Αυτός ο χρόνος που φεύγει κι ο νέος που έρχεται μάς βρίσκει ταξιδευτές σε ένα πλοίο που ψάχνει λιμάνι για να προσορμιστεί.
Πολλά τα βάσανα του λαού μας μέσα στην κρίση κι άλλοτε γλαφυρή η αφήγησή της κι άλλοτε αφυδατωμένη από τα συνθήματα και τον πέτσινο λόγο.
Εχουν τη σημασία τους για τον απολογισμό της χρονιάς και τα λόγια, αφού δίνουν περιεχόμενο στην πνοή και την αγωνία των ανθρώπων.
Ηταν μια δύσκολη χρονιά το 2014.
Ολη η διαδρομή των 12 μηνών έκρυβε πολλές εκπλήξεις, μεγάλες προσδοκίες, μα και μεγάλες απογοητεύσεις.
Αυτή είναι η μοίρα μιας χώρας μέσα στην οικονομική κρίση.
Ενα εκκρεμές που πάλλεται από τη μια προς την άλλη πλευρά και αυτή η διακύμανση αποκρυπτογραφεί το απρόσμενο της Ιστορίας.
Ετσι συμβαίνει όταν χάνεις τη σιγουριά και την ασφάλεια μιας ευημερούσας κοινωνίας.
Οι παλινδρομήσεις, οι ψυχολογικές μεταπτώσεις, η κυκλοθυμία σημαδεύουν το είναι και το γίγνεσθαι της συγκυρίας.
Πάει φεύγει το 2014 εν μέσω πολιτικής θυέλλης, ζυμώσεων και ανακατατάξεων στον πολιτικό και κοινωνικό ιστό.
Μα ο ήλιος, η ελπίδα, η πνοή της ζωής θα συνεχίσουν να λάμπουν έτσι κι αλλιώς.
Αυτή είναι η αντίσταση της ζωής στη νομοτέλεια της φθοράς.
Και το χωνευτήρι της ελπίδας των Ελλήνων.
