Ο Χριστός με τζιν

Μερικές φορές σκέφτομαι, τι θα γινόταν αν ζούσε σήμερα ο Χριστός. Iσως είμαι ο τελευταίος που δικαιούμαι να μιλήσω για το Χριστό, όμως δεν είναι καθόλου αφύσικο το ερώτημα, αν σκεφτεί κανείς ότι η παρουσία του Χριστού έγινε πριν από λίγα σχετικά χρόνια αν αναλογιστούμε ότι το ανθρώπινο είδος ζει στη γη χιλιάδες χρόνια. Δεν είναι πρόθεσή μου να προκαλέσω τους θρησκόληπτους και τους παπάδες, πολύ περισσότερο τους πιστούς συμπολίτες μας. Απλά σκέφτομαι, τι θα έκανε στη σύγχρονη κοινωνία ο Χριστός, με ποιους θα ήταν, ποιους θα βοηθούσε, για ποια πράγματα θα αγωνιζόταν και θα μαρτυρούσε στο σταυρό. Αν για παράδειγμα θα ήταν με τη θρησκευτική εξουσία, αν θα δεχόταν τον υλικό πλούτο που έχει η σημερινή εκκλησία, αν θα τιμωρούσε και σήμερα τους εμπόρους στους σύγχρονους ναούς του Σολομώντος, αν θα τον κυνηγούσαν οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι, αν θα ξεχώριζε τους ανθρώπους σε άσπρους, μαύρους ή κίτρινους. Δεν ξέρω, ερωτήσεις κάνω που ο καθένας μπορεί να απαντήσει στον εαυτό του. Φαντάζομαι όμως, ότι δεν θα ήταν πλούσιος, θα κυκλοφορούσε με ρούχα λιτά και θα κήρυττε το «αγαπάτε αλλήλους». Θα έκανε παρέα με πόρνες και άλλους “αμαρτωλούς”, χωρίς να έχει εγωιστική έπαρση και χρυσοποίκιλτα άμφια. Θα στεκόταν δίπλα τους ανήμπορους, τους άστεγους, τους “παράνομους μετανάστες”, αυτούς που δεν έχουν τίποτα. Oλα αυτά τα χρόνια που έχουν περάσει από τη γέννηση του Χριστού μέχρι σήμερα, πολλά έχουν γίνει, δυστυχώς όχι στην κατεύθυνση ενός καλύτερου κόσμου που ευαγγελιζόταν. Ξεπερνώντας τη συνήθη κριτική που κάνουμε στους άλλους, ίσως θα πρέπει ο καθένας μας να σκύψει μέσα του και να δει τι κάνει (ή τι δεν κάνει) ο ίδιος στην καθημερινότητά του και αν αυτά ταιριάζουν με τον χαρακτηρισμό τού “χριστιανού”.