» 80 χρόνια από την επίθεση του Χίτλερ κατά της Ελλάδας
Η επίθεση του Χίτλερ κατά της Ελλάδας
Συμπληρώνονται στις 6 Απριλίου 2021 ογδόντα ολόκληρα χρόνια από την εισβολή του Χίτλερ στην Ελλάδα. Η ναζιστική επίθεση ενάντια στην Πατρίδα μας ξεκίνησε στις 5.15 το πρωί της 6ης Απριλίου 1941. Μάλιστα οι Γερμανοί δεν τήρησαν καν τη διακοίνωση που είχαν επιδώσει στην ελληνική κυβέρνηση με την οποία ανακοίνωναν ότι θα αρχίσουν εχθροπραξίες στις 6.00 το πρωί της 6ης Απριλίου. Η ναζιστική επίθεση ξεκίνησε στα οχυρά της Θράκης και της Ανατολικής Μακεδονίας και όπως έγινε στην Πίνδο και στη Βόρειο Ήπειρο έτσι και στα οχυρά του Ρούπελ ο ελληνικός στρατός με απαράμιλλη ανδρεία πάλεψε ενάντια στις ναζιστικές ορδές και τους έδωσε να καταλάβουν στην πράξη τι σήμαινε η ρήση που λίγο καιρό πριν φέρεται ότι είχε πει ο Τσόρτσιλ, ότι δηλαδή οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες. Και ενώ ο Χίτλερ περίμενε ότι θα έκανε περίπατο και θα κατακτούσε σε λίγες ημέρες την Ελλάδα τελικά με τεράστιες απώλειες μπόρεσε να ολοκληρώσει την πλήρη κατάκτηση της Ελλάδας την 1η Ιουνίου 1941 όταν έληξε και η Μάχη της Κρήτης. Έτσι καθυστέρησε σχεδόν δύο μήνες με αποτέλεσμα να χάσει πολύτιμο χρόνο για την επίθεση κατά της Ρωσίας. Αυτό λοιπόν το δίμηνο ήταν κρίσιμο γιατί τον έπιασε ο ρωσικός χειμώνας στα περίχωρα της Μόσχας. Αν όμως η Ελλάδα είχε πέσει σε μια βδομάδα τότε η γερμανική επίθεση κατά της Ρωσίας με την επιχείρηση Μπαρμπαρόσα θα ξεκινούσε γύρω στα μέσα Απριλίου αντί στα μέσα Ιουνίου 1941, ήτοι δυο μήνες νωρίτερα οπότε και η έκβαση της γερμανικής εισβολής στην τότε ΕΣΣΔ πιθανόν να ήταν διαφορετική και ενδεχόμενα και η τύχη του ίδιου του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Επομένως τόσο η Δύση όσο και η Ρωσία οφείλουν πολλά στην ηρωική αντίσταση του ελληνικού λαού κατά του Άξονα γεγονός το οποίο πρέπει να αναγνωρίσουν όχι μόνο στα λόγια αλλά και στην πράξη. Τόσο σε σχέση με το ζήτημα της καταβολής των γερμανικών αποζημιώσεων όσο και σε σχέση με την αντιμετώπιση εκ μέρους τους της Τουρκίας η οποία όπως αναλύουμε παρακάτω ερωτοτροπούσε με τον Χίτλερ την ώρα που οι Έλληνες πάλευαν ενάντια στους ναζί στο Ρούπελ. Μια Τουρκία η οποία τελικά λίγες ημέρες πριν τη γερμανική εισβολή στη Ρωσία υπέγραψε Σύμφωνο Φιλίας με τον Χίτλερ.
Όταν η Τουρκία υπέγραφε Σύμφωνο Φιλίας με τον Χίτλερ
Την ώρα λοιπόν που ο Μανώλης Γλέζος και ο Λάκης Σάντας κατέβαζαν τη σβάστικα από την Ακρόπολη τη νύκτα της 30ης προς 31η Μαΐου 1941, οι Τούρκοι διαπραγματευόταν για να τα βρουν με τον Χίτλερ. Την ώρα που ο Ελληνικός λαός έδινε σύσσωμος τη μάχη της εθνικής αντίστασης ενάντια στον Άξονα η Τουρκία προχωρούσε στη Σύναψη Συμφώνου Φιλίας και Συνεργασίας με τον Χίτλερ και τους ναζί.
Έτσι σε αντίθεση με την Ελλάδα η οποία πολέμησε τους Ιταλούς στη Βόρειο Ήπειρο και τους Γερμανούς στο Ρούπελ, η Τουρκία τάχθηκε ανοιχτά και επίσημα με το μέρος των ναζί. Ειδικότερα στις 18 Ιουνίου 1941, η Τουρκία συνήψε με τη ναζιστική Γερμανία και τον Χίτλερ την Γερμανο-Τουρκική Συνθήκη Φιλίας. Η Συνθήκη υπογράφτηκε στην Άγκυρα από τον πρέσβη της χιτλερικής Γερμανίας Franz von Papen και τον τούρκο υπουργό εξωτερικών Μεχμέτ Σουκρού Σαράτζογλου. Επρόκειτο για ένα Σύμφωνο μη επιθέσεως διαρκείας δέκα ετών.
Είχε προηγηθεί στις 4 Μαρτίου 1941 επιστολή του Χίτλερ προς τον τούρκο πρόεδρο Ισμέτ Ινονού την οποία του παρέδωσε ο von Papen, με την οποία ο Χίτλερ έδινε τη διαβεβαίωση στην Άγκυρα ότι δεν επρόκειτο να επιτεθεί στην Τουρκία και για τον λόγο αυτόν τα ναζιστικά στρατεύματα που είχαν μπει στη Βουλγαρία θα έμεναν μακριά από τα σύνορα με την Τουρκία, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων. Έτσι όταν στις 6 Απριλίου 1941 ο Χίτλερ επιτέθηκε στην Πατρίδα μας και ο ελληνικός λαός έδινε τιτάνιο αγώνα, την ίδια ώρα οι Τούρκοι έκαναν μπίζνες με τους ναζί για να τα κονομήσουν ως συνήθως.
Είναι δε χαρακτηριστικό ότι αμέσως μετά τη σύναψη του Γερμανο-Τουρκικού Συμφώνου μη επιθέσεως, ο Χίτλερ στις 22 Ιουνίου 1941 επιτέθηκε στη Σοβιετική Ένωση, έχοντας όμως καθυστερήσει λόγω της ελληνικής αντίστασης στο Ρούπελ και στη μάχη της Κρήτης όπου αποδεκατίστηκαν οι αλεξιπτωτιστές του. Άλλωστε είναι ιστορικά γνωστό ότι ο Χίτλερ έχασε τη μάχη με τον ρωσικό χειμώνα λόγω της ελληνικής αντίστασης και της συνακόλουθης καθυστέρησης.
Στη συνέχεια τον Οκτώβριο 1941 η Τουρκία υπέγραψε με το Χίτλερ την Συμφωνία Clodius με βάση την οποία εφοδίασε τη ναζιστική πολεμική μηχανή με 45.000 τόνους χρωμίου το διάστημα 1941-42 και με 90.000 τόνους χρωμίου κατ΄ έτος το 1943 και 1944, παρέχοντας έτσι στους ναζί ένα υπερπολύτιμο μέταλλο που χρησιμοποιείται στη διαδικασία κατασκευής όπλων. Την ίδια στιγμή όμως η Άγκυρα ακολουθώντας τη γνωστή της καιροσκοπική πολιτική πουλούσε χρώμιο και στους Αγγλο-αμερικάνους καθώς και αποξηραμένα φρούτα και καπνό.
Και κάτι ακόμη. Μόλις η Τουρκία είδε ότι έρχεται η συντριβή του Χίτλερ και καθώς τον Αύγουστο του 1944 ο σοβιετικός στρατός εισέβαλε στη Βουλγαρία, η Άγκυρα διέκοψε τις διπλωματικές σχέσεις με τους ναζί. Περίμενε όμως μέχρι τις 23 Φεβρουαρίου 1945 για να κηρύξει τον πόλεμο στη Γερμανία μιας και δεν ήταν σίγουρη για το τελικό αποτέλεσμα του πολέμου.
Έτσι η Άγκυρα κατάφερε να πλασαριστεί μαζί με τους νικητές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου!!!
H Μαύρη Βίβλος της Κατοχής
Οι συνέπειες της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα ήταν καταστροφικές για την Πατρίδα μας και τον λαό μας.
Όπως αναφέρω στο βιβλίο μου, «Το μνημόνιο της Χρεοκοπίας και ο Άλλος Δρόμος – Πειραματόζωο – Η Ελλάς», σύμφωνα με τη Μαύρη Βίβλο της κατοχής ο συνολικός αριθμός των θυμάτων που είχε η Ελλάδα λόγω της γερμανικής, ιταλικής και βουλγαρικής κατοχής ανέρχονται σε 1.106.922 ψυχές.
Ο αριθμός αυτός των θυμάτων αναλύεται ως εξής:
1)Νεκροί Πολέμου 1940-41: 13.327,
2)Εκτελεσμένοι (σε ολόκληρη την Ελλάδα) : 56.225,
3)Θανόντες όμηροι (στα γερμανικά στρατόπεδα) : 105.000,
4)Νεκροί από βομβαρδισμούς: 7.120,
5)Νεκροί σε μάχες Εθνικής Αντίστασης (σύμφωνα με γερμανικά στοιχεία): 20.650,
6)Νεκροί στη Μέση Ανατολή: 1.100,
7)Νεκροί από πείνα και σχετικές ασθένειες: 600.000, και
8)Απώλειες από υπογεννητικότητα: 300.000.
Οι γερμανικές αποζημιώσεις
Οι γερμανικές οφειλές προς τη χώρα μας προέρχονται από:
1)Την υποχρέωση καταβολής του υπολοίπου των Επανορθώσεων από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
2)Αποζημιώσεις λόγω της απώλειας κυρίως σκαφών (βομβαρδισμοί, τορπιλισμοί, βυθίσεις, αιχμαλωσία) κατά την περίοδο ουδετερότητας της Ελλάδος στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, πριν την επίθεση Ιταλίας και Γερμανίας εναντίον μας.
3)Από τις πολεμικές επανορθώσεις που μας επιδίκασε η Διεθνής Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων (1946) να μας πληρώσει η Γερμανία για τις καταστροφές που προξένησαν στην ελληνική οικονομία και στη χώρα μας γενικότερα τα κατοχικά γερμανικά στρατεύματα.
4)Την επιστροφή του αναγκαστικού κατοχικού δανείου.
5)Από την καταβολή αποζημιώσεων στα θύματα των θηριωδιών του γερμανικού στρατού κατοχής, όπως είναι η περίπτωση του Διστόμου κλπ.
6)Από τις απαιτήσεις των θυμάτων που εκτελέστηκαν από τους ναζί λόγω της εθνικοσοσιαλιστικής ιδεολογίας. Στη τελευταία αυτή περίπτωση ανήκουν οι Έλληνες Εβραίοι, οι τσιγγάνοι, οι ομοφυλόφιλοι κλπ που εξολοθρεύθηκαν από τους ναζί διότι θεωρούντο σύμφωνα με τη ναζιστική ιδεολογία ως κατώτερα όντα.
Για την περίπτωση αυτή και μόνο αυτή η γερμανική πλευρά και με αφορμή την υπόθεση Μέρτεν κατέβαλε στη χώρα μας σχετική αποζημίωση.
Η ρηματική διακοίνωση του Αντρέα Παπανδρέου το 1995
Σημαντική τροπή στο ζήτημα της διεκδίκησης των γερμανικών αποζημιώσεων αποτέλεσε η ελληνική ρηματική διακοίνωση του 1995. Έτσι μετά από εντολή του τότε πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου προς τον υπουργό εξωτερικών Κάρολο Παπούλια, ο Έλληνας πρέσβης στη Γερμανία κ. Ι Μπουρλογιάννης επέδωσε στις 14 Νοεμβρίου 1995 στον υφυπουργό εξωτερικών της Γερμανίας Χάρτμαν σχετική ρηματική διακοίνωση με την οποία ζητούσε να αρχίσουν διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο χωρών για το ζήτημα των πολεμικών επανορθώσεων και ειδικότερα για το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο.
Την ρηματική αυτή διακοίνωση απέρριψε με δήλωση του Χάρτμαν η γερμανική κυβέρνηση. Από ελληνικής πλευράς ακολούθησε σχετική δήλωση του τότε υπουργού τύπου ο οποίος τόνισε πως «η Γερμανία είναι εταίρος και φίλη χώρα στην ευρωπαϊκή ένωση. Το θέμα αυτό είναι διακρατικού επιπέδου και γι΄ αυτό και κινούμεθα όπως ακριβώς είχαμε προσφάτως ανακοινώσει. Προς τούτο απαιτούνται ορθοί και υπεύθυνοι χειρισμοί τους οποίους η κυβέρνηση έχει αναλάβει κι έτσι θα προχωρήσει» (Μακεδονία 15/11/1995).
Στη συνέχεια και ενώ μεσολάβησαν πέντε διαφορετικές κυβερνήσεις με πρωθυπουργούς τον Κ. Σημίτη, τον Κ.Καραμανλή, τον Γ.Παπανδρέου, τον Λ.Παπαδήμο και τον Α.Σαμαρά, ο Ελληνικός λαός ακόμη περίμενε τους υποτιθέμενους υπεύθυνους κυβερνητικούς χειρισμούς για την εξόφληση του κατοχικού δανείου και την καταβολή των πολεμικών επανορθώσεων.
Η ρηματική διακοίνωση Τσίπρα της 4ης Ιουνίου 2019
Μετά από χρόνια κωλυσιεργίας και δολιχοδρομίες των διαφόρων ελληνικών κυβερνήσεων τελικά ο κύβος ερρίφθη το 2019.
Έτσι στις 17 Απριλίου 2019 η Ολομέλεια της Βουλής συζήτησε την από 2016 Έκθεση της αρμόδιας διακομματικής κοινοβουλευτικής επιτροπής για τη διεκδίκηση των Γερμανικών Οφειλών.
Σύμφωνα με την Έκθεση (σελ. 47) το συνολικό ποσό των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα ανέρχεται σε 269.547.005.854, πλέον τόκων. Σημειωτέον δε ότι στο παραπάνω ποσό των 269,5 δις ευρώ που ξεπερνά τα 300 δις ευρώ με τους τόκους, δεν περιλαμβάνονται οι απαιτήσεις των ιδιωτών για τις σφαγές, τις δολοφονίες, τις εκτελέσεις, τις αναπηρίες και την καταναγκαστική εργασία σε Ελλάδα και στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και εργοστάσια.
Ακολούθησε στις 4 Ιουνίου 2019 η επίδοση ρηματικής διακοίνωσης της Ελληνικής κυβέρνησης προς την Γερμανία με την οποία η Αθήνα κάλεσε το Βερολίνο να προσέλθει σε διαπραγματεύσεις για το ζήτημα των Πολεμικών Επανορθώσεων και του Αναγκαστικού Κατοχικού Δανείου.
Η Γερμανία πιστή στην γνωστή της τακτική στις 18 Οκτωβρίου 2019 απάντησε αρνητικά στην Ελληνική Ρηματική Διακοίνωση ρίχνοντας πλέον το μπαλάκι στο ελληνικό τερέν.
Το γερμανικό κοινοβούλιο αρνείται την καταβολή των πολεμικών επανορθώσεων και την εξόφληση του αναγκαστικού κατοχικού δανείου
Η συμπλήρωση 80 χρόνων από την επίθεση του Χίτλερ στην Ελλάδα λαμβάνει χώρα λίγες μέρες μετά την ιταμή εξέλιξη που έγινε στις 25 Μαρτίου 2021 στο Βερολίνο όταν η Γερμανική Βουλή απέρριψε ψηφίσματα των Γερμανών πρασίνων και της γερμανικής Αριστεράς σε σχέση με τις γερμανικές αποζημιώσεις. Το ψήφισμα των πρασίνων ζητούσε την εξόφληση του περίφημου κατοχικού δανείου χωρίς όμως να ζητά και εξόφληση των γερμανικών αποζημιώσεων ενώ το ψήφισμα της γερμανικής Αριστεράς απαιτούσε πλήρη εξόφληση των πολεμικών επανορθώσεων και επιστροφή του κατοχικού δανείου. Όμως το κόμμα της Μέρκελ και οι σύμμαχοί της ήτοι οι Γερμανοί χριστιανοδημοκράτες και το αδελφό τους κόμμα οι Γερμανοί χριστιανοκοινωνιστές συνεπικουρούμενοι από τους Γερμανούς σοσιαλδημοκράτες καθώς και τους φιλελεύθερους και τους ακροδεξιούς του κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία απέρριψαν πανηγυρικά και τα δύο ψηφίσματα μετά από συζήτηση που κράτησε πάνω από μιάμιση ώρα.
Έτσι για άλλη μια φορά εντελώς προκλητικά η Γερμανία ισχυρίζεται ότι δήθεν το θέμα των πολεμικών επανορθώσεων έχει κλείσει. Αλλά όπως έλεγε επανειλημμένα και ο Μανώλης Γλέζος οι Γερμανοί οφείλουν να απαντήσουν πότε δήθεν έκλεισε το θέμα και με ποιόν τρόπο.
Γιατί είναι δεδομένο και δεν αμφισβητείται ότι το κατοχικό δάνειο και οι γερμανικές πολεμικές επανορθώσεις είναι «ενεργές και δικαστικώς επιδιώξιμες» όπως τόνιζε επανειλημμένα και ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος.
Μετά λοιπόν από τις συνεχείς γερμανικές αρνήσεις και ενόψει της παραπάνω αρνητικής απόφασης της γερμανικής Βουλής της 25ης Μαρτίου 2021 για τις πολεμικές επανορθώσεις και το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, η Αθήνα οφείλει να προχωρήσει στις απαραίτητες ενέργειες για τη δικαστική επίλυση της διαφοράς φέρνοντας το ζήτημα των Γερμανικών Οφειλών ενώπιον του αρμοδίου δικαιοδοτικού οργάνου.
Παράλληλα και προκειμένου να αυξηθεί η πίεση κατά της Γερμανίας όπως έχουμε προτείνει ήδη από το 2011 η Ελληνική κυβέρνηση οφείλει να εγγράψει τις γερμανικές αποζημιώσεις στον κρατικό προϋπολογισμό και να προχωρήσει σε άμεση τιτλοποίηση του αναγκαστικού κατοχικού δανείου.
Ογδόντα λοιπόν χρόνια μετά την επίθεση του Χίτλερ στην Ελλάδα ο αγώνας για τις γερμανικές αποζημιώσεις συνεχίζεται.
