Είδε το φως του κόσμου το 1888. Στο Καλέντζι Αχαΐας. Πατέρας του ο ιερέας Ανδρέας Σταυρόπουλος. Το πατρώνυμο έγινε επώνυμο, πράγμα συνηθισμένο τότε στην περιοχή. Πτυχιούχος της Νομικής Αθηνών, συμπλήρωσε τις σπουδές του στο Βερολίνο.
Yπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία, στην διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων. Δεν εστάλη όμως στο μέτωπο, να πολεμήσει για την Ελλάδα.
Το 1915, σε ηλικία μόλις είκοσι επτά ετών, ο Ελευθέριος Βενιζέλος τον διόρισε Νομάρχη Λέσβου. Παραιτήθηκε όταν έπεσε. Από το 1916 μέχρι το 1920, διετέλεσε Γ ενικός Διοικητής Αιγαίου. O Ανδρέας γεννήθηκε το 1919. Γιος από τον πρώτο του γάμο με την Σοφία Μινέϊκο.
Στην ιστορία ενός λαού, υπάρχουν στιγμές, που πρέπει να συσπειρωθεί γύρω από τον εαυτό του. Τέτοια υπήρξε η περίοδος της πάλης για την Εθνική μας ολοκλήρωση, (1912 -1922). Δυστυχώς η κατάρα του Διχασμού, μας γονάτισε. Από τη μια μεριά ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Τον ακολουθούσαν, στην πλειοψηφία τους, η μεγαλοαστική και η μεσοαστική τάξη, οι σχετικά αναπτυγμένοι από τους κατοίκους των πόλεων, οι Κρητικοί. Από την άλλη, ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος. Είχε πίσω του τους φεουδάρχες (τσιφλικάδες), τους δεσποτάδες και τις κοινωνικά καθυστερημένες μάζες της Ηπειρωτικής Ελλάδος.
Στην πατρίδα μας ο αστικός μετασχηματισμός στάθηκε ιδιαίτερα οδυνηρός. Πολλές οι Βανδέες.
Την ίδια περίοδο εισέδυσε στην χώρα μας ο Κομμουνισμός. Σε αρκετές περιπτώσεις, υποστήριξε θέσεις εχθρικές για την επιβίωση του Ελληνισμού. Όπως το να αποκαλεί ιμπεριαλισμό την προσπάθεια για την εθνική μας ολοκλήρωση, η θέση του για την Μακεδονία.
Δυστυχώς δέκα χρόνια αιματηρών αγώνων, κατέληξαν στην Μικρασιατική καταστροφή. Τον ξεριζωμό από τις πανάρχαιες εστίες μας, την Κωνσταντινούπολη, την Σμύρνη.
Ακόμα πληρώνουμε τις συνέπειες. Με την Ιωνία Ελληνική, δεν θα αλώνιζαν το Αιγαίο τα Τουρκικά πολεμικά. Ούτε τους ουρανούς μας τα αεροπλάνα τους. Η Ελλάς θα είχε διπλάσιο πληθυσμό. Δεν θα μετανάστευαν τα παιδιά της.
Σεπτέμβριος του 1922. Στο χάος της ήττας, ξέσπασε η Επανάσταση των Πλαστήρα, Γονατά, Φωκά.
Οι Γούναρης, Στράτος, Πρωτοπαπαδάκης, Μπαλτατζής, Θεοτόκης και Χατζηανέστης, θεωρήθηκαν υπεύθυνοι της συμφοράς. Πλήρωσαν με την ζωή τους. Μόνο στον τελευταίο άξιζε η θανατική ποινή. Διάλυσε τον στρατό, θέλοντας να επιβάλει πρωσική πειθαρχία. Τιμωρούσε και το άλογο του. Οι άλλοι πέντε, υπήρξαν θύματα κομματικής εμπάθειας. Ο κύριος υπεύθυνος, Αριστείδης Στεργιάδης, την γλίτωσε. Δραπέτευσε στο εξωτερικό.
Τον Ιανουάριο του 1923, η επαναστατική κυβέρνηση ανέθεσε στον Παπανδρέου το Υπουργείο Εσωτερικών. Του το είχαν προσφέρει και νωρίτερα, αλλά αρνήθηκε. Απέφυγε την ηθική ευθύνη για την άδικη εκτέλεση πέντε ανθρώπων. (Ο Χατζηανέστης την άξιζε). Συνέταξε ένα εκλογικό νόμο, μεροληπτικά δυσμενή για τους Βασιλικούς.
Το 1924 εγκαθιδρύθηκε η Αβασίλευτη Δημοκρατία. Σε όλη την διάρκεια του Ελληνικού Μεσοπολέμου (1922 – 1940) άγριες εσωτερικές συγκρούσεις, κατέτρωγαν τις σάρκες μας. Το 1925 -1926 επιβλήθηκε η δικτατορία του Πάγκαλου. Ο Γεώργιος Παπανδρέου αρχικά φυλακίστηκε. Έπειτα εξορίστηκε στην Νάξο.
Την περίοδο 1930 – 1932, διετέλεσε Υπουργός Παιδείας στην κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου. Η Ελλάς γέμισε σχολικά κτίρια.
Ακολούθησαν τα Κινήματα του 1933 και του 1935, η επαναφορά της Βασιλείας, ο γολγοθάς της Μεταξικής Δικτατορίας (1936 – 1941).
Η περίοδος της μεταπολίτευσης με την σχετικά ήπια πολιτική αντιπαράθεση και τις συναινετικές λύσεις (όπως στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας), αποτελεί επίτευγμα του Ελληνικού λαού. Πρέπει να προστατευθεί. Δυστυχώς από ορισμένους, με το πρόσχημα του αντιρατσισμού, καταβάλλεται προσπάθεια άμβλυνσης του πατριωτικού μας αισθήματος.
Ο Νικόλαος Πλαστήρας άρχισε την αγροτική μεταρρύθμιση το 1923. Την απαλλοτρίωση των μεγάλων αγροκτημάτων (τσιφλικιών), προς όφελος των καλλιεργητών τους (Κολίγων). Όταν ο Βασιλιάς επανήλθε, την βρήκε σχεδόν ολοκληρωμένη. Θέλοντας και μη την αποτελείωσε. Δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά.
Αρχές του 1936. Πέθανε ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Ετάφη στο Ακρωτήρι Χανίων. Ο Βασιλικός όχλος, εκτός ελέγχου, εμπόδισε να εκτεθεί η σωρός του στην Αθήνα, σε λαϊκό προσκύνημα.
Τον Απρίλιο του ιδίου χρόνου, ο Ιωάννης Μεταξάς σχημάτισε Κυβέρνηση.
Ζήτησε από την Βουλή ψήφο εμπιστοσύνης. Οι βουλευτές των δυο μεγάλων κομμάτων, Φιλελευθέρων και Λαϊκού, του την έδωσαν. Ελάχιστες οι εξαιρέσεις. Ανάμεσα τους και ο Γεώργιος Παπανδρέου. Κατάλαβε με τι είχε να κάνει.
Την 4η Αυγούστου 1936 ο Μεταξάς, με την σύμπραξη του Βασιλιά Γεωργίου Β’, επέβαλε δικτατορία. Ο Παπανδρέου πήρε από τους πρώτους τον δρόμο της εξορίας. Ο τύραννος του την φύλαγε. Έπειτα, παρέλαβε, τους υπόλοιπους, τους κομμουνιστές, κάθε αντιφρονούντα.
Η Αυγουστιάτικη νύκτα διάρκεσε μέχρι την κατοχή. Ακολούθησε ο εμφύλιος, το κράτος της Δεξιάς. Η προσπάθεια της Ένωσης Κέντρου με αρχηγό τον Γεώργιο Παπανδρέου, από το Νοέμβριο του 1963 μέχρι τον Ιούλιο του 1965, να μας φέρει την Δημοκρατία συνετρίβη. Δυστυχώς σήμερα με την πλήρη κατάρρευση κάθε έννοιας δημόσιας τάξης, το κύμα των ξένων λαθρομεταναστών και την Ελληνοφοβία, ορατός ο κίνδυνος σε κάποιο όχι μακρινό μέλλον, να ξανάρθει ένα αυταρχικό καθεστώς. Η Χρυσή Αυγή καραδοκεί. Και ας απέτυχε να μπει στην Βουλή, στις εκλογές της 7ης Ιούλη 2019.
Την 28η Οκτωβρίου 1940, η Ιταλία επιτέθηκε κατά της Ελλάδος. Έφαε τα μούτρα της. Τον Απρίλιο του 1941, έσπευσαν να την βοηθήσουν οι Γερμανοί. Καθώς ομολόγησε ο Αδόλφος Χίτλερ, ο στρατός μας πολέμησε με ηρωισμό και αυταπάρνηση. Υπέκυψε προ των υπέρτερων εχθρικών δυνάμεων. Στην διάρκεια της δουλείας, τα Ελληνόπουλα πέθαιναν από αβιταμίνωση. Η Εθνική μας Αντίσταση, είναι από τις πιο αξιόλογες στην Ευρώπη.
Τον Νοέμβριο του 1940 οι ασφαλίτες του Μεταξά τον άφησαν ελεύθερο. Έζησε στην παρανομία. Τον Φεβρουάριο του 1942, οι Ιταλοί τον έκλεισαν στις φυλακές Αβέρωφ.
Μια μέρα είπε στον Ιταλό ανακριτή του. «Η θέσις της Ελλάδος είναι δεδομένη. Υπάρχει ελπίς μετά το τέλος του πολέμου να είναι με τους νικητάς. Αδιανόητος, η θέσις της Ιταλίας. Εις πάσαν περίπτωσιν, θα είναι με τους ηττημένους. Και εάν υποθέσωμεν, ότι ήθελον ηττηθεί οι σύμμαχοι, οι Γερμανοί ουδέποτε θα δεχθούν τους Ιταλούς συνεταίρους εις την νίκην».
Και μετά την αποφυλάκισή του, εξακολούθησε να κρύβεται. Απέρριψε πρόταση του ΕΛΑΣ, να αναλάβει την αρχηγία του.
Ο Θέος, απεσταλμένος του Σιάντου, του είπε.
– Κύριε Πρόεδρε, μας απογοήτευσες. Σε νομίζαμε, δεύτερο Ελευθέριο Βενιζέλο.
– Ο Βενιζέλος, του απάντησε, είχε πάνω από το κεφάλι του τον Θεό. Εγώ θα έχω τον Θέο.
Τον Απρίλη του 1944, αναχώρησε κρυφά για το Κάιρο. Στην κατεχόμενη Ελλάδα μαινόταν ο εμφύλιος, ανάμεσα στον ΕΛΑΣ και τον ΕΔΕΣ. Έφτασε, έπειτα από περιπετειώδες ταξίδι.
Οι Άγγλοι, τον διόρισαν πρωθυπουργό της εξόριστης Ελληνικής Κυβέρνησης. Προέδρευσε στο Συνέδριο του Λιβάνου. Οι κομμουνιστές υπέγραψαν μια συμφωνία βλαπτική γι’ αυτούς.
Τον Οκτώβριο του 1944, η Ελλάς απελευθερώθηκε. Έξαλλοι πανηγυρισμοί.
Η εμφύλια σύγκρουση συνεχίστηκε. Σταμάτησε προσωρινά με την συμφωνία της Βάρκιζας. Τα ανώτερα στελέχη του ΚΚΕ, έσωσαν τα κεφάλια τους. Εγκατέλειψαν τα μεσαία και τα κατώτερα, καθώς και την μάζα των οπαδών, στην άγρια μανία των συμμοριών της Άκρας Δεξιάς. Αυτές είχαν στις τάξεις τους σημαντικό ποσοστό κατοχικών δοσίλογων.
Τις αρχές Ιανουαρίου 1945, κατά την προσφιλή του μέθοδο, παραιτήθηκε. Πάντα είχε στην τσέπη την παραίτηση. Ποτέ δεν ενέμενε.
Κατηγορήθηκε ότι οι προσωπικές του φιλοδοξίες, τον κατέστησαν τυφλό όργανο των Άγγλων. Υπηρετώντας τα συμφέροντά τους, έσυρε την Ελλάδα στον εμφύλιο σπαραγμό. Οι ξένοι επικυρίαρχοι, ήθελαν την συντριβή της Αριστεράς. Για να εδραιώσουν την κυριαρχία τους, στην πατρίδα μας. Ο αδελφοκτόνος πόλεμος, γκρέμισε ότι έμεινε όρθιο από την Κατοχή. Ενώ οι χώρες της Δυτικής Ευρώπης ανοικοδομούνταν, εμείς βουλιάξαμε στην πλήρη εξαθλίωση.
Ο γράφων πιστεύει πως ο εμφύλιος (1944 – 1949), υπήρξε αναγκαίο κακό. Απέτρεψε την επικράτηση του κομμουνισμού. Μας προφύλαξε από την άθλια τύχη, των βορείων γειτόνων μας, των λαών της Ανατολικής Ευρώπης. Έληξε με την συντριβή της Αριστεράς. Ψυχολογικά διάρκεσε μέχρι το 1989. Τότε, ο Θρασύβουλος Τσακαλώτος δέχτηκε στο σπίτι του τον Μάρκο Βαφειάδη. Σχηματίστηκε η Κυβέρνηση Τζανή Τζανετάκη.
Στην διάρκεια της εμφύλιας σύγκρουσης, είχαμε βραχύβιες κυβερνήσεις Λαϊκών, Φιλελευθέρων, Συνεργασίας. Στον Γεώργιο Παπανδρέου, ανατέθηκαν διάφορα υπουργεία. Επιβλήθηκε αστυνομικό κράτος. Μέχρι την 21-4-1967, φορούσε αδέξια την μάσκα του Κοινοβουλευτισμού. Τα Ανάκτορα, το Κατεστημένο, το Παρακράτος της Άκρας Δεξιάς, ο ξένος παράγοντας, κυβερνούσαν από το παρασκήνιο. Οι εκλεγμένες από το λαό κυβερνήσεις, δεν είχαν εξουσία. Όταν
υπήρξε κίνδυνος να την αποκτήσουν, επιβλήθηκε η Χούντα.
Η Βενιζελογενής παράταξη εκυβέρνησε από το 1950 μέχρι το1952. Πρωθυπουργοί, αρχικά ο Νικόλαος Πλαστήρας, έπειτα ο Σοφοκλής Βενιζέλος. Ο Γεώργιος Παπανδρέου Αντιπρόεδρος και Υπουργός σε διάφορα Υπουργεία, ίδρυσε την Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ). Τότε κατασκευάστηκαν τα περισσότερα από τα μεγάλα υδροηλεκτρικά έργα. Έφεραν το φως στην ελληνική ύπαιθρο. Την βοήθησαν να βγει από την υπανάπτυξη.
Ως Υπουργός Παιδείας εδημιούργησε το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ). Ο Νικόλαος Πλαστήρας πίστευε στην Εθνική Συμφιλίωση. Την λήθη του παρελθόντος. Τα μέτρα επιείκειάς του όμως προσέκρουσαν στην άγρια αντίδραση, ντόπιου και ξένου κατεστημένου.
Οι εκλογές του Νοεμβρίου του 1952, έφεραν στην εξουσία τον Ελληνικό Συναγερμό του Αλέξανδρου Παπάγου, καθεστώς αυταρχικό. Ο Γεώργιος Παπανδρέου, συνεργάστηκε εκλογικά μαζί του ως ανεξάρτητος. Ανεπίτρεπτη ενέργεια.
Επί Παπάγου, βγήκε στην επιφάνεια το Κυπριακό. Άρχισε η αισθητή ανάκαμψη της Ελληνικής Οικονομίας. Με μέτρα σε βάρος των χαμηλών εισοδημάτων.
Ο Παπάγος πέθανε τον Οκτώβριο του 1955. Ο Βασιλιάς Παύλος, αιφνιδιάζοντας τους πάντες, διόρισε πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, Υπουργό Δημοσίων Έργων. Ενέργεια παράνομη και αντισυνταγματική. Θα έπρεπε είτε να κάνει εκλογές, είτε να καλέσει το κυβερνών και πλειοψηφούν κόμμα να εκλέξει αρχηγό. Να αναθέσει σ’ αυτόν την πρωθυπουργία.
Ο Καραμανλής κέρδισε τις εκλογές το 1956, που διεξήχθησαν με καλπονοθευτικό σύστημα. Καθώς και αυτές του 1958. Οι τελευταίες ήταν σχετικά τίμιες. Η Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ), υποκατάστατο του εκτός νόμου ΚΚΕ, συγκέντρωσε το 25% των ψήφων. Αναδείχτηκε αξιωματική αντιπολίτευση. Εισέπραξε την απογοήτευση του κόσμου από την πολιτική των κομμάτων του Κέντρου, ιδιαίτερα των Φιλελευθέρων. Η επιτυχία της προκάλεσε άγριες εκδηλώσεις οργής, μίσους. Το Κατεστημένο και το Ακροδεξιό Παρακράτος αφήνιασαν. Τα καταπιεστικά μέτρα, η βάναυση καταπάτηση των ελευθεριών, οι πράξεις τρομοκρατίας αυξήθηκαν εφιαλτικά. Αποκορύφωμα, οι εκλογές βίας και νοθείας της 29ης Οκτωβρίου 1961. Τον Σεπτέμβριο του ιδίου έτους, τα κόμματα του Κέντρου και της Μετριοπαθούς Αριστεράς, συγχωνεύθηκαν. Δημιούργησαν την Ένωση Κέντρου. Πρόεδρος ο Γεώργιος Παπανδρέου. Προηγουμένως, το 1959, υπεγράφη η συμφωνία της Ζυρίχης. Το 1960 ιδρύθηκε η Κυπριακή Δημοκρατία. Ο Γεώργιος Παπανδρέου, προέβλεψε την αρχή νέων δεινών για τον Ελληνισμό.
Από δω και πέρα ο Γέρος της Δημοκρατίας, έγινε αρχηγός των μεγάλων μαζών του λαού μας, που μάχονταν για μια Ελλάδα απαλλαγμένη από την Αστυνομική Τρομοκρατία Την βάναυση Αμερικανική κηδεμονία.
Την τελευταία περίοδο της ζωής του (1961 – 1968), θα ιστορήσω σε άλλο άρθρο μου.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Η ζωή του (εκδ. Οίκος Πλανήτης, βιογράφος ανώνυμος)
2. ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Η Δημοκρατία στο απόσπασμα
3. ΤΑΣΟΥ ΒΟΥΡΝΑ: Ιστορία της Σύγχρονης Ελλάδας
4. ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Έρωτας και εξουσία
5. ΝΙΚΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Δέκα μύθοι και μια ιστορία
