθένας μας έχει και τα δικά του βιώματα.
Θα αναφέρω αυτό που από τους γονείς και παππούδες μας ακούγαμε. Ακριβά είναι του Αγίου Γεωργίου τα σφουγγάτα. Λέει η παράδοση. Στην αυλή της εκκλησίας έπαιζαν τα παιδιά, Ελληνάκια και Τουρκάκια στις αμάδες «τα ψίματα» (μικροί βόλοι από κερί)
Οταν το τέλειωσε το κερί από ένα Τουρκάκι, μπήκε μέσα στο ναό και (πήρε) έκλεψε ένα κερί για να συνεχίσει το παιχνίδι. Όταν όμως πήγε να βγει έξω ο Άγιος λίθωσε το Τουρκάκι. Ηλθαν οι γονείς του και έταζαν στον Άγιο οκάδες λάδι, για να απολιθώσει το παιδί τους και αυτό έγινε μόνο όταν έταξαν και έφεραν δέκα ασκιά λάδι.
Θα αναφέρω επίσης ένα πραγματικό γεγονός που έγινε την παραμονή του Αγίου Γεωργίου στο χωριό μας πριν 25 περίπου χρόνια.
Πάνω από την εκκλησία βρισκόταν ένα αγροτικό αυτοκίνητο μέσα σε γκαράζ. Δυο δίδυμα αδέρφια (αγόρι-κορίτσι) τεσσάρων χρόνων βγήκαν έξω από το σπίτι μπήκαν στο ξεκλείδωτο αυτοκίνητο, κάτι έκαναν και το αμάξι έφυγε στην κατηφόρα και με τούμπα έπεσε σε διπλανό κήπο. Ακούσαμε όλοι τον κρότο. Το αυτοκίνητο έπαθε μεγάλη ζημιά και τα δυο αδερφάκια βγήκαν σώα και αβλαβή. Η οικογένεια και όλοι θεώρησαν τη σωτηρία των παιδιών σε θαύμα του Αγίου Γεωργίου.
Κάθε χωριανός όπου και αν βρίσκεται έχει τους δικούς του λόγους να ταυτίζει το χωριό του με τον πολιούχο προστάτη και φύλακα του χωριού του τον Άγιο Γεώργιο. Πράγματι το Παϊδοχώρι και ο Ιερός Ναός του Αγίου Γεωργίου συνυπάρχουν τώρα και τετρακόσια τριάντα ένα (431) χρόνια, εφόσον η ονομασία του χωριού οφείλεται στον κληρικό Παΐδη, την εποχή της Βενετικής κυριαρχίας. Το χωριό ήταν φέουδο της Ενετικής οικογένειας Barbarigo και λεγόταν Pomonia Barbarigo. Ο κληρικός Παΐδης έκτισε τον Αγιο Γεώργιο, σύμφωνα με υπάρχουσα επιγραφή 20-9-1586, στη μέση του χωριού και λέγανε το χωριό του Παΐδη και στη συνέχεια το Παϊδοχώρι. Ο Ιερός Ναός είχε πολλά εισοδήματα όπως δηλωνόταν στην απογραφή των ναών το 1637. Η εκκλησία ήταν ρυθμού Βασιλικής. Στα ίδια θεμέλια ξαναχτίστηκε ο ναός 8-1-1854 σύμφωνα με υπάρχουσα επιγραφή, επί τουρκοκρατίας. Η ζωή του χωριού ήταν και είναι συνδεδεμένη με τον Άγιο Γεώργιο.
Στον αύλειο χώρο του ήταν το Νεκροταφείο, το Σχολείο και το Κοινοτικό Γραφείο. Στην είσοδο της αυλής υπήρχε “κιόσκι” (πρόναος;) με πρόσοψη μεγάλης καλλιτεχνικής αξίας από σκαλισμένες πέτρες. Παρόμοιο δεν έχω συναντήσει πουθενά, ούτε σε μέγεθος ούτε σε τέχνη.
Το χωριό μεγάλωνε και το 1952 οι χωριανοί ύστερα από σημαντική δωρεά από ομογενή Αμερικάνο Αντώνιο Μαντωνανάκη, αποφάσισαν την κατεδάφιση του Ναού. Δυστυχώς μαζί με την εκκλησία κατεδαφίστηκε και το “κιόσκι” το οποίο δεν υπάρχει ούτε σε φωτογραφία. Μέγα σφάλμα. Υστέρα από προσωπική εργασία, Δωρεές και Εράνους σ’ όλη την Κρήτη έγινε το 1957 ο υπάρχον σήμερα περικαλής ναός ρυθμού Βυζαντινός Σταυροειδής μετά τρούλου.
Από τον Ιερό Ναό ρυθμού Βασιλικής σώζεται το τέμπλο και η μοναδική εικόνα του Αγίου Γεωργίου έργο του ζωγράφου κληρικού Ιωάννη Καλλιτεράκη το έτος 1884 (φωτ.) η οποία φέρει επιγραφή «Δαπάνη των ενοριτών του χωρίου Παϊδοχώρι εις μνημόσυνον αιώνιον τέκνων γονέων και αδερφών αυτών. Δια χειρός δε του ταπεινού Αγιογράφου Γ.Κ. Καλλιτεράκη. Εν Χαλέπα 1884».
Τιμούμε και γεραίρομεν και φέτος τον Άγιο Γεώργιο ψάλλοντες μαζί με το Χριστός Ανέστη εκ νεκρών το Απολυτίκιον ως τον αιχμαλώτων ελευθερωτής και των πτωχών υπερασπιστής ασθενούντων ιατρός, βασιλέων υπέρμαχος τροπαιοφόρε Μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστού τω θεώ σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Και του χρόνου
