Πολιτικοί αναλυτές και μεγάλα δίκτυα ενημέρωσης προσπαθούν να ερμηνεύσουν τη στάση του Πούτιν στους δυο Ευρωπαίους ηγέτες του Γάλλου Μακρόν και του Γερμανού Σόλτς τους οποίους συνάντησε στη Μόσχα και συνομίλησε μαζί τους με διαφορά μερικών ημερών αντικρυστά σ’ ένα στενόμακρο τραπέζι μήκους 10μ. περίπου.
Τι συζήτησαν μεταξύ των, δεν πληροφορήθηκε η κοινή γνώμη την αλήθεια. Στο Ουκρανικό η κατάσταση παραμένει συγκεχυμένη, καθ’ όσον η Ευρώπη θα συνεχίσει να είναι το μπαλάκι του πιγκ-πονγκ μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ, αφού δεν έχει καμία στρατιωτική ισχύ, κατέχεται από “Ρωσοφοβία” και δεν μπορεί να κάνει αποτελεσματικές παρεμβάσεις.
Δεν γνωρίζουμε αν ο Σολτς έπαιξε τον ρόλο του αγγελιοφόρου του Μπάιντεν, να διαμυνήσει στον Πούτιν, τις θέσεις της Ουάσιγκτον για το Ουκρανικό και κατά πόσον θίγονται τα συμφέροντα των Αμερικανών από τη Ρωσοκινεζική φιλία. Αυτό, όμως, που δεν αμφισβητείται είναι, ότι οι Γερμανοί θα συνεχίσουν την πολιτική κατευνασμού έναντι της Ρωσίας, γιατί βρίσκονται, στην πλεονεκτική θέση, να εξασφαλίζουν φθηνότερη ενέργεια έναντι των υπολοίπων ευρωπαϊκών χωρών, λόγω των καλών σχέσεων, που είχε καλλιεργήσει η Άνγκελα Μέρκελ και τις οποίες η τρικομματική κυβέρνηση Σολτς επιθυμεί να συνεχίσει.
Τα ανωτέρω ανταποκρίνονται στην αλήθεια και από δημοσίευμα του Γερμανικού Πρακτορείου Ειδήσεων, όπου γράφουν, ότι ο Πούτιν εκθειάζει τον Γκέρχαρντ Σρέντερ. Πρόκειται για τον πρώην Γερμανό Καγκελάριο, ο οποίος μετά την αποχώρησή του απ’ την Καγκελαρία, έγινε προεδρος των μετόχων του αγωγού Nordstream1, που λειτουργεί απρόσκοπτα μέχρι σήμερα, πρόεδρος του Δ.Σ. του αδελφού αγωγού Nordstream2, για τον οποίο πολύς λόγος έγινε περί την ολοκλήρωση της κατασκευής και λειτουργίας του και προωρίζεται να αναλάβει υψηλόβαθμη θέση της Gazprom. O Ρώσος πρόεδρος δήλωσε «Το ότι οι καταναλωτές στη Γερμανία πληρώνουν πολύ λιγότερο για το αέριο από άλλες χώρες, οφείλεται στον Σρέντερ και πρέπει να του είναι ευγνώμονες».
Για τον Nordstream2, που διπλασιάζει την παροχή ποσότητας αερίου στη Γερμανία μέσω Βαλτικής, όταν λειτουργήσει, Ουάσιγκτον και Βερολίνο είχαν πολιτικοποιήσει αυτό το θέμα. Ο Μπάιντεν είχε απειλήσει με κυρώσεις εναντίον κατασκευαστικών εταιρειών του αγωγού, αλλά έκανε ένα βήμα πίσω, καθ’ όσον η Μέρκελ είχε συμφωνήσει την επιβολή κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας, αν χρησιμοποιήσει το ενεργειακό ως μέσον εκβιασμού με το Ουκρανικό.
Οι Αμερικανοί αντέδρασαν με τον Nordstream2 όπως και με την κατασκευή του EastMed για τον ίδιο λόγο, να προωθήσουν στην Ευρώπη το δικό τους υγροποιημένο αέριο, με μεγαλύτερο κόστος. Όμως η Ουάσιγκτον δεν μπορεί να εκφοβίζει το Βερολίνο, να ματαιώσει το αγωγό Nordstream2, αν εισβάλλει η Ρωσία στην Ουκρανία, όπως και η Γερμανία δεν είναι σε θέση να εμποδίσει τις επιλογές των ΗΠΑ διεύρυνσης των βάσεών της, για τις οποίες διαφωνεί.
Ο Σόλτς φαίνεται επιφυλακτικός, όσον αφορά την επιρροή των ΗΠΑ στην Ε.Ε. περί τα γεωπολιτικά και προχωρεί στην απαλλαγή της χώρας του απ’ την αμερικανική χειραγωγία κάνοντας ελιγμούς να βρει ερείσματα αλλού χρησιμοποιώντας και τους αγωγούς Nordstream 1 και 2. Σημειωτέον, ότι η Γερμανία δεν έχει περιθώρια για προστριβές με τη Ρωσία, διότι η βιομηχανία της εξαρτάται καθ’ ολοκληρίαν απ’ τους προαναφερόμενους αγωγούς.
