Δεν χωρά καμία αμφιβολία ότι κυβέρνηση και αντιπολίτευση συνεχίζουν να εμπαίζουν τον λαό στο όνομα της κυριαρχίας και της διασποράς ψευδών πληροφοριών, που αν μη τι άλλο δεν ενδιαφέρουν τον μέσο πολίτη.
Είναι τόσο μεγάλη η ροή των πληροφοριών αυτών, από την μια για έξοδο από την κρίση, και από την άλλη για περαιτέρω βύθιση της χώρας στο οικονομικό τέλμα, που νομίζεις πως από μόνες τους αυτές οι πληροφορίες στοχεύουν στο να τιθασεύσουν την ορμή και οργή παράλληλα των πολιτών ενάντια στην γενικευμένη εξαπάτηση.
Εχει παραγίνει αυτό το φραστικό παιχνίδι, με τους άκρατους πανηγυρισμούς από την μια, και τις ατέλειωτες κατηγορίες από την άλλη. Αυτό που απομένει στον κόσμο δεν είναι παρά να ξεμασκαρέψει όλη αυτή την οπερέτα, και να βάλει μπροστά το λογικό κατά όλης αυτής της φαντασιακής πατέντας που ακούει στο όνομα αναπτυξιακή πολιτική και προοπτική εκ μέρους της κυβέρνησης ή αντιπροπαγάνδας – σωσιβίου μέσω των αντιπολιτευτικών αντινομιών.
Πολύ σωστό σχόλιο, παραθέτω απόσπασμα από κάτι που είδα γραμμένο πριν από λίγο καιρό (αν και δεν συμφωνώ στις πρακτικές των συγγραφέων)
“Δεν έχουν σε τι να διαφωνήσουν. Αλλά πρέπει να διαφωνήσουν για να συνεχίσουν να γυρνάνε τα γρανάζια της δημοκρατίας. Κατά συνέπεια είναι σχεδόν υποχρεωμένα να ανακαλύπτουν πρωτότυπα σημεία τριβής και να χτίζουν γύρω από αυτά το γελοίο θέαμα της κοκορομαχίας τους. Τα πάντα έχουν γίνει ένα επικοινωνιακό παιχνίδι με σκοπό να εμφανίσουν την τρίχα ως τριχιά.
Να συσπειρώσουν τους ψηφοφόρους, όχι πείθοντας τους για κάποιο πρόγραμμα διακυβέρνησης, ούτε καν παραμυθιάζοντάς τους με ελπίδες: αλλά να τους επιβάλλουν την “αίσθηση” ότι το αντίπαλο κόμμα είναι λίγο πιο ελεεινό από τους ίδιους. Τα πάντα εστιάζονται στην, χωρίς περιστροφές πια, ολοκληρωτική πάλη απαξίωσης»”
Αξιότιμε κύριε,στο πολύ ενδιαφέρον άρθρο σας λείπει ο λεγόμενος παράγων του ρεαλισμού ,ο οποίος στην ουσία καθορίζει την μοίρα των ανθρώπινων κοινωνιών και όχι οι ιδεολογίες και σουρεαλιστικές ονειρώξεις.Δηλαδή για την πατρίδα μας το κυρίως ζητούμενο είναι πως θα αποκτήσει ανταγωνιστικά προϊόντα και υπηρεσίες ,πως θα επιτύχει την επιστροφή της στον παγκόσμιο επενδυτικό χάρτη και πως εν κατακλείδι θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας κρατώντας τα έξυπνα και νεωτεριστικά μυαλά στην χώρα,φροντίζοντας ταυτόχρονα για αποτρεπτική αμυντική θωράκιση,δεδομένης της χωρίς πολλά λόγια γεωπολιτικής κατάστασης.Πρέπει δηλαδή να γίνει μια κανονική χώρα χωρίς σοβιετικού τύπου κεφαλαιακούς ελέγχους,με πανεπιστήμια που δεν θα είναι κέντρα αναρχίας και κάθες είδους λαθρεμπορίου,με μια πρωτεύουσα και συμπρωτεύουσα που δεν θα ρημάζονται και εξευλίζονται καθημερινά από τους γνωστούς αγνώστους μπαχαλάκηδες,ρουβίκωνες και κάθε βαρυεστημένο κολλεγιόπεδο.Πολύ πιό σημαντικά από τις εικόνες είναι τα τηλεγραφήματα των γραφείων τύπου και των εμπορικών ακολούθων των διαπιστευμένων πρεσβειών και προξενείων τα οποία βεβαίως ενημερώνουν με αρνητική εισήγηση τα επιμελητήρια και τα επενδυτικά ιδρύματα των χωρών τους ,τα οποία ως εκ τούτου αποφεύγουν την πατρίδα μας όπως ο διάβολος το λιβάνι. Τέλος νομίζω ότι εμείς οι πολίτες,εάν έχουμε συναίσθηση της πραγματικής κατάστασης και των δυνατοτήτων της χώρας ,έχουμε να εξετάσουμε και να διακρίνουμε στα πλαίσια της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και με δεδομένες τις δευσμεύσεις
στους οργανισμούς που ανήκει η χώρα(ΝΑΤΟ,ΕΕ κλπ) πως θα πάρουμε τις αποφάσεις που θα επιτρέψουν στην πατρίδα μας να έχει τον σεβασμό και την αναγνώριση που της αξίζει,χτίζοντας συμμαχίες ταύτισης συμφερόντων και ενισχύοντας του συντελεστές ισχύος της,καθώς και την Εθνική της συνοχή. Είναι ο προαιώνιος δρόμος της αρετής ο οποίος δεν περιέχει παραγωγή κουτόχορτου,στέλνει τους παραμυθάδες μαυρογιαλούρους, τους κοπροσκυλιάζοντες εργατοπατέρες παρέα με τους αλαζόνες και επικίνδυνους αιθεροβάμονες στην χωματερή της ιστορίας και με εργατικότητα , αυτοπεποίθηση και αγάπη για τον τόπο βγάζει την χώρα από το τέλμα.Το κατάφεραν οι γονείς μας μετά την ισοπέδωση των τάνκς του Γκουντέριαν στο Β΄παγκ.πόλεμο και την κομμουνιστικη λαίλαπα των δουλοπάροικων του Τσερνίτσεφ που αποτελείωσαν ότι είχε απομείνει όρθιο……Με εκτίμηση