Στην καθημερινή ζωή των μελών ενός κοινωνικού συνόλου σημαντικό ρόλο, όλοι θα συμφωνήσουμε, παίζουν, μεταξύ άλλων, ο αμοιβαίος σεβασμός και ο διάλογος.
Στο σημερινό σημείωμά μας, θα ιδούμε πού οφείλεται η σπουδαιότητα του ελεύθερου, δημοκρατικού και δίχως ιδεοληψίες ή αγκυλώσεις διαλόγου μέσα σε μιαν οργανωμένη κοινωνία. Θεωρώντας δεδομένο, βεβαίως, ότι όλοι ξέρουμε πόσο ωφελεί τις οικογένειες στο σπίτι και δασκάλους και μαθητές στο σχολείο ο διάλογος!
Ο διάλογος, λοιπόν, συμβάλλει στη μελέτη των γενεσιουργών αιτίων των διαφόρων μικρομέγαλων προβλημάτων του κοινωνικού μας περίγυρου και ταυτόχρονα στην αναζήτηση μέσων και τρόπων επίλυσής τους.
Επίσης, εξομαλύνει τις διαφορές, μετριάζει τις εντάσεις και γεφυρώνει τις αντιθέσεις μεταξύ των μελών της κοινωνίας, αλλά ψάχνει και βρίσκει τρόπο να συμβιβάσει το ατομικό συμφέρον με το γενικό καλό ώστε να εξυπηρετηθούν, διά της κοινωνικής ευημερίας, και τα δύο.
Συνάμα βοηθά όλους τους ανθρώπους σημαντικά να παρουσιάζουν τις αρχές, τις απόψεις και τις θέσεις τους για ο,τι μας περιβάλλει και να καταθέτουν τις οικονομικές, πολιτικές, πνευματικές ή άλλες διεκδικήσεις τους ως μελών της κοινωνίας.
Παρέχει, πέραν των ανωτέρω, και τη δυνατότητα στις διάφορες κοινωνικές τάξεις και ομάδες να προστατεύουν τα δικαιώματά τους και τα κεκτημένα των πολύχρονων αγώνων τους.
Τέλος, ίσως ξεχωριστής σημασίας είναι και το ότι ο διάλογος υπερφαλαγγίζει κάθε φαινομενική διαφορά που διχάζει τους κόλπους μιας κοινωνίας και παρεμποδίζει τη μετωπική και με ανεπανόρθωτα βλαβερές για όλους συνέπειες σύγκρουση κάποιων μελών του συνόλου με διαφορετικών συμφερόντων και αντιθέτων κοινωνικών αρχών και στόχων κοινωνικές ομάδες ή τάξεις…
Στις μέρες μας που – παρά την λαμπρή επιστημονική και τεχνολογική εξέλιξη και κοινωνική πρόοδο – τα πράγματα μέσα σε κάθε μικρότερο ή μεγαλύτερο ανθρωποσύνολο είναι πολυπλοκότερα και δυσκολότερα και για την υπερφαλάγγισή τους απαιτείται εξοβελισμός της βίας από τη ζωή μας, αλλά και άδολη και ανιδιοτελής συνεργασία των μελών του, μονάχα ο διάλογος και ο αμοιβαίος σεβασμός θα μπορούσαν να φέρουν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Και τούτο, όπως με συμβουλεύουν οι γονείς μου παιδιόθεν, θα συμβεί, αφού μόνον χάρη στο σεβασμό των συνομιλητών και στη συζήτηση μεταξύ τους, μπορούμε ν’ ακούμε με προσοχή όσα έχουν να προτείνουν οι συνομιλητές μας και με διακριτικότητα και σοβαρότητα κατόπιν να παρουσιάζουμε και τις δικές μας προτάσεις…
Τα θερμά μας συγχαρητήρια, κ. Γιώργο Ορφανέ, για το επίκαιρο και την πληρότητα του ανωτέρω άρθρου – δοκιμίου σας. ίσως από τα σπουδαιότερα πονήματα που έχουν δημοσιευτεί στα “Χ.Ν.” Πολύ εύστοχα, με το άκρως κοινωνικό σας άρθρο προσεγγίζετε κι αγκαλιάζετε δύο σημεία της σύγχρονης κοινωνικής ζωής: Η μοναξιά και η επικοινωνία είναι το ένα. Και το άλλο, η αγάπη και η ελευθερία, τα απόλυτα δίδυμα μεγέθη που η σύζευξη – πάντρεμα τους ενώνει τους ανθρώπους για ειρηνική συμβίωση και συνύπαρξη, ανεξαρτήτων των όποιων διαφορετικών τους υπαγωγών-καταβολών. ΩΣΤΟΣΟ, αξιοπρόσεκτη και εποικοδομητική είναι η παρατήρηση και αναφορά σας, ότι αν μάθουμε να συμβιώνουμε, τότε ο λόγος μας σ’ όλες τις εκφάνσεις του είναι ΔΙΑΛΟΓΟΣ, όχι μονόλογος κι ούτε αντίλογος. Μιλάμε, ακριβώς, για να επικοινωνούμε [κοινωνικό πρόσωπο], γνωρίζουμε εφόσον μετέχουμε, μαθαίνουμε όταν ΑΓΑΠΑΜΕ, κατανοούμε όσο σχετιζόμαστε: Άλλωστε, αγαπητέ κ. Γ. Ορφανέ, αυτές είναι οι γνωσιολογικές διδαχές της σύγχρονης φυσικής και της περαιτέρω επιστημολογίας των καιρών μας. Σας ευχαριστούμε θερμά για την κοινωνική σας προσφορά με τόσο αξιόλογα και περιεκτικά άρθρα σας κι ευχόμαστε τα καλύτερα για καλή υγεία και συνέχιση του δημιουργικού έργου σας. Με φιλική εκτίμηση κι αγάπη Γιώργος Καραγεωργίου συντ/χος νομικός, κοινωνιολόγος ΧΑΝΙΑ
Παρακαλώ, διορθώστε: “ανεξαρτήτων” στο ορθόν: ανεξαρτήτως – επίρρημα. Συγγνώμη Γ.Κ.