Συγγραφέας: Ζαχαρίας Καλοχριστιανάκης
Πολλές φορές, όσοι βρεθήκαμε σε μοναστήρια και συνομιλήσαμε με Καλογέρους, μπορεί να σκεφτήκαμε πως η ζωή των μοναχών δεν είναι και τόσο δύσκολη, όσο την παρασταίνουν κάποτε, κι όσο κι αν θέλει η παροιμία «βαριά» την καλογερική.
Όμως τα πράγματα δεν ήταν έτσι στα χρόνια τα παλιά. Τότες οι Ασκητάδες κι οι Καλογέροι,όπως έχει γράψει ο Φώτης Κόντογλου ζούσανε «τυλιγμένοι με προβιές, με γιδοτόμαρα, στερημένοι, θλιμμένοι, τυραννισμένοι, γυρνώντας στις ερημιές, στα βουνά και στα σπήλαια και στις τρύπες της γης. Ούτε για τροφή νοιαζότανε, ούτε για σκεπή, ούτε για ρούχο, ούτε για τα πάθη του κορμιού, ούτε για μάνα, ούτε για πατέρα, ούτε για αδέρφια, ούτε για φίλο, ούτε για τιμή, ούτε για καταφρόνεση.
Αντίς για προσκέφαλο γέρνανε το κεφάλι τους πάνω σ’ ένα λιθάρι. Τα βουνά τους ζώνανε σαν κάστρα. Περνούσανε τη νύχτα σ’ όποιο μέρος βραδιαζόντανε.
Οι κακοί τους περιπαίζανε και λογαριάζανε για τρέλα την απόφασή τους και για λύπηση την κατάστασή τους.
Μα εκείνοι ήτανε ειρηνεμένοι. Γιατί μπορεί στα μάτια των ανθρώπων να σταθήκανε περιφρονημένοι, μα η ελπίδα τους ήτανε γεμάτη από αθανασία». Και όσες δυσκολίες κι αν περάσανε, τις περάσανε με χαρούμενη καρδιά, γιατί ξέρανε αυτό που λένε οι νηπτικοί πατέρες πως «δεν ευδόκησε ο Θεός ν’ αναπαυθούνε οι αγαπημένοι του όσο βρίσκονται μέσα στο σώμα», αλλά θέλησε να ζούνε διαφορετικά από τους άλλους ανθρώπους και να μην έχουνε τίποτε απ’ όσα ευχαριστούνε το κορμί σε τούτον τον κόσμο…
Το γνωστό τροπάριο «ταις των δακρύων σου ροές της ερήμου το άγονον εγεώργησας…» ταιριάζει απόλυτα στην κατάστασή τους.
Τέτοιος στάθηκε στη ζωή του και ο Άγιος Κοσμάς, ο ερημίτης και ομολογητής… Ένας θαυματουργός Άγιος που ασκήτεψε, άγιασε και τελεύτησε κατά το 658 μ.Χ. στην ευλογημένη περιοχή των Αστερουσίων, του οποίου το σκήνωμα εκλάπη από τους Ενετούς κατά το έτος 1058, μεταφέρθηκε στη «Μονή του Αγίου Γεωργίου του Μείζονος – San Giorgio Maggiore» της Βενετίας και ύστερα από πολλές προσπάθειες μέρος του σκηνώματός του μεταφέρθηκε και αποθησαυρίστηκε, το 2018, στην ιερά Μονή Κουδουμά.
Όλα τα παραπάνω, απόλυτα τεκμηριωμένα, παρουσιάζονται στη νέο ψυχωφελές βιβλίο του εκλεκτού πνευματικού ανθρώπου των Αστερουσίων, Ζαχαρία Καλοχριστιανάκη, με το λιτό τίτλο “Ο Αγιος Κοσμάς ο ερημίτης και ομολογητής”.
Το έργο διακρίνεται για την ιστορική ενημέρωση και τη βιβλιογραφική πληρότητα. Ο Καλοχριστιανάκης χρησιμοποιεί πολλά στοιχεία παρμένα από τα αρχεία της Βενετίας και σε «επίμετρο» δημοσιεύει λατινικά κείμενα για τον Άγιο, καθώς και σύνοψη της βιογραφίας του στα ιταλικά, αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά και ρώσικα για τον ξενόγλωσσο αναγνώστη. Αλλά η ιδιαίτερη αξία του βιβλίου έγκειται στο εν πνεύματι αγίω πλησίασμα του Κοσμά, ο οποίος όπως και κάθε άγιος,όπως έχει ειπωθεί, είναι «κρυμμένος μέσα στο Φως του Θεού», ορατός μονάχα από εκείνους που μπορούν και βλέπουν μέσα σ’ αυτό το Φώς…
Ο εκλεκτός συγγραφέας αναπνέει μέσα στην ατμόσφαιρα της εποχής του Αγίου Κοσμά. Μας μεταφέρει με το γλαφυρό λόγο του στα Αστερούσια όρη,που όπως λέει ο ίδιος, είναι «ευλογημένα, αγιασμένα και ποτισμένα από τον ιδρώτα,τα δάκρυα και το μαρτυρικό αίμα χιλιάδων ασκητών,οι οποίοι τα επέλεξαν ως τον τόπο της επίγειας κατοικίας τους, ενώ ταυτόχρονα είναι και ο χώρος όπου η “νοερά” προσευχή και η ψυχοτεχνική της έκφραση διαδόθηκε στον ορθόδοξο κόσμο».
Ο αναγνώστης συμπορεύεται μαζί του, γνωρίζει το ιστορικό και εκκλησιαστικό περιβάλλον την εποχή που έζησε ο Άγιος, και ιδιαίτερα την αίρεση του «μονοθελη- τισμού», που καταπολεμήθηκε με τον καλύτερο τρόπο,τον εγκλεισμό του Αγίου στο σπήλαιο,την κοίμηση και, αργότερα,την αρπαγή του σκηνώματός του από τους Βενετούς και τις εργώδεις προσπάθειες για επιστροφή τμήματός του «οίκαδε».
Δεν είναι ένας ψυχρός βιογράφος κι ούτε σκοπός του υπήρξε να γράψει ένα ακόμη βιβλίο, αλλά ακούμπησε τον Άγιο με φλογερή διάθεση να τον δει όχι από απλή περιέργεια, αλλά σαν μύστης και μαθητής κι ακόμα σαν ευεργετημένος, ευγνώμων όπως είναι όλος ο λαός της περιοχής.
Συγχαρητήρια στον άξιο συγγραφέα και συγχαρητήρια επίσης στην Ιερά Μονή Κουδουμά, που με όλα όσα έπραξαν μας έκαμαν γνωστή τη «μεγάλη αυτή ασκητική προσωπικότητα της χριστιανοσύνης».
