Ως μια απειροελάχιστη μάζα του σύμπαντος, ο άνθρωπος, που δημιουργήθηκε και κατοίκησε αυτόν τον πλανήτη, από τα γεννοφάσκια του και από καταβολής κόσμου, συμπεριφέρεται αλαζονικά και με μεγάλη δόση αχαριστίας τονίζοντας εμφαντικά την απληστία της ψυχής του! Δεν έπαψε ούτε στιγμή να υπερθεματίζει το εγώ του, να διαλαλεί παντού την πενία του πνεύματός του και ταυτόχρονα να ελπίζει σ’ έναν κόσμο καλύτερο!
Ήταν μια προαιώνια συγκυρία πάλης μεταξύ του καλού και του κακού τη στιγμή που …άνοιξε το «κουτί της Πανδώρας»! Όλα τα κακά απλώθηκαν μονομιάς στον κόσμο και μόλυναν την ψυχή του! Κι ενώ τα αγαθά της ζωής είναι τόσο απλόχερα δοσμένα στον άνθρωπο , ώστε να μπορεί να ζει, να δημιουργεί, να συνυπάρχει με τους άλλους, υποδούλωσε τον εαυτό του και τον δέσμευσε για πάντα να ζει μες στον κίνδυνο, μες στο φόβο, μες στο άγχος, την κακία και το μίσος!
Ο χρόνος που έχει στη διάθεσή του είναι υπέρ αρκετός για να διανύσει το πιο ωραίο ταξίδι του πάνω στον πλανήτη μας! Θεωρούμε μεγάλη αχαριστία όταν συχνά ακούμε τη φράση από πολλούς: δεν μου φτάνει ο χρόνος!
Ή την φράση: τρέχω και δε φτάνω! Εδώ έρχεται να ισορροπήσει τα πράγματα ο μεγάλος οραματιστής Ν. Καζαντζάκης, λέγοντας: «Μια αστραπή είναι η ζωή, μα προλαβαίνουμε..!». Ο χρόνος, που πολλές φορές περνάει σαν άνεμος ή που παγώνει κάποιες μεγάλες στιγμές , είναι ένα από τα πιο πολύτιμα αγαθά του ανθρώπου! Αρκεί να αξιοποιείται με ουσιαστικά πράγματα, κι αυτά δεν είναι άλλα από τη δημιουργία, την αλληλεγγύη, την προσφορά, την καλοσύνη, την αγάπη, την καλλιέργεια ψυχής και πνεύματος! Μέσα στο χαώδη αυτό κόσμο που ζούμε, όπου η ζωή του κρέμεται από μια κλωστή, όπου χιλιάδες κίνδυνοι παραμονεύουν δίπλα μας, όπου οι σχέσεις των ανθρώπων είναι τετριμμένες, συμφεροντολογικές και ευάλωτες, μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι η ύπαρξή μας υφίσταται από καθαρή τύχη και σύμπτωση!
Είναι πολυτέλεια η αλαζονεία, η μεμψιμοιρία, ο αλληλοσπαραγμός και τα πάθη μας! «Είμαστε πλούσιοι σε πληροφορία, αλλά φτωχοί σε χρόνο. Πρέπει να μάθουμε λοιπόν πώς να επιλέγουμε μόνο τα καλύτερα και τα πιο χρήσιμα για να τον αφιερώνουμε αποκλειστικά εκεί». Κομφούκιος
