Τον πολυφίλητο συνοδοιπόρο της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης ΦΩΤΗ ΚΑΦΑΤΟ προπέμπουμε στο έλεος και στην αγάπη του Θεού με συνοχή καρδίας και βαθύτατη ευγνωμοσύνη.
Ανήκει στους γενναιόψυχους Κρήτες και στους επιστήμονες διεθνούς κύρους, οι οποίοι βοήθησαν στην εδραίωση της Ακαδημίας μας ως προνομιακού τόπου για διάλογο και στοχασμό για τα θαυμαστά και τα επίφοβα της κατάδυσης του ανθρώπου στα ενδότερα του μικρόκοσμου. Το Ίδρυμά μας τον τίμησε με την ανώτατη διάκριση που απονέμει, εκείνη του ΕΤΑΙΡΟΥ της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης. Στην ευχαριστήρια αντιφώνησή του είπε τότε μεταξύ άλλων ο Φώτης:
«Τα λίγα λόγια που θα πω, θα μου επιτρέψετε να τα αφιερώσω στη μητέρα μου, που παρευρίσκεται, και στη μνήμη του πατέρα μου. Όσα θα πω αποτελούν προσωπική μαρτυρία, που έρχεται στο μυαλό, καθώς αισθάνομαι την είσοδο στην Ακαδημία αυτή ως επιστροφή στο σπίτι μου. Γιατί διαβλέπω κάτι το κοινό ανάμεσα στο έργο της Ακαδημίας και στις επιδιώξεις της προσωπικής και επιστημονικής μου ζωής. Κάτι το κοινό ανάμεσα στην Ακαδημία, στο Πανεπιστήμιο, στο Ερευνητικό Κέντρο Κρήτης…
(Αφού αναφέρθηκε στην πορεία της Βιοτεχνολογίας και σε προβλήματα σχέσεων κοινωνίας και επιστήμης στην Ελλάδα, ολοκλήρωσε την εμπνευσμένη ομιλία του με τις ακόλουθες επισημάνσεις):
«Η κοινωνία μας βρίσκεται σε βαθύτατη σύγχυση, καθώς αντιλαμβάνεται και επιδιώκει τη δημοκρατικότητα ως ισοπέδωση προς τα κάτω.
Χαρακτηρίζεται από ένα κυνηγητό της εξουσίας και όχι της δημιουργικότητας. Μέσα σ’ αυτή τη μαύρη εικόνα πρέπει να κρατήσουμε ψηλά την ελπίδα. Πρέπει να προφυλάξουμε τα τρυφερά βλαστάρια. Όταν ο πατέρας μου αγωνιζόταν για την αναδάσωση της Κρήτης, έβαζε φράκτες γύρω από τα δενδρύλλια που φύτευε. Έτσι κι εμείς πρέπει να βάλουμε φράχτες γύρω από τα φυτώρια της ποιότητας στην κοινωνική μας ζωή. Η Ορθόδοξος Ακαδημία, το Πανεπιστήμιο Κρήτης, το Ερευνητικό Κέντρο Κρήτης είναι Ιδρύματα, που αποτελούν σήμερα πολύτιμες ελπίδες για το μέλλον του τόπου.
Γιατί δημιουργούν, γιατί αντιστέκονται στην κοινωνική ερήμωση. Πρέπει να τα προφυλάξουμε!»
