Σαν σήμερα γεννήθηκε ο Νικόλας Άσιμος
Σαν σήμερα, το 1949 γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη η ασυμβίβαστη προσωπικότητα του Νικόλαου Ασημόπουλου –το πραγματικό του όνομα. Έζησε τα παιδικά του χρόνια στην Κοζάνη και επέστρεψε στη συμπρωτεύουσα για να εισαχθεί στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε και με το θέατρο, δίχως να αποφοιτήσει κι από κει.
Το «Άσιμος» προέκυψε από το ενυπόγραφο με αυτό το όνομα κείμενό του, το οποίο είχε αποστείλει στην εφημερίδα “Ελεύθερος κόσμος”, ενώ εξηγούσε ότι από Ασημόπουλος ήθελε να γίνει Άσιμος με γιώτα…
Στη Θεσσαλονίκη, αγόρασε και την πρώτη του κιθάρα, την μετέπειτα παρηγοριά του, και αυτοδίδακτος καθώς ήταν, ξεκίνησε να συνθέτει και να παίζει μουσική σε μπουάτ. Ο πολυτάλαντος Άσιμος το 1973 μετέβη στην πρωτεύουσα. Εκεί, η ενασχόληση με τη μουσική εντάθηκε, συνεργάστηκε με πολλά γνωστά καλλιτεχνικά ονόματα (όπως Θανάσης Γκαϊφύλλιας, Γιάννης Ζουγανέλης, Σάκης Μπουλάς), ενώ στις περισσότερες αυτοσχέδιες παραστάσεις που έδινε στο δρόμο ενσωμάτωνε το θεατρικό στοιχείο.
Υπήρξε θύμα λογοκρισίας, αλλά δεν χαμπάριαζε ο ανυπότακτος χαρακτήρας του. Το 1975 κυκλοφορεί το πρώτο του δισκάκι 45 στροφών, αφού εισήχθη στην ελληνική δισκογραφία, μετέπειτα όμως ανέλαβε τα ηνία και ηχογραφούσε και διακινούσε ο ίδιος τη μουσική του. Πλούσιο το βιογραφικό του από “πυρά” και αντιδράσεις που δεχόταν και δυο χρόνια αργότερα προφυλακίζεται, μαζί με πέντε εκδότες εντύπων, ωστόσο λίγες εβδομάδες αργότερα αφέθηκε ελεύθερος.
Ήταν αντίθετος στη στράτευση και στην “ιδεολογία” που τη συνόδευε, για αυτό την απέφυγε προσποιούμενος τον ψυχοπαθή, όπως περιέγραψε στο μοναδικό του βιβλίο “Αναζητώντας κροκανθρώπους”. Ανήσυχο πνεύμα, δύσκολο αλλά ευαίσθητο “παιδί”, σύμφωνα με τον εικαστικό Φώτη Καραγεωργίου, τα τελευταία χρόνια της ζωής του απέκτησε μεταφυσικές ανησυχίες.
ΝΙΚΗΘΗΚΕ ΑΠΟ… ΤΟΥΣ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΤΟΥ
Η κατηγορία για βιασμό το 1987 σε νεαρή κοπέλα είχε, ως φαίνεται, βαρύτατη επίπτωση στην ήδη επιβαρυμένη ψυχική του υγεία. Συνεχής ήταν η πάλη του με τους εσωτερικούς “δαίμονες” του, από τους οποίους εν τέλει νικήθηκε τα ξημερώματα της 17ης Μαρτίου του 1988 στο τελευταίο του μαγαζόσπιτο, όπου βρέθηκε κρεμασμένος από σωλήνα. Ο “μπαγάσας” πέρασε πια στην αιωνιότητα και “άφησε πίσω το σαματά και τους ανθρώπους”…
