Ο φόβος για τις καταθέσεις και τα νέα δεδομένα για την επίτευξη συμφωνίας

Θα υπάρξει τελικά ή όχι κοινή πόρευση κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης στις νέες διαπραγματεύσεις; Η συνάντηση των πολιτικών αρχηγών έγινε για το θεαθήναι ή αποτελεί την τελευταία προσπάθεια για επίτευξη συμφωνίας; Η παραίτηση Βαρουφάκη για να εξευμενιστούν οι εταίροι χαιρετίστηκε με διθυραμβικά πρωτοσέλιδα στις γερμανικές κυρίως εφημερίδες. Και αναρωτιέμαι: Ηταν ο Βαρουφάκης το εμπόδιο για την τελική συμφωνία; Αστεία πράγματα. Εχω την εντύπωση ότι σε συνδυασμό με την παραίτηση Σαμαρά και την άμεση σύγκληση έκτακτης συνόδου κορυφής για την Ελλάδα σήμερα, τα πράγματα κατευθύνονται σε άλλους δρόμους. Τα τελευταία γεγονότα με πρώτο και κύριο το ηχηρό «Οχι» στο δημοψήφισμα, αλλά και τον σκεπτικισμό στους εταίρους μετά από αυτό, σε συνδυασμό με το υποσχεθέν από το Δ.Ν.Τ. κούρεμα 30% του χρέους, αλλάζουν άρδην τα δεδομένα και ανοίγουν έστω και δειλά τον δρόμο προς κάποιας μορφής συμφωνία. Ποια θα είναι αυτή όμως η συμφωνία και κάτω από ποιες προϋποθέσεις θα επιτευχθεί; Αναμένονται πολλές απαντήσεις από τη συνάντηση κορυφής. Ο πολίτης πάντως δεν σταματά να ανησυχεί και να αναρωτιέται, αν τελικά θα είναι αυτός που στο τέλος θα πληρώσει τα σπασμένα της ασυνεννοησίας. Ο δε φόβος γίνεται μεγαλύτερος όσο οι τράπεζες παραμένουν κλειστές. Και πρόκειται για φόβο που δεν θα φύγει όταν αυτές ανοίξουν, γιατί τότε κανείς δεν γνωρίζει αν σπεύσουν όλοι να σηκώσουν τις καταθέσεις με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το υπό κατάρρευση τραπεζικό σύστημα. Γιατί ο φόβος δεν αργεί να μετατραπεί σε υστερία, δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα.