O Ελληνας γιατρός και ο Ιταλός αιχμάλωτος

Με αφορμή την επέτειο της 28-10-1940, ανεύρον, εις το “Βήμα” της 3-5-1953, επιστολή Ιταλού στρατιώτη, αιχμαλωτισθέντος εις τον ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940, τραυματισθέντος και νοσηλευθέντος εις τα νοσοκομεία της εμπόλεμης Ελλάδος. Η επιστολή αυτή εδημοσιεύθη το πρώτον εις το εβδομαδιαίο περιοδικό ΤΕΜΡΟ, την μετέφρασε εκ της Ιταλικής ο καθηγητής Γ.Π. Στεριώτης και την αναδημοσίευσε το “Βήμα” της παραπάνω ημερομηνίας της 3-5-1953. Εκ της αναγνώσεώς της αναδεικνύεται μία Ελλάδα γενναιόδωρη ακόμα και εις τους εχθρούς της γεμάτη ανθρωπισμό και αλτρουϊσμό.
Η επιστολή έχει ως ακολούθως:
“Γένοβα, 12-2-1953,
Αξιότιμε κ. Διευθυντά,
θα σας παρακαλούσα να δημοσιεύσετε στο “Τempo” όσα με λίγα λόγια εκθέτω: Στις 18 Δεκεμβρίου 1940 αιχμαλωτίστηκα από τους Ελληνες, προσβεβλημένος από κρυοπαγήματα και σταδιακά ακρωτηριάστηκα στα κάτω άκρα, στο στρατιωτικό νοσοκομείο Αθηνών, γιατί προσεβλήθην επί πλέον από γάγκραινα.
Είχα την ευτυχία να εγχειρισθώ από τον έξοχο γιατρό Βίκτωρα Φουρναράκη, που με έγκαιρη αποτελεσματική επέμβαση κατόρθωσε να με σώσει. Τα καλά και ενθαρρυντικά του λόγια, μ’ έκαναν να ξαναποκτήσω την χαμένη μου πίστη στη ζωή, διατήρησα δε απ’ αυτόν μια ανάμνηση όλο υποχρέωση. Γύρισα στην πατρίδα μου την 21η Μαρτίου 1941 με την καρδιά γεμάτη ευγνωμοσύνη για τον καλό γιατρό. Δώδεκα χρόνια ζητούσα να μάθω νέα του και τέλος χάρις στο ενδιαφέρον του Προξένου της Ιταλίας στας Αθήνας, κατόρθωσα να πάρω τη διεύθυνσή του στην Ελλάδα, στη Χίο. Τώρα μέσω του εβδομαδιαίου περιοδικού σας σας παρακαλώ να φέρετε στη δημοσιότητα τις πιο θερμές μου ευχαριστίες στον γιατρό Βίκτωρα Φουρναράκη και να εκφράσετε την ευγνωμοσύνη μου για όσα έκαμε τόσο για μένα ειδικά όσο και για όλους τους συναδέλφους μου της αιχμαλωσίας.
Μario Chiani
και για την αντιγραφή
Αντώνης Ν. Βενέτης