Αν ήταν… ∆ηµοτική Αγορά θα είχε ανακατασκευαστεί, αν ήταν Φράγµα του Βαλσαµιώτη θα είχαν… κλειστεί οι τρύπες του, αν ήταν ΒΟΑΚ θα είχε “σουλουπωθεί” κάπως.
Τα Γενικά Πολεοδοµικά Σχέδια, τα παλιά ΣΧΟΟΑΠ, τα σηµερινά Τοπικά Χωροταξικά Σχέδια (για αυτά ο λόγος) δεν είναι έργα για τα οποία θα κοπούν κορδέλες, ούτε θα γίνουν εγκαίνια µε πλούσιους µπουφέδες. Θα καταλάβουν χώρο λίγων αράδων στα προεκλογικά προγράµµατα, ανύπαρκτο χρόνο στις τηλεοπτικές αντιπαραθέσεις υποψηφίων. Αυτό το απαραίτητο εργαλείο για κάθε κοινωνία που θέλει να λέγεται οργανωµένη και σύγχρονη (καµία σχέση δηλαδή ούτε µε τη σύγχρονη, ούτε µε την παλιά Ελλάδα) βρίσκεται στον “πάτο” των προτεραιοτήτων υπουργών, βουλευτών, περιφερειαρχών – αντιπεριφερειαρχών, δηµάρχων µε ελάχιστες φυσικά εξαιρέσεις. Γιατί; ∆εν φέρνει ψήφους, δεν κερδίζει “φλας” δηµοσιότητας, πρωτοσέλιδα, τηλεθέαση, “κλικς”…
Ειδικά στα Χανιά η αναθεώρηση των όποιων υφιστάµενων χωροταξικών, είτε η εκπόνηση νέων εκεί που δεν υπάρχουν, κυριολεκτικά “σέρνεται” εδώ και χρόνια.
Και το αποτέλεσµα της κατάστασης αυτής το βιώνουµε καθηµερινά. Ένα χάος στην πολεοδόµηση, αχαλίνωτη οικιστική “ανάπτυξη”, αδυναµία εύρεσης κατάλληλων χώρων για τις οχλούσες δραστηριότητες (καύσιµα, Ανανεώσιµες Πηγές Ενέργειας, Σταθµοί Μεταφόρτωσης Απορριµµάτων), πράξεις εφαρµογής “παγωµένες” για χρόνια… ένας σχεδιασµός στον αυτόµατο πιλότο.
Λίγοι ήταν οι εµπνευσµένοι αυτοδιοικητικοί όπως ο αείµνηστος πρώτος δήµαρχος Πλατανιά Γιάννης Κοτσιφάκης που δεκαετίες πριν µιλούσε για τον «υπεραπαραίτητο πολεοδοµικό σχεδιασµό» οι υπόλοιποι είχαν…άλλα πράγµατα να ασχοληθούν. Και σαν να µην πέρασε µια µέρα… η ίδια κατάσταση διαιωνίζεται!