Αν κι ο χειμώνας δεν άρχισε καλά καλά ακόμα… ο παλιός χρόνος φεύγει αφήνοντας πίσω του χρόνια άλυτα προβλήματα. Η πάλαι ποτέ ιστορική πρωτεύουσα της Κρήτης, περιμένει κι απ’ ότι φαίνεται θα περιμένει αρκετά ακόμη… για να λυθούν κάποια βασικά μακροχρόνια προβλήματά της.
Κι είναι πολύ κρίμα για αυτήν την πόλη, να αισθάνεται πλέον μόνη, μιας και οι άλλες της αδερφές… Ρέθυμνο και Ηράκλειο… έχουν προχωρήσει και την έχουν αφήσει τραγικά πίσω. Εμείς εδώ δεν έχουμε ακόμα συνειδητοποιήσει… δεν έχουμε ξεκαθαρίσει δυο – τρία απλά πράγματα που είναι απαραίτητα για να αναβαθμίσουν την ποιότητα της ζωής μας, στην πόλη. Προβλήματα όπως είναι το κυκλοφοριακό, χρονίζουν.
Είμαστε από τις σπάνιες περιπτώσεις όπου οι κεντρικοί μας δρόμοι χρησιμοποιούνται και σαν χώροι στάθμευσης, ενώ το ποδήλατο είναι είδος υπό εξαφάνιση… Είμαστε από τις λίγες πόλεις που έχουν ελάχιστους ελεύθερους χώρους πρασίνου, άθλησης και ψυχαγωγίας… Κι όμως η τελευταία μας ευκαιρία να τους αποκτήσουμε δεν αντιμετωπίζεται με σοβαρότητα.
Το στρατόπεδο Μαρκοπούλου αν και ανενεργό, δεν παραδίδεται στον φυσικό του ιδιοκτήτη, στον Δήμο, αλλά γίνεται θέμα ενδοκυβερνητικών συναλλαγών – ισορροπιών και δυστυχώς μαθαίνουμε ότι καταλήγουν στην χειρότερη λύση για την πόλη. Να γίνει στρατιωτικός οικισμός σε ένα μέρος του στρατοπέδου και το υπόλοιπο να παραδοθεί στον Δήμο.
Ο πρωθυπουργός… που μας διαβεβαίωνε ότι θα μας το παραχωρήσει… οι τέσσερις κυβερνητικοί βουλευτές και ο δήμαρχος Χανίων φαίνεται να είναι ελλιποβαρής μπροστά στο… μεγάλο ανάστημα του πολιτικού ανδρός και αρχηγού των ΑΝΕΛ.
Οπως επίσης ελλιποβαρείς κρίνονται οι δημοτικοί μας άρχοντες στις διαπραγματεύσεις που έκαναν με τους Γερμανούς ιδιοκτήτες του αεροδρομίου Δασκαλογιάννης… μήπως θα έπρεπε να αλλάξει όνομα;… Εμβρόντητοι μαθαίνουμε ότι οι νέοι ιδιοκτήτες δεν πληρώνουν τέλη καθαριότητας στον Δήμο, έστω αυτά τα λίγα που συμφωνήθηκαν. Και λέω τα λίγα γιατί η συμφωνία του Δήμου με τη Fraport είναι να πληρώνουν τέλη ανά τόνο σκουπιδιών… αλήθεια ποιος τα ζυγίζει;… και όχι ανά τετραγωνικό που πληρώνουμε εμείς οι ιθαγενείς.
Δεν πληρώνουν παρόλο που μέσα σε 6 μήνες είχαν κέρδη 106 εκατ. ευρώ, χωρίς να έχουν επενδύσει, ούτε ένα ευρώ ακόμα, τουναντίον απαίτησαν και πήραν 30 εκατ. ευρώ σαν αποζημίωση από το Ελληνικό δημόσιο γιατί λέει… τα αεροδρόμια ήταν σε κακή κατάσταση, με σπασμένες λάμπες. Και δυστυχώς οι πρώην κινηματικοί βουλευτές μας… θυμάστε τα χημικά;… όχι μόνο δεν ομιλούν, αλλά απ’ ότι φαίνεται δεν ενοχλούνται απ’ αυτά που συμβαίνουν σε βάρος μας. Καλόν θα ήταν να μας ενημερώσει η Δημοτική Αρχή αν… τους πληρώνουμε εμείς οι πολίτες και τα έξοδα για τον φωτισμό και το νερό.
Πέραν των προαναφερθέντων κάνοντας τον απολογισμό της χρονιάς και… κάνοντας κι ένα περίπατο στην πόλη θα μας πιάσει κατάθλιψη. Θα δούμε τα Νεώρια με τα έντονα σημάδια της φθοράς του χρόνου κι αν μπορέσουμε να μπούμε μέσα σ’ ένα από αυτά θα διαπιστώσουμε, ότι η χρησιμότητά τους περιορίζεται πλέον στο να είναι ο σκουπιδότοπος του Δήμου. Ετσι, αντί για ιστορικό μνημείο της UNESKO… σκουπιδότοπος.
Στο παλιό λιμάνι θα αφουγκραστούμε ακόμα τη θλίψη των παλιών ενετικών κτηρίων που είναι σκεπασμένα με διάφορες απίθανες κατασκευές από νάιλον, για να μην μπορεί να τα θαυμάζει ο επισκέπτης. Θα συναντήσουμε το παλιό ιστορικό κτήριο του παλιού Δημαρχείου, που τα απομεινάρια του υποβαστάζονται από σιδηροσωλήνες… όπως με σκαλωσιές είναι φασκιωμένο και το ρολόι του κήπου… χρόνια τώρα,… περιμένοντας καρτερικά κάποιες μικρο επισκευές. Κι όμως πριν δυο τετραετίες είχε χρηματοδοτηθεί μελέτη επισκευών, που την πληρώσαμε τότε 46.000 ευρώ. Τώρα διαβάζουμε ότι, η Δημοτική Αρχή καταθέτει προφανώς άλλη πρόταση για την ανακατασκευή του ρολογιού… ούτε λίγο ούτε πολύ ζητάει 500.000 ευρώ. Κι αν για το Ρολόι του Κήπου η Δημοτική Αρχή θέλει το παραπάνω εξωφρενικό ποσό, φανταστείτε για τη Δημοτική Αγορά,… που κι αυτή καταρρέει… τι θα ζητήσει η Δημοτική Αγορά που όφειλε να είναι ο ισχυρός πόλος διακίνησης των ντόπιων προϊόντων και όχι λαϊκό παζάρι για τα χαμηλής ποιότητας εισαγόμενα προϊόντα.
Κι είναι στιγμές… συνήθως στην αλλαγή του χρόνου, που κάνουμε τους απολογισμούς μας… που σε πιάνει βαθιά μελαγχολία, όταν διαπιστώνεις, ότι δεν είμαστε ικανοί να διατηρήσουμε έστω, μια πόλη που κάποτε ήταν το κόσμημα της Κρήτης… Καλή χρονιά να έχουμε
