Είναι γνωστή η αμερικάνικη ταινία με τον προβοκατόρικο τίτλο “Ο διάολος φοράει Prada” και με πρωταγωνίστρια τη Μέριλ Στριπ!
Η “διεστραμμένη” επιχειρηματικότητα, που πλέον λειτουργεί απάνθρωπα κατά εκείνων που δεν συμφωνούν ή δεν ακολουθούν συγκεκριμένους όρους γι’ αυτού του είδους τα “παιχνίδια”, προ πολλού έχει εξαπλωθεί και εκτός της χώρας που την δημιούργησε!
Επί πτωμάτων και κατά αδυνάτων βαδίζουν τοιούτου τύπου παίκτες που γνωρίζουν καλά το “παιχνίδι”· δεν κομίζω γλαύκαν εις Αθήνας!
Στα δικά μας, αναρωτιέμαι αν έχουμε τετελεσμένο για την τύχη της περιοχής στα Φαλάσαρνα μετά την απόφαση της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Περιφέρειας που επιτρέπει -να το πούμε ωμά- την τσιμεντοποίηση της περιοχής!
[Παρένθεση: Φυσικά και είναι “δικαίωμα” του καθενός να πράττει όπως νομίζει ή όπως του… υποδεικνύουν να πράττει! Δικαίωμά του και να εκφράζεται όπως του αρέσει ή όπως του… υποδεικνύουν να εκφράζεται!
Όμως ας μην κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας! Ας μην κρυβόμαστε κάτω από φουστάνια της μαμάς όπως κρύβονται τα παιδάκια!].
Δικαιωματικά λοιπόν, ενίσταμαι στον όρο Επιτροπή Περιβάλλοντος της Περιφέρειας! Μήπως θα έπρεπε να μετονομαστεί σε “Επιτροπή Ανεγέρσεως Οικοδομημάτων στην Κρήτη της ”αναπτυξιακής προοπτικής””;
Η συγκεκριμένη απόφαση της παραπάνω επιτροπής, έχει ήδη προκαλέσει αντιδράσεις! Ο κ. Μαρινάκης περιφερειακός σύμβουλος της “Λαϊκής Συσπείρωσης” μίλησε για «απόφαση εγκληματική για το νησί μας», «μιας και ουσιαστικά ανοίγει τον δρόμο για τη τσιμεντοποίηση και του Λαφονησιού και του Μπάλου».
«Ο πρώην δήμαρχος Ιναχωρίου, Κώστας Κουκουράκης, έκανε λόγο για “εξαιρετικά περίεργη” απόφαση με δεδομένο ότι η εισήγηση της υπηρεσίας ήταν αρνητική για κατασκευές στο αμμώδες παραλιακό τμήμα των Φαλασάρνων[…]. Τόνισε εξάλλου πως «σημαντική παράλειψη είναι ότι ορισμένες από τις γνωμοδοτήσεις αυτές δεν παρουσιάστηκαν κατά τη συνεδρίαση».
Αντί επιλόγου παραθέτω ένα τραγούδι που είχα ακούσει με τη φωνή του Χαράλαμπου Γαργανουράκη στα μικράτα μου και που μου δημιουργούσε μια περίεργη συγκίνηση κι ας μην καταλάβαινα απολύτως τότε τη σημασία του!
Στου Ψηλορείτη την κορφή
καθόνταν ‘να γεράκι
κι εβάστανε στα πόδια του
παλικαριού κεφάλι.
Ετσίμπα ντο και χτύπα ντο
και ροζονάριζέ του,
παιδί, μην ήσουνε φονιάς,
παιδί, μην ήσουν κλέφτης;
Δεν ήμουνε μηδέ φονιάς
δεν ήμουν ούτε κλέφτης,
μόνο ήμουν αγροφύλακας,
ήμουν και στημαδόρος.
Κι αδίκησα τζι τσι φτωχούς
και πλέρωνα τσι πλούσιους
κι αν δε βαριέσαι βρόντα μου
κι αν δε βαριέσαι βρόντα.
