«Σας καταθέτω τέσσερις λέξεις: Θάλασσα, Άνεµος, Ήλιος, Ελευθερία.
Έχουν ηλικία τριών χιλιάδων χρόνων.Αυτή είναι η γλώσσα µου, αυτός είναι ο λαός µου…»
Αρκετούς αιώνες πριν, ο αρχαίος Έλληνας Ιστορικός Θουκυδίδης τόνιζε ότι «Ευτυχισµένοι είναι οι Ελεύθεροι και Ελεύθεροι είναι οι Γενναίοι».
Σήµερα, που γιορτάζει η Ελλάδα, τιµούµε, όπως αρµόζει, αυτούς που θυσιάστηκαν « µε λογισµό και µ’ όνειρο», σύµφωνα µε τον Εθνικό µας ποιητή ∆ιονύσιο Σολωµό, που ταυτίζει την Ελλάδα µε την Ελευθερία, στον Μεγάλο Αγώνα του 1821.
«Όταν αποφασίσαµε να κάµουµε την Επανάσταση, λέει ο Θ. Κολοκοτρώνης, δεν εσυλλογιστήκαµε ούτε πόσοι είµεθα, ούτε πως δεν έχουµε άρµατα…»
Ο Στρατηγός Μακρυγιάννης διδάσκει:
«Τούτη την πατρίδα την έχοµεν όλοι µαζί, και σοφοί και αµαθείς».Έµαθε γράµµατα σε µεγάλη ηλικία, για να γράψει στα Αποµνηµονεύµατά του:»Είµαστε στο εµείς κι όχι στο εγώ».
Ανήκουµε σε µια χώρα που είναι µικρή στον χώρο, αλλά απέραντη στον χρόνο.Αετόµορφα είναι τα ψηλά βουνά της, µια φλούδα γης και, σύµφωνα µε τον Σεφέρη, ένα πέτρινο ακρωτήρι στη Μεσόγειο, που δεν έχει άλλο αγαθό παρά τη θάλασσα, το φως του ήλιου και τον Αγώνα του λαού.
«Τα θεµέλιά µου στα βουνά και τα βουνά σηκώνουν οι λαοί στον ώµο τους και πάνω τους η µνήµη καίει άκαυτη βάτος.Μνήµη του λαού µου σε λένε» θα γράψει ο Ο.Ελύτης στο Άξιόν Εστί.»Αυτός ο κόσµος ο µικρός ο Μέγας» ενέπνευσε και τον ποιητή Γ. Ρίτσο, που έγραψε: «Ετούτος δω ο λαός δε γονατίζει παρά µονάχα µπροστά στους νεκρούς του.Κάποτε θ’ ανταµώσουµε στους λόφους του ήλιου.Μην ξεχνάς.Περπάτα».
«Ν’ αγαπάς την ευθύνη.Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: Θα νικήσουµε; Θα νικηθούµε; Πολέµα!».Και, συνεχίζοντας στην Ασκητική του ο συγγραφέας Ν. Καζαντζάκης, προτρέπει: « Το πρώτο σου χρέος, εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις µέσα σου όλους τους προγόνους.Το δεύτερο να φωτίσεις την ορµή τους και να συνεχίσεις το έργο τους.Το τρίτο σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο τη µεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει».
Εν κατακλείδι, ο Αγώνας για την Εθνική Παλιγγενεσία των Ελλήνων είναι η αποθέωση του παράτολµου ηρωισµού, αντίθετα προς κάθε λογική.Το τίµηµα όµως είναι βαρύ, καθώς η Ιστορία της Χώρας µας είναι αιµατοβαµµένη και η ψυχή των Ελλήνων «απροσκύνητη» και «σαρανταπληγιασµένη».
Σήµερα και πάντα, µέσα από τη γη, τη φτωχή και ακριβοχώµατη γη, τινάζεται και ανεβαίνει στο φως, πλεγµένη στο αστερόφωτο ποτάµι της Αφθαρσίας, η µορφή της Φυλής µας.
Σήµερα και πάντα, ας έχουµε για οδηγό τον στίχο από τις Ωδές του Ανδρέα Κάλβου:
«ΘΕΛΕΙ ΑΡΕΤΗΝ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗΝ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
Αυτή είναι η δική µου Ελλάδα
Αυτή είναι η δική µας Ελλάδα.
*Η Ελένη Χατζηδάκη είναι φιλόλογος
** Οµιλία στη σχολική γιορτή του 5ου Γυµνασίου Χανίων
