Είναι το πολιτικό στίγμα μιας ολάκερης εποχής, αυτό που τώρα μόλις αρχίζει.
Η χώρα θα πρέπει ν’ αποφασίσει είτε να πορευθεί με ασφάλεια μέσα σε ένα υγιές ευρωπαϊκό πλαίσιο, είτε να γυρίζει την πλάτη της στις προκλήσεις του μέλλοντος.
Κάποιοι θα αναρωτηθούν (ησύχως…) ποιες είναι εκείνες οι πολιτικές δυνάμεις που εγγυώνται την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, όταν αυτό πάψει να είναι ένα νεφέλωμα ή ένα σκιάχτρο στη μέση ενός χωραφιού;
Η Ευρώπη είναι η θέλησή μας· είναι αργοκίνητη μα ισχυρή.
Η Ελλάδα πως συμμετέχει στην τρεπτότητα των ευρωπαϊκών, πολιτικών συσχετισμών, καλό ακούγεται αυτό, αλλά θέλει και πειστικές απαντήσεις.
Κοιτάξτε, πάντα στο τέλος η Ευρώπη (ως εγχείρημα) θα βρίσκει τον δρόμο της.
Εχει δαπανηθεί πολύς χρόνος και πολύ χρήμα και είναι αδιασάλευτος ο πυρήνας των αξιών της.
Ρωτήστε τον Ορμπαν τι εννοώ…
Χρέος δικό μας είναι ν’ ανέβουμε… στη θέση του μηχανοδηγού με απόλυτη συνειδητότητα.
Το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, σίγουρα έχει την “ιδιοκτησία” του.
Τα άλλα είναι αχανή γράμματα.
Ποιες πολιτικές δυνάμεις μπορούν;
Μπορούν οι δυνάμεις αυτές που έχουν ένα οργανωμένο σχέδιο, έναν ηγέτη, στελέχη και πολιτική ενόραση.
Ποιες είναι αυτές οι δυνάμεις, εσείς θα το κρίνετε με την πολιτική σας συνείδηση “επί τον τύπον των ήλων”.
Η Ελλάδα θα αναρωτηθεί πολύ σύντομα.
Θ’ αναρωτηθεί τι πρέπει να κάνει, ως ιδιαιτερότητα ιστορική;
Απλά πρέπει ν’ απαντήσει εν πλήρη συνειδήσει.
Αξιότιμε κύριε,αν και στην πορεία του χρόνου με ευθύνη και των ευρωπαϊκών κομμάτων οι πολίτες έχασαν κάπως τον στόχο τους και ο λόγος ύπαρξης της ΕΕ φαντάζει μερικές φορές σαν άγνωστο κείμενο,εν τούτοις τα πράγματα είναι πολύ απλά αν ανατρέξει κανείς στην ώρα μηδέν δηλαδή στις αιτίες και στις ανάγκες που οδήγησαν τους εμπνευστές του εγχειρήματος στην υλοποίηση του.Οι λόγοι είναι δύο.1) H Ευρώπη πεδίο μαχών,αιματοχυσίας ,συμφοράς και διαστροφής δύο παγκοσμίων πολέμων ήθελε πάση θυσία να αποφύγει μια παρόμοια εμπειρία στο μέλλον.2) Η εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου γεωστρατηγικο-γεωπολιτικού σχεδίου που θα έδινε την ευκαιρία στους λαούς της Ευρώπης να συμμετάσχουν στον παραγόμενο πλούτο κάνοντας την βιτρίνα για την “άλλη πλευρά” γνωρίζοντας ότι το αντίπαλο στρατόπεδο για πολλούς λόγους δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στον ανταγωνισμό ,δεν διέθετε εξ΄άλλου βιομηχανία καταναλωτικών προϊόντων. Με το υψηλό βιοτικό επίπεδο κλπ.οι λαοί της Ερώπης έπαψαν να έχουν ευήκοα ώτα στις φανφαροθεωρίες των αιθεροβαμόνων διότι ώς γνωστόν στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα.Μετά την κατάρευση του “υπαρκτού σοσιαλισμού” τα πράγματα άλλαξαν δεν άλλαξε όμως κάτι που από την αρχή ήταν σημείο αναφοράς δηλαδή η πανίσχυρη παρουσία των ΗΠΑ και βεβαίως το ΝΑΤΟ δηλαδή πάλι οι ΗΠΑ.Βεβαίως η Ευρώπη πρέπει να συνεργάζεται και να “συμβαδίζει” με τις ΗΠΑ έχασε όμως την μεγάλη ευκαιρία να διευρύνει τα παριθώρια ανεξαρτησίας της όταν της δώθηκε από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού η ευκαιρία στο ζήτημα της Γιουγκσλαβίας,τα έκανε όμως θάλλασα,άφησε να διαφανούν παλιές μονομερείς εθνικές επιδιώξεις και οι αμερικανοί επέστρεψαν τροχάδιν με μάγους αλλά Χόλμπρουγκ.Σημειωτέον είναι επίσης ότι η γεωστρατηγική αναβάθμιση θα κόστιζε πολλά χρήματα,τα οποία κανείς δεν ήθελε να πληρώσει για ευρωπαϊκούς στρατούς κλπ.την στιγμή μάλιστα που μπορούσαν να ξεφεύγουν “στρίβοντας δια το αρραβώνος” μέσω του ΝΑΤΟ.Όπως και νάχουν τα πράγματα η χώρα μας,αφού ξεπέρασε το σύνδρομο του “ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο” αφού έμαθε ότι κομμισιόν και κονομισιόν είναι διαφορετικά πράγματα,αφού “η συντηρητική νομενκλατούρα της Ευρώπης” και οι γερμανοτσολιάδιες είναι εταίροι μας, πρέπει να είναι παρούσα σ΄αυτό τον συνασπισμό συμφερόντων διότι η ασφάλεια της αυτό επιβάλλει.Η συμμετοχή της στο κοινό νόμισμα της εξασφαλίζει μια σημαντική θωράκιση στο ρευστό περιβάλλον που ζούμε.Αν δε κάποτε αποκτήσει και κυβέρνηση που αντί να παράγει σανό, δώσει την δυνατότητα στην πατρίδα μας να ξεδιπλώσει τα προσόντα της ,αποκτώντας ανταγωνιστική οικονομία και προϊόντα τότε θα έχει και σημαντικό ρόλο στο υπό διαμόρφωση ευρωπαΙκό μέλλον και στις εξελίξεις που θα λάβουν χώρα…Με εκτίμηση