Με τον αλησµόνητο, τον συνοµήλικο µου Κώστα Κονταδά, που φοιτούσαµε σε σχολεία της οδού Κοραή, εκείνος Αρρένων, εγώ Εµπορική Σχολή, είχαµε φτιάξει ένα είδος συλλόγου, δηλαδή µε δική του ιδέα και πρωτοβουλία, από µαθητές όλων των σχολείων µέσης και των Θηλέων, µε την ονοµασία Παµµαθητική Επιτροπή Κυπριακού Αγώνα.
Πρόεδρος και ψυχή της επιτροπής εκείνος, µε σκοπό µας η µε κάθε δυνατό τρόπο προβολή του δράµατος των Κύπριων κάτω από την µπότα των Άγγλων και του εγκληµατία διοικητή των Χάρτινγκ.
Κυκλοφορούσαµε προκηρύξεις σε µικρό µέγεθος, διοργανώναµε συλλαλητήρια, ιδίως στην περιοχή του αγγλικού προξενείου που υπήρχε τότε στα Χανιά και στη σηµερινή περιοχή Καµαράκι – Οδός Ηρώων Πολυτεχνείου. Οργανώναµε επίσης οµιλίες και µια αυτοσχέδια θεατρική παράσταση, όπου εγώ φορούσα ένα… φράκο και µαύρο ηµίψηλο, εκπροσωπώντας, νοµίζω, την αγγλική διπλωµατία και καταδυνάστευση και κρατούσα από τον λαιµό τη γονατισµένη Κύπρο που την παρίστανε επιτυχώς η Μπλε Βροντουλάκη µετά Γλαµπεδάκη.
Παρασκευάς Περάκης και Μιχαήλ Λαμπαθάκης κάνουν… uboxing την επικαιρότητα
