Ο τεχνικός χρόνος είναι ένα ανθρώπινο πλαίσιο όπου αποφασίσουμε εμείς τον ρυθμό τον πράξεων, ρυθμίζοντας το «τι» με το «πότε». Το πλαίσιο είναι προϊόν μας εφόσον το έτος και οι υποδιαιρέσεις του, από το μήνα μέχρι το δευτερόλεπτο, είναι ευνοϊκά μετρήματα για τις ανθρώπινες επιθυμίες. Είναι ένας τακτοποιημένος χώρος στα μέτρα του ανθρώπου.
Σε αυτό το χρονικό πλαίσιο μοιράζουμε εμείς τις ενέργειές σύμφωνα με τις προτιμήσεις μας, και έτσι αυτό γίνεται ένας πίνακας στον οποίο σχεδιάζουμε το μέλλον μας, και οι επιθυμίες μας πραγματοποιούνται σε μία ακριβή ημερομηνία. Στον τεχνικό χρόνο χάρη στην οργάνωση δημιουργούμε εμείς τις κατάλληλες στιγμές, δεν τις περιμένουμε.
Ο τεχνικός χρόνος χαρίζει μεγάλη αυτονομία επειδή τα γεγονότα δεν συμβαίνουν από μόνα τους, τα γεγονότα γεννούνται από ανθρώπινη βούληση. Η τεχνική αποτελεσματικότητα μετατρέπει τα όνειρα σε πραγματικότητα. Οπότε αυτό το είδος χρόνου κατευθύνεται ιδιαιτέρως προς το μέλλον, η οργάνωση του χρόνου έχει ως σκοπό την εκπλήρωση μίας ιδέας. Υπάρχει δηλαδή μία ιδέα του μέλλοντος που μετατρέπεται σε πραγματικότητα.
Το παρελθόν αξιολογείται ώστε να μην επαναληφθούν τα λάθη του. Ο τεχνικός χρόνος είναι ο χρόνος της ολικής λύτρωση από τα λάθη. Τα λάθη από αυτή την άποψη αποκτούν μία ιδιαίτερη ουδετερότητα και μετατρέπονται σε απλά σφάλματα. Κάτι που έχω κάνει λάθος στο παρελθόν μπορώ να το διορθώσω αύριο. Ο τεχνικός χρόνος είναι ένας αισιόδοξος ορίζοντας. Το μέλλον είναι ένα ανοιχτό σενάριο προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, όλα είναι δυνατά.
Η αισιοδοξία του τεχνικού χρόνου προέρχεται από τον εσχατολογικό χρόνο του χριστιανισμού, ο οποίος είναι ένας από τους γονείς του. “You can be whoever you want to be” λένε στις Η.Π.Α, επειδή η Βόρεια Αμερική είναι η χώρα που ερμηνεύει καλύτερα το πνεύμα της τεχνικής.
Στη νοοτροπία τους το παρελθόν δεν έχει καμία σημασία, το μέλλον μπορεί να αναποδογυρίσει οποιαδήποτε κατάσταση. Για αυτό το λόγο χρησιμοποιούν τη λέξη Redemption (λύτρωση) και για να εννοούνε ανταπόδοση, εκδίκηση, δικαίωση.
Εν ολίγης όπως είδαμε και πριν, ο τεχνικός χρόνος είναι ένα καινούργιο πεδίο, ένα πάντα γόνιμο έδαφος. Tα χαρακτηριστικά του χρόνου του μετρήματος και του καιρού των αρχαίων, δηλαδή του πεδίου της απρόβλεπτης ευκαιρίας, μετατρέπουν οποιαδήποτε στιγμή σε εύκαιρη στιγμή. Όλος ο χρόνος γίνεται εύκαιρος.
Θα μπορούσαμε οπότε να ονομάσουμε οπότε τους σημερινούς καιρούς, το σημερινό χρόνο, ως Ευκαιρόχρονος.
Ερώτηση αρμονικής συμβουλευτικής:
Αντιλαμβάνομαι ότι οποιαδήποτε στιγμή είναι η αρχή μίας γενικής και ολικής ανανέωσης από την οποία ξεφυτρώνουν άπειρες ευκαιρίες;
*O Tiziano Calabrese είναι σύμβουλος Αρμονικής Σκέψης
e-mail: ask@tizianocalabrese.com
Facebook : «Αρμονική Σκέψη»
