Οδοδείκτης πολιτικής φιλοσοφίας και αντίληψης ο ανασχηματισμός. Ο πρωθυπουργός επιλέγει να ολοκληρώσει εμπρόθεσμα το πρόγραμμα και να αναζητήσει η χώρα την τύχη της στις αγορές. Αυτό δεικνύει η ανάληψη των καθηκόντων του κ. Δραγασάκη.
Εν τοιαύτη περιπτώσει, (αν υπάρξει πολιτική συνέχεια)… “σοφόν το ασαφές” για την επιλογή να γίνει η ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης με τη λέξη «δηλώνω» και χωρίς την παρουσία εκπροσώπου της Εκκλησίας.
Αυτός ο άκων ανασχηματισμός έχει στραμμένο το βλέμμα του στον εκλογικό σχεδιασμό, ο οποίος μετά τη δημοσιοποίηση του σκανδάλου “Novartis” και άλλων τυχαίων γεγονότων, έχει τεθεί επί τάπητος.
Οι εκλογές, όμως, δεν είναι πολιτική για την ανοχή της χώρας. Είναι συνταγματική τάξη. Πάμε παρακάτω.
Διακρίνουμε μια αμηχανία. Σαν κάποιος να περιφέρεται μέσα στο όνειρο κάποιου άλλου. Δεν μπορώ να περιγράψω διαφορετικά την αμηχανία που όσο κορυφώνεται (ως δράμα) τόσο απογυμνώνεται.
Για το Σκοπιανό τα είπε όλα ο κ. Ζάεφ. Ο Ερντογάν μάλλον έκανε πολύ σκαμπρόζικη φασαρία, αλλά τώρα στο παιχνίδι στην Κύπρο μπαίνουν οι Αμερικανοί και οι Γάλλοι.
Υπενθυμίζω ότι ο νυν υπουργός Εξωτερικών των Η.Π.Α., ήταν πρωτοκλασάτο στέλεχος της Exxon Mobil. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Παράλληλα, όλοι θέλουμε κάθαρση με όρους κράτους δικαίου και όχι Κολοσσαίου. Διότι αλλιώς, η ατμόσφαιρα θα γίνει τοξική.