Ο Δημοσθένης και οι πραγματικοί φταίχτες όλων των κακών

Ο Δημοσθένης έζησε και έδρασε στην Αθήνα των μέσων του 4ου αι. π.Χ.. Τα υστεροκλασικά χρόνια της εποχής του ήσαν συνυφασμένα με την πολιτική παρακμή και την ηθική κατάπτωση της πατρίδας του, με άλλα λόγια η κατάσταση στη δημόσια ζωή των σύγχρονών του Αθηναίων ήταν αρκετά χειρότερη σε σχέση με την κατάσταση της Αθήνας των τελών του πελοποννησιακού πολέμου που έχουμε παρουσιάσει αλλαχού.
Με μια βόλτα στους δρόμους της σημερινής Ελλάδας, αναμφίβολα, θα ανταμώσεις πολλούς σύγχρονούς μας Έλληνες, ανεξάρτητα από ηλικία, κοινωνική τάξη και φύλο, να εμφανίζονται απογοητευμένοι από τη διαφθορά και τον ξεπεσμό που παρουσιάζει η δημόσια ζωή στον τόπο μας.  Και συνάμα, τούς βλέπεις να αναζητούν τρόπους να βγουν από την οικονομική κρίση, την πολιτική σήψη, την ηθική ανεπάρκεια και την πνευματική στειρότητα των καιρών μας, κι ο καθένας αποδίδοντάς τες και αλλού, άλλο τρόπο να προτείνουν …
Και εφόσον και οι καιροί μας θυμίζουν σε πολλούς εξ ημών και σε γενικές γραμμές και την άθλια κοινωνική κατάσταση που επικρατούσε στην Αθήνα του Δημοσθένη, μήπως οι πραγματικά φταίχτες που πήρε η ζωή μας τον “κατήφορο” δεν είναι οι ξένοι “φίλοι και προστάτες”, αλλά εμείς που τους πιστέψαμε και, ταυτόχρονα, εμπιστευτήκαμε τους εγχώριους “δημαγωγούς”; Μήπως, όμως, κοντά σε αυτά πρέπει να δεχτούμε ότι και η κοινωνία μας ήκμαζε μόνον όσες εποχές, όπως μάς αποκαλύπτει ο Δημοσθένης (“3ος Φιλιππικός”, μετάφραση Κ. Τσάτσου), “δεν υπήρχε φοβερώτερο κακό από το να πιάσουν κάποιο δωροδοκούμενο, ότι τον τιμωρούσαν με τις αυστηρότερες ποινές και ότι γι’ αυτόν δεν υπήρχε ούτε χάρις, ούτε συγγνώμη” και σε αυτό πρέπει όλοι μας να εστιάσουμε την αναζήτηση των σωστών τρόπων αντιμετώπισης των τωρινών μας δεινών;
Ας ξανασκεφτούμε, σας παρακαλώ, όλα αυτά μετά μείζονος προσοχής. Και αποφασισμένοι και δυνατοί και μονοιασμένοι, κατόπιν, ας αγωνιζόμαστε όλοι κάθε στιγμή, για να έρθει η πολυπόθητη έξοδος του λαού στο φως της αληθινής ευημερίας. Χωρίς άλλες αναβολές ή τρικλοποδιές του ενός στον άλλο, των λίγων στους πολλούς…