Ο Μίνως Αρλεκίνος, ο πιο χαρούμενος παλιάτσος της γειτονιάς,περιμένει με ανυπομονησία τούτες τις μέρες. Τις μέρες της αποκριάς, του μασκαρέματος και της ξεγνοιασιάς. Όλη την χρονιά σχεδιάζει καινούργια παιχνίδια και αλλόκοτα αστεία που θα δείξει στα παιδιά. Φτιάχνει με το νου του ιστορίες για θρυλικούς πειρατές και πεντάμορφες νεράιδες, για μικροσκοπικά ξωτικά και μαγεμένες βασιλοπούλες που θα ξετρελάνουν τους μικρούς θαυμαστές του. Μα πάνω από όλα ονειρεύεται την στιγμή που θα ξεκινήσει το μεγάλο καρναβάλι. Έτσι και σήμερα! Ο Αρλεκίνος Μίνως, έβγαλε την πολύχρωμη στολή και το ψηλό καπέλο απ’ το σεντούκι του παππού, γυάλισε τα κόκκινα μποτάκια του και με καμάρι τα φόρεσε για να τρέξει πρώτος στη γιορτή.
Στη γειτονιά του οι άνθρωποι ζουν αγαπημένοι και μονιασμένοι. Νοιάζεται ο ένας για τον άλλον και μοιράζονται μαζί τις χαρές και τις λύπες τους. Μα σήμερα, σαν κάτι παράξενο να συμβαίνει. Σήμερα, που είναι μέρα χαράς, ανεμελιάς και διασκέδασης όλοι είναι μουτρωμένοι και κατσουφιασμένοι.
Ο Μίνως δεν πίστευε στα μάτια του. Ακόμα και η μικρή Αντωνία, η μεγαλύτερη θαυμάστρια του, δείχνει να μην έχει καμία όρεξη για τα αστεία του.
«Μα γιατί είναι όλοι τόσο άκεφοι;» ρώτησε ο Αρλεκίνος δίχως να χάσει ευκαιρία .
«Γιατί φέτος, έμαθα πως είναι πολλοί εκείνοι που δεν θα μπορέσουν να αγοράσουν μια ωραία, φανταχτερή, αποκριάτικη στολή…!» απάντησε η Αντωνία γεμάτη παράπονο.
«Αυτό είναι όλο; Η αποκριάτικη στολή; Μα αυτό είναι τόσο αστείο!» είπε ο Αρλεκίνος χαμογελώντας και αγκάλιασε την μικρή Αντωνία .
“Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς. Τι νόημα έχουν οι Απόκριες χωρίς την πιο σούπερ στολή;” ρώτησε κατσουφιασμένη η Αντωνία
«Ποιος σου είπε ότι η ακριβή και φανταχτερή στολή είναι εκείνη που θα δώσει την χαρά ή που θα φέρει την αληθινή διασκέδαση; Δεν χρειάζεται να αγοράσεις απολύτως τίποτα» εξήγησε ο Μίνως ενώ συνέχισε λέγοντας…
“Η χαρά δεν μετριέται με ακριβά υφάσματα. Την χαρά την συναντάς ακόμα και σε ένα παγωτό χωνάκι. Ακόμα και μέσα στον ήλιο όταν ανατέλλει το πρωί. Ακόμα και στις σελίδες ενός βιβλίου!”.
Η Αντωνία κοιτούσε γεμάτη απορία .Νόμιζε πως χωρίς τη στολή της βασίλισσας της νύχτας -εκείνη που διαφήμιζε το μεγαλύτερο πολυκατάστημα της πόλης- δεν θα ήταν ούτε όμορφη στις απόκριες ούτε θα διασκέδαζε με πραγματική χαρά.
Ο Αρλεκίνος άρχισε να καταστρώνει ένα σχέδιο. Δίχως να χάσει καιρό, φώναξε τις πιο ξακουστές ράφτρες και μοδίστρες από όλες τις γειτονιές της πόλης. Έπειτα με την βοήθεια του Παλιάτσου, της Κολομπίνας και της Καλής Νεράιδας, κάλεσε στην μικρή πλατεία της γειτονιάς όλους τους γείτονες. Μικρούς, μεγάλους, νέους, γέρους και τους είπε να φέρουν ότι παλιά ρούχα είχαν ξεχασμένα στις ντουλάπες τους. Δύο ολόκληρες μέρες και δύο ολόκληρες νύχτες χρειάστηκαν για να φτιαχτούν τα πιο όμορφα ,πρωτότυπα, φαντασμαγορικά αποκριάτικα κοστούμια. Παντελόνια σκισμένα μπαλώθηκαν κι έγιναν αγνώριστα, παλιά φορέματα, φούστες, μπλούζες μεταμορφώθηκαν σε σπάνια κοστούμια που θα ζήλευε να τα χει στην βιτρίνα του και το πιο ακριβό μαγαζί του κόσμου!
Η Αντωνία ήταν σκέτη κουκλίτσα μέσα στην ολοκαίνουργια στολή της βασίλισσας της νύχτας, πλουμισμένη με ολόχρυσα αστέρια.
“Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι το παλιό, ξεφτισμένο σάλι της γιαγιάς θα πρωταγωνιστούσε στην στολή μου” έλεγε όλο καμάρι η Αντωνία.
«Αυτό είναι και το νόημα της ανακύκλωσης άλλωστε. Δεν πετάμε τίποτα Όλα ανακυκλώνονται κι όλα γεννιούνται ξανά!» έλεγε ο Αρλεκίνος χοροπηδώντας από ευτυχία.
Το πιο σπουδαίο όμως είναι ότι όλα τα παιδιά, πλούσια, φτωχά, λιγότερο πλούσια και λιγότερο φτωχά, μπορούσαν να φορέσουν όμορφες στολές που θα τους συντρόφευαν σε κάθε στιγμή της αποκριάς. Στολές που φτιάχτηκαν με αληθινή αγάπη.
Έτσι, το χαμόγελο επέστρεψε στη γειτονιά του Αρλεκίνου. Όλοι κατάλαβαν ότι με τα πιο απλά πράγματα μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι. Ότι η ευτυχία και η χαρά βρίσκεται μέσα στις καλές πράξεις κι ότι έχει αξία μόνο όταν έχουμε ο ένας τον άλλον! Κι ο Μίνως Αρλεκίνος φορτωμένος κομφετί και σερπαντίνες ξεκίνησε πρώτος την μεγάλη παρέλαση του καρναβαλιού τραγουδώντας ένα τραγούδι. Ένα τραγούδι που ξεχείλιζε αγάπη!
Το τραγούδι του Αρλεκίνου
Καλώς ήρθες καρναβάλι
στη μικρή μας γειτονιάς
το χαμόγελο σκορπίζεις
σε μεγάλους και παιδιά
Κι αν εμείς δεν θα φοράμε
μια φανταχτερή στολή
ξέρουμε πώς να γλεντάμε
κάθε ώρα και στιγμή
Και καθόλου δεν μας νοιάζει
να’ χουμε ρούχα ακριβά
αφού εκείνο που μας φτάνει
ειν’ η αγάπη κι η χαρά
Έχουμε ο ένας τον άλλον
είμαστε όλοι μια γροθιά
καρναβάλι ευχαριστούμε
και για τούτη τη χρονιά!
