Βίλχελμ Φον Χούμπολντ, ο ασυνήθιστα πολυμαθής, ένα από τα κορυφαία πνεύματα της εποχής (1767 – 1835), Μέγας Φιλέλληνας
Εκδόσεις Κάκτος – Σειρά “Φιλοσοφία – Σκέψη”
Εκδοση 2008
Μετάφραση: Ξενοφών Αρμύρος
Ενας ύμνος για τους Ελληνες χρησιμεύων σαν ιδανικό
Με το ανθρώπινο αίσθημα των Ελλήνων να είναι τόσο βαθύ που ένιωθαν σε όλο το βάθος πόσο λίγο ήταν συνυφασμένη με αυτό η αναγκαιότητα της διάρκειας της στιγμής. Οπου, στο στενό όριο μεταξύ ζωής και θανάτου ήθελαν μόνο ζωή.
Ο Ελληνας ήταν ικανός τόσο για καθαρή θεωρητική σκέψη όσο και για πρακτική σοφία. Ηταν φυσικός και ιδανικός πότε και φαντασιόπληκτος.
Για να νιώθει τις χαρές της συντροφικότητας να ξεπερνούν κάθε άλλη απόλαυση με τα λεπτά γνωρίσματα του χαρακτήρα τους να συναντιούνται με τον λαό.
Με τα πλούσια γνωρίσματα του χαρακτήρα των Ελλήνων να γίνουν ιδανικό κάθε ύπαρξης σε τέτοιο βαθμό, που μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι αυτοί προκαθόρισαν τη γνήσια μορφή του ανθρώπινου προορισμού… Βίλχελμ Φον Χούμπολντ, το κορυφαίο πνεύμα της εποχής του, ο μέγας φιλέλληνας που εξύμνησε το αιώνιο ελληνικό πνεύμα.
Αυτό το πολύτιμο αγαθό που το περιφρόνησαν τα σύγχρονα γερμανικά, αχόρταγα υλικά αποκτήματα (που τα εκφράζουν ανελέητα οι τεχνοκράτες που φυλακίζουν τους λαούς στην ένδεια και την ανελευθερία).
Οπως έγινε με την Ελλάδα του σήμερα και τον ελληνικό λαό που τον έμπαιξαν, τον λοιδόρησαν και τον καταδικάσανε με συνευθύνη των δικών διαχειριστών της μεγάλης κοινωνικής και οικονομικής κρίσης στην οποία μας καταβύθισαν οι ευρωδυτικοί και γερμανικοί υπερεξουσιαστικοί ηγήτορες της απόγνωσης και της απάνθρωπης υπερεκμετάλλευσης. Για να είναι τώρα ανελεύθερη η αποικιοκρατική πραγματικότητα με μνημόνια, καταναγκασμούς, εκφοβισμούς σε όλα.
ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΣΤΑ ΧΡΕΗ
Η Ελλάδα είναι εφιαλτικά ανελεύθερη χώρα. Είναι μια ευρω-γερμανική αποικία που φυλακίζει και υποδουλώνει τον ελληνικό λαό μέσα στις σκοπιμότητες της αδηφάγου εκμεταλλευτικής απληστίας της.
Σε συνεργασία με το παγκόσμια υπερεκμεταλλευτικό Δ.Ν.Τ., που το ελέγχει και το κατευθύνει η αμερικανική αυτοκρατορία των πολέμων και των υπερεκμεταλλεύσεων. Ετσι η Ελλάδα, ως αποικία χρέους, σε όλο το μήκος του εικοστού αιώνα, με μνημόνια, επιμνημόνια και υπερ-μνημόνια. Εχει καταβυθιστεί με καταβυθισμό του συνόλου του λαού της (εκτός των πλουτοκρατών) στη συνεχή αδιέξοδη κρίση της. Μία κρίση που επιβλήθηκε καταστροφικά για τον ελληνικό λαό από τις ευρω-ανάλγητες μνημονιακές και παραμνημονιακές μεθόδους ελληνικής εκπτώχευσης της χώρας και λαού.
ΑΝΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΕΥΡΩΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΜΟΣ
Αυτός ο ανελεύθερος καταναγκασμός παρουσιάζεται ως “σωτηριώδης” (δηλητηριώδης στην πραγματικότητα) μέθοδος εκπώλησης της Ελλάδας στα ευρω-γερμανικά και διεθνή συμφέροντα του νεοαποικιακού πνεύματος το οποίο τιμά τη μεγάλη παράδοση της μακράς απάνθρωπης ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας.
Βέβαια σ’ όλη αυτή τη σύγχρονη ελληνική καταστροφή συμμετείχαν οι ελληνικές πολιτικές δυνάμεις των τελευταίων δεκαετιών. Κυρίως όμως οι πολιτικοί φορείς της κρίσιμης τρέχουσας δεκαετίας. Χωρίς να ξέρουμε τις αυριανές πρόσθετες υπερεκμεταλλεύσεις που ήδη έχουν αποδεχτεί δουλικά και τις έχουν υπογράψει… αποδεχόμενοι πλήρως τις υπερεκμεταλλευτικές αξιώσεις της αδηφάγου δανειακής υπερεκμεταλλευτικότητας.
ΠΟΣΟ Θ’ ΑΝΤΕΞΕΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΤΟΥ
Ομως ο πολιτικός εμπαιγμός, εμπαιγμός για ελληνική ανάκαμψη, πλεονάσματα και οράματα είναι τόσο απεχθής και τόσο ειδεχθής που δεν θα αντέξει ο ελληνικός λαός, που ήδη βιώνει τα καταστροφικά “παίγνια” και εκβιασμούς των εταιρικών ευρωπαϊκών θεσμών που ανηλεώς “κατακρεουργεί” την Ελλάδα. Ενώ καταλοιδορούν και εξευτελίζουν Ελλάδα και Ελληνες ασύστολα όπως δεν θα έπρεπε αν -έστω- και ελάχιστα λογάριαζε την τεράστια συμβολή Ελλάδας – Ελλήνων στον ευρωπαϊκό πολιτισμό, τις βαθιές αξίες του οποίου καταπατούν χωρίς ενοχή και χωρίς να υπολογίζουν τις ζημιογόνες συνέπειες που θα υποστεί ολόκληρη η ευρωπαϊκή “εταιρεία” της γερμανο-ευρωνομισματικής υπερεκμετάλλευσης μαζί με Δ.Ν.Τ. – κρατών και λαών.
ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ ΘΑΥΜΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
Με την αφορμή της οδυνηρής πραγματικότητας που επιβάλλεται εκβιαστικά και αντιδημοκρατικά στον λαό μας εμείς παρουσιάζουμε σήμερα -ως κατάθεση, κυρίως στη γερμανική σκληρότητα και στη γαλλική εκφυλιστικότητα ένα παλιό γερμανικό κείμενο υπερδοξασμού και θαυμασμού για τον “χαρακτήρα των Ελλήνων” του μεγάλου Γερμανού διανοούμενου, γλωσσολόγου, πολιτικού, ιδρυτή του Πανεπιστημίου του Βερολίνου και μεταρρυθμιστή του γερμανικού εκπαιδευτικού συστήματος, με βάση το αρχαίο ελληνικό πνεύμα.
Αυτός είναι ο Βίλχελμ Φον Χούμπολντ (1767-1835) που ήταν ένα από τα μεγαλύτερα πνεύματα της εποχής του.
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΑΣ ΧΡΗΣΙΜΕΥΟΥΝ ΩΣ ΙΔΑΝΙΚΟ
«Οι Ελληνες μας χρησιμεύουν όχι μόνο ιστορικά, σαν λαός που πρέπει να γνωρίζουμε, αλλά σαν ιδανικό.
Η υπεροχή τους έναντί μας είναι τέτοια, που ακριβώς το ανέφικτό τους κάνει σκόπιμο να μιμηθούμε τα έργα τους και ωφέλιμο να υπενθυμίσουμε στην ψυχή μας που συνθλίβεται από την πνιγερή και μικρόψυχη κατάστασή μας τα δικά τους ελεύθερα και ωραία έργα.
Οι Ελληνες μας επαναφέρουν από κάθε άποψη στη δική μας χαμένη (αν μπορεί να χάσει κάποιος κάτι που δεν είχε ποτέ, αλλά από τη φύση του δικαιούται να έχει) ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ καταργώντας για μια στιγμή την πίεση του χρόνου και ενισχύοντας με την αναπτέρωση που μας χαρίζουν τη δύναμη για να το ξεπεράσουμε με τις δικές μας δυνάμεις είναι για μας ό,τι ήταν γι’ αυτούς οι θεοί τους. Σάρκα από τη σάρκα μας και οστά από τα οστά μας…».
ΚΕΙΜΕΝΑ: “Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ”
Με τον τίτλο “Ο Χαρακτήρας των Ελλήνων” από τον ιστορικό εκδοτικό οίκο “Κάκτος” στη σειρά Φιλοσοφία – σκέψη το 2008 σε μετάφραση Ξενοφώντα Αρμύρου σε μικρό σχήμα 160 σελίδων.
Στα περιεχόμενα αυτού του ενδιαφέροντος -για τους σημερινούς Ελληνες- κυρίως περισσότερο όμως για τους Γερμανούς, αλλά και για άλλους ευρωπαϊκούς λαούς.
Τα περιεχόμενα του βιβλίου είναι: Σημείωμα του μεταφραστή και: 1) Χαρακτήρας των Ελλήνων – Η ιδανική και ιστορική άποψη, 2) Επιστολή στον Friedrich von Schiller – η ελληνική και η μοντέρνα ποίηση, 3) Επιστολή στον Friedrich Thiersch η νεοελληνική γλώσσα και ο νέος ελληνικός πολιτισμός, 4) Η θρησκεία στην αρχαιότητα και στη νεότερη εποχή.
Επίσης ο “Κάκτος” έχει εκδώσει δύο ακόμη βιβλία με τίτλους: 1) “Σκέψεις για την αρχαιότητα Ελλάδα – Ρώμη” και 2) Η κατάρρευση των ελληνικών πόλεων – κρατών.
ΣΤΟΧΟΣ Η ΑΠΟΘΑΡΡΥΝΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΨΥΧΗΣ
Βίλχελμ Φον Χούμπολντ: “Ο χαρακτήρας των Ελλήνων” – Ενας καθοριστικής, διαχρονικής σημασίας δοξασμός από αυτή τη μεγάλη γερμανική προσωπικότητα. Οπως και από τόσους άλλους φιλοσόφους, επιστήμονες, ποιητές, λόγιους, συγγραφείς, καθηγητές, καλλιτέχνες, θρησκευτικούς, λογιώτατους αρχιερείς και τόσους άλλους παλιότερους και σύγχρονους διανοούμενους ακαδημαϊκούς και άλλους.
Με ένα ηχηρό πρόσφατο παράδειγμα του αποθανόντος Γερμανού διάσημου συγγραφέα Γκύντερ Γκρας, ο οποίος έγραψε το σημαντικό υμνητικό ποίημα για Ελλάδα – Ελληνες αποδοκιμάζοντας την καταστροφική και δυσφημιστική πολιτική κατά Ελλάδος – Ελλήνων… για τη λυσσαλέα και νεο-κατακτητική τάση υβρισμού του χαρακτήρα των Ελλήνων εμπαίζοντας λοιδορούντες με σύγχρονη χυδαιότητα Ελληνες – Ελληνίδες θίγοντας ακόμα και σύμβολα αναίσχυντα.
Με στόχο την αποθάρρυνση της ελληνικής ψυχής για να επιτύχουν οδυνηρούς εκμεταλλευτισμούς.
Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΙΔΑΝΙΚΟ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ
Ομως μέσα από τα πολλά γνωρίσματα των Ελλήνων ο χαρακτήρας τους έγινε το ιδανικό κάθε ανθρώπινης ύπαρξης σε τέτοιο βαθμό, που μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι αυτοί προκαθόρισαν τη γνήσια μορφή του ανθρώπινου προορισμού κατά τρόπο που δεν επιδεχόταν βελτίωση…
Με τους Ελληνες να παραμένουν ένα πρότυπο το ανέφικτο του οποίου παρακινεί προς μίμηση αντί να αποθαρρύνει…
Πάντως οι Ελληνες χρησιμεύουν όχι μόνο ιστορικά σαν λαός που πρέπει να γνωρίζουμε, αλλά σαν ιδανικό.
Η υπεροχή τους έναντί μας είναι τέτοια, που πρέπει ακριβώς το ανέφικτο τους κάνει σκόπιμο να μιμηθούμε τα έργα τους και είναι ωφέλιμο να υπενθυμίσουμε στην ψυχή μας που συνθλίβεται από την πνιγερή και μικρόψυχη κατάστασή μας τα δικά τους ελεύθερα και ωραία έργα.
Η ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΥΠΕΡΟΧΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Η ιδιαίτερη υπεροχή των Ελλήνων συνίσταται στο ότι οι προσπάθειές τους να παρουσιάσουν ως έθνος την πιο υψηλή ζωή γίνονταν στην στενή οριακή γραμμή κάτω από την οποία η λύση θα ήταν δύσκολο να βρεθεί και επάνω από την οποία η επιτυχία θα ήταν λιγότερο δυνατή.
Ομως το κυρίαρχο χαρακτηριστικό του ελληνικού πνεύματος είναι η χαρά της ισορροπίας και της αρμονίας, όπου ακόμα και το ευγενέστερο και υψηλότερο επιδιώκεται μόνο εκεί όπου εναρμονίζεται. Ακόμα ένα χαρακτηριστικό των Ελλήνων είναι το βάθος της νοσταλγίας από την οποία διαπνέονται.
Με το αίσθημα του ανθρώπινου να ήταν τόσο βαθύ που ένιωσαν σε όλο του το βάθος πόσο λίγο ήταν συνυφασμένη με αυτό η αναγκαιότητα της διάρκειας της στιγμής. Στο στενό όριο μεταξύ θανάτου και ζωής ήθελαν μόνο ζωή γεμάτη.
