Οι Βαλκανικοί πόλεµοι τελείωσαν το 1914. Ο ελληνικός στρατός θριαµβευτής βρίσκεται στη Βόρεια Ήπειρο που ετοιµάζεται να ενωθεί µε τη Μητέρα Ελλάδα.
Οι Μεγάλοι µας Σύµµαχοι Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία µε επέµβαση της προαιώνιας έχθρας της φυλής µας έχουν αντίθετη γνώµη.
Η Ιταλία θέλει να δηµιουργήσει προτεκτοράτο κράτος την Αλβανία και το πετυχαίνει. Ο ελληνικός στρατός ύστερα από εντολή των µεγάλων συµµάχων µας αποχωρεί. ∆ηµιουργείται η Αλβανία που περιελάµβανε και τη Βόρεια Ήπειρο.
Οι Ηπειρώτες αντιδρούν. Ιδρύουν την Αυτόνοµο Ήπειρο µε πρόεδρο τον Χριστάκη Ζωγράφο και υπουργό Εξωτερικών τον Κωνσταντίνο Σκεντέρη.
Τα κρητικά αντάρτικα εθελοντικά σώµατα µε γενικό αρχηγό τον Τσόντο Βάρδα, έρχονται να βοηθήσουν τους Βορειοηπειρώτες µε ιαχή «Με ντουφέκι και σπαθί ποιος το είδε τέτοιο γλέντι, γεια σου Βάρδα µας λεβέντη» αντηχεί σε όλη την Βόρεια Ήπειρο. Το Σώµα του Παύλου Γύπαρη στο οποίο οπλαρχηγός ήταν ο Μιχάλης Ιωάννου Μελαδάκης ξεκινά για την απελευθέρωση της Κορυτσάς.
Ο Μιχάλης Μελαδάκης ατρόµητο παλικάρι ήταν πάντα πρώτο στις Μάχες.
Πρωτοπόρος κι αυτή τη φορά ξεκινά για την Κορυτσά.
Πέφτει σε ενέδρα των Αλβανών Τσαµηδων και το πτώµα του κακοποιείται. Οι δολοφόνοι βγάζουν φωτογραφίες γύρω από τον νεκρό ήρωα.
Τη φωτογραφία, όταν το σώµα του Γύπαρη κατέλαβε την Κορυτσά τη βρήκε ο Γιάννης Σπύρου Μαυρουλοσηφάκης συµπολεµιστής του ήρωα Μιχάλη στο Σώµα του Γύπαρη.
Με τη φωτογραφία στο χέρι ο Μαυρουλοσηφάκης, πρώτος εξάδελφος του Μιχάλη, ένας Χειλάς από το Σέλινο και ένας Γύπαρης βρίσκουν και σκοτώνουν όλους τους δολοφόνους.
Τη φωτογραφία την παραδίδει στον τότε υπουργό Εξωτερικών Κωνσταντίνο Σκεντέρη, ο οποίος την περιλαµβάνει στο βιβλίο του “Βορειοηπειρώτικος Αγώνας” το οποίο εξέδωσε το 1930, όταν πλέον εργαζόταν στο ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών.
Η αυτόνοµη Βόρεια Ήπειρος κράτησε µέχρι το 1916 όταν οι µεγάλοι Σύµµαχοι έβαλαν στο λαιµό του Βενιζέλου το µαχαίρι. ∆ιάλεξε Βόρεια Ήπειρο ή νησιά του Αιγαίου. Ο Βενιζέλος διάλεξε τα νησιά του Αιγαίου και η Βόρεια Ήπειρος έγινε Αλβανία.
Να σηµειωθεί ότι τότε όλη η Βόρεια Ήπειρος ήταν κράτος της αυτόνοµου Ηπείρου µε τη σηµαία µε τον δικέφαλο αετό να ανεµίζει σ’ όλη τη Βόρεια Ήπειρο.
Ο αρχηγός Μιχάλης Τσόντος την είχε αναρτήσει στα σύνορα µε την Αλβανία.
Ο Γιάννης Μαυρουλοσηφάκης ήταν πρώτος ξάδελφος του Μιχάλη Ιωάννου Μελαδάκη.
Η µητέρα του Μαυρουλοσηφάκη, η ∆έσποινα (∆εσποινιά στ’ Ασηγωνιώτικα), ήταν αδελφή του Ιωάννη Μελαδάκη.
Η κυβέρνηση της Αυτόνοµου Βορείου Ηπείρου για να τιµήσει τον ήρωα Μιχάλη Μελαδάκη είχε δώσει το όνοµα του σ’ ένα από τους κεντρικούς δρόµους της Κορυτσάς.
Ο Ιωάννης Μελαδάκης, εκτός από τον ήρωα Μιχάλη, είχε ακόµα έξι παιδιά· τον Μανόλη, τον Γιώργο και τέσσερις κόρες, την Ευαγγελία, τη Μαρία, τη ∆έσποινα και τη Ζωή. Μετά το 19920 µετακόµισαν στην Αθήνα. Η Ευαγγελία παντρεύτηκε έναν Ηρακλειώτη τον Στρατή Γαρυφαλάκη. Μια κόρη τους ήταν υψίφωνος στη Λυρική Σκηνή. Αργότερα µετακόµισε στην Ιταλία και λάµβανε µέρος στις εκδηλώσεις της περίφηµης Σκάλας του Μιλάνου. Ερχόταν στην Ελλάδα για να λάβει µέρος αφιλοκερδώς σε φιλανθρωπικές εκδηλώσεις.
Η ∆έσποινα ήταν σοπράνο στο Εθνικό θέατρο.
Η Ζωή παντρεύτηκε στη Θεσσαλονίκη. Η Μαρία µετά από έναν άτυχο αρραβώνα έµεινε ελεύθερη.
Ο Μανώλης έγινε µεγαλέµπορος στην Αθήνα. Ο Γιώργος “έφυγε” νωρίς εξαιτίας των ταλαιπωριών του Αντάρτικου στη Βόρεια Ήπειρο.
*Ο Γιώργος Μαυρουλοσηφάκης είναι Ασηγωνιώτης,
απόµαχος δηµοσιογράφος – τυπογράφος
